Κολουμπίτης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο κολουμπίτης (αγγλ. columbite) είναι ορυκτό οξείδιο του σιδήρου και του νιοβίου. Ανακαλύφθηκε το 1928 και ονομάστηκε από την "ποιητική" ονομασία της Αμερικής "Columbia", όπως είχε ονομαστεί "columbium" το στοιχείο που περιείχε και το οποίο αργότερα ονομάστηκε νιόβιο.[1]
Γρήγορες Πληροφορίες Γενικά, Κατηγορία ...
Κολουμπίτης. Προέλευση: Κοννέκτικατ, ΗΠΑ | |
Γενικά | |
---|---|
Κατηγορία | Οξείδια |
Χημικός τύπος | FeNb2O6 |
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
Πυκνότητα | 5,42 - 6,65 gr/cm3 |
Χρώμα | Μέλαν, σιδηρομέλαν ως καστανομέλαν |
Σύστημα κρυστάλλωσης | Ρομβικό |
Κρύσταλλοι | Μικροπρισματικοί με απεστρογγυλευμένες απολήξεις είτε επίπεδοι τραπεζοειδείς |
Υφή | Συμπαγής με κρυστάλλους παράλληλα διατεταγμένους |
Διδυμία | Σπάνια κατά {013} |
Σκληρότητα | 6 |
Σχισμός | Σαφής κατά {100}, ασαφής κατά {010} |
Θραύση | Ατελώς κογχοειδής |
Λάμψη | Ημιμεταλλική έως υαλώδης |
Γραμμή κόνεως | Μέλαινα, καστανομέλαινα χρυσίζουσα |
Πλεοχρωισμός | Διάξων. Γκρίζο έως σκούρο ερυθρό |
Διαφάνεια | Αδιαφανής, διαφανής σε πολύ λεπτές τομές |
Κλείσιμο