Κβο Βάντις (ταινία, 1951)

Η ταινία Κβο Βάντις (λατινικά Quo Vadis που σημαίνει στα λατινικά πού πηγαίνεις;) είναι ιστορικό επικό δράμα παραγωγής 1951 σε σκηνοθεσία Μέρβιν Λιρόι. Η ταινία αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Χένρικ Σιενκιέβιτς. Ο τίτλος παραπέμπει σε περιστατικό που δεν αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη και που αναπαριστάται στην ταινία, σύμφωνα με το οποίο κατά την περίοδο των διωγμών του Νέρωνα, ο Απόστολος Πέτρος στην προσπάθειά του να διαφύγει από τη Ρώμη συνάντησε το όραμα του Ιησού Χριστού να μεταφέρει τον σταυρό Του. Όταν ο Πέτρος τον ρώτησε Κύριε, πού πηγαίνεις; εκείνος του αποκρίθηκε Πάω στη Ρώμη για να σταυρωθώ ξανά.

Κβο Βάντις
Σκηνοθεσία	Μάρβιν Ληρόι[1][2][3]
Παραγωγή	Σαμ Ζίμπαλιστ
Σενάριο	Σ. Ν. Μπέρμαν, Τζον Λι Μαχίν, Σόνια Λέβιεν και Χένρικ Σιενκιέβιτς
Βασισμένο σε	Κβο βάντις
Πρωταγωνιστές	Ρόμπερτ Τέιλορ[1][3][4], Ντέμπορα Κερ[1][3][5], Πίτερ Ουστίνοφ[1][3][5], Λίο Τζεν[3][5], Patricia Laffan[5], Φίνλεϊ Κιούρι[5], Felix Aylmer[5], Abraham Sofaer[5], Μαρίνα Μπέρτι[5], Γουίλιαμ Ταμπς[5], Άννα Αρένα[5], Adrienne Corri[5], Λιάνα ντελ Μπάλτσο[5], Λία Ντι Λέο[5], Φράνκο Φαντασία[5], Ένζο Φερμόντε[5], Σοφία Λόρεν[5], Helena Makowska[5], Clelia Matania[5], Γουόλτερ Πίτζεον[5], Μπαντ Σπένσερ[5], Ελίζαμπεθ Τέιλορ[5], Πιέτρο Τόρντι[5], Τζουζέπε Τόσι[5], Μαρία Ζανόλι[5], Τζούλιο Ντόμινι, Νόρα Σουίνμπερν[5], Νόρμαν Γούλαντ[5], Buddy Baer[5], Πήτερ Μάιλς[5], Ραλφ Τρούμαν[5], Ρίτσαρντ Γκάρικ[5], Ροζαλί Κράτσλεϊ[5], Αλφρέντο Βαρέλι, Λέσλι Μπράντλεϊ, Άλντο Πίνι[6], Alfred Baillou[6], Αλ Φέργκιουσον[6], Ρόμπιν Χιουζ[6], Νίκολας Χάνεν, D. A. Clarke-Smith, John Ruddock, Elspeth March, Marika Aba και Κρίστοφερ Λι
Μουσική	Μίκλος Ρόζα
Φωτογραφία	Ρόμπερτ Λ. Σέρτις και Γουίλιαμ Β. Σκαλ
Μοντάζ	Ραλφ Γουίντερς
Εταιρεία παραγωγής	Metro-Goldwyn-Mayer
Διανομή	Metro-Goldwyn-Mayer και Netflix
Πρώτη προβολή	1951
Διάρκεια	171 λεπτά
Προέλευση	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσα	Αγγλικά
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Ντέμπορα Κερ σε σκηνή από την ταινία

Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Ρόμπερτ Τέιλορ, η Ντέμπορα Κερ, ο Πίτερ Ουστίνοφ και ο Λίο Γκεν. Η ταινία έλαβε οκτώ υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, χωρίς όμως να κερδίσει κάποιο.

Υπόθεση

Μετά από πολλά χρόνια στα πεδία των μαχών, ο Ρωμαίος πατρίκιος Μάρκος Βινίκιος (Ρόμπερτ Τέιλορ), επιστρέφει θριαμβευτής στη Ρώμη, όπου γνωρίζεται με τη Λυγία (Ντέμπορα Κερ), θετή κόρη ενός στρατηγού εν αποστρατεία. Ο Μάρκος Βινίκιος ερωτεύεται τη Λυγία, αλλά όταν μαθαίνει ότι εκείνη και η οικογένειά της έχουν ασπαστεί τον Χριστιανισμό βρίσκεται σε δίλημμα. Προσπαθεί να την κάνει δική του, πείθοντας τον αυτοκράτορα Νέρωνα (Πίτερ Ουστίνοφ) να την πάρει στο παλάτι ως σκλάβα. Τότε εκείνη αποφασίζει να κρυφτεί και πηγαίνει να μείνει στις κατακόμβες με μια ομάδα χριστιανών. Ο Μάρκος Βινίκιος ψάχνει να τη βρει και μεταμφιέζεται εισχωρώντας στην ομάδα των χριστιανών. Εκεί ακούγοντας τις διδαχές της νέας και ριζοσπαστικής θρησκείας αποφασίζει να ασπαστεί κι εκείνος τον Χριστιανισμό. Παράλληλα ο Νέρωνας αποφασίζει να κάψει τη Ρώμη προκειμένου να βρει έμπνευση για να γράψει ωραιότερα τραγούδια και να ξαναχτίσει την πόλη. Ο Μάρκος Βινίκιος σώζει τη Λυγία από τις φλόγες της πυρκαγιάς και όταν ο Νέρωνας διαπιστώνει ότι οι πολίτες της Ρώμης θεωρούν εκείνον υπεύθυνο για τη φωτιά, αποφασίζει να ρίξει τις ευθύνες στους χριστιανούς. Έτσι η ομάδα των χριστιανών στις κατακόμβες, μαζί με τον Μάρκο Βινίκιο συλλαμβάνεται και στέλνεται στην αρένα για να την κατασπαράξουν τα λιοντάρια.

Πληροφορίες παραγωγής

Η παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε το 1949, με τον Γκρέγκορι Πεκ και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ να αναλαμβάνουν τους ρόλους του Μάρκου Βινίκιου και της Λυγίας αντίστοιχα. Όταν ένα χρόνο αργότερα άλλαξε ο παραγωγός, οι ρόλοι δόθηκαν στους Ρόμπερτ Τέιλορ και Ντέμπορα Κερ. Η Ελίζαμπεθ Τέιλορ έκανε πάραυτα σύντομο πέρασμα ως χριστιανή κρατούμενη στην αρένα. Σύντομο πέρασμα από την ταινία έκαναν επίσης οι άσημοι ακόμα Σοφία Λόρεν και Μπαντ Σπένσερ.

Η ταινία γυρίστηκε στην Τσινετσιτά της Ιταλίας (ο Σέρτζιο Λεόνε ήταν βοηθός σκηνοθέτη) και αποτέλεσε μια από τις πρώτες ταινίες-χλαμύδα της δεκαετίας του '50, καθώς του φαινόμενου Χόλιγουντ στον Τίβερη, ορισμός που χρησιμοποιήθηκε από το περιοδικό Time το 1950 για να περιγράψει τις αμερικανικές ταινίες που γυρίζονταν στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Ιταλία^[7].

Ο Πίτερ Ουστίνοφ έγραψε στην αυτοβιογραφία του ότι, όταν συζήτησε με το σκηνοθέτη Μέρβιν Λιρόι για τον τρόπο με τον οποίο έπρεπε να ερμηνεύσει το ρόλο του Νέρωνα, εκείνος του είπε Ο Νέρων παίζει με τον εαυτό του για νύχτες. Αυτός ο πικάντικος τρόπος με τον οποίο ο σκηνοθέτης του περιέγραψε το διαβόητο αυτοκράτορα βοήθησε τον ηθοποιό να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα του Νέρωνα.

Υποδοχή

Η ταινία ήταν η εμπορικότερη ταινία του 1951, κάνοντας εισπράξεις 11.143.000 δολαρίων στη Βόρεια Αμερική και 21 εκατομμυρίων δολαρίων περίπου παγκοσμίως^[8].

Βραβεία

Η ταινία έλαβε συνολικά οκτώ υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, χωρίς να κερδίσει κάποιο. Στην κατηγορία Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας ηττήθηκε από την ταινία του Βινσέντε Μινέλι Ένας Αμερικανός στο Παρίσι (An American in Paris, 1951), ενώ οι Πίτερ Ουστίνοφ και Λίο Γκεν, αμφότεροι υποψήφιοι για το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου έχασαν το βραβείο από τον Καρλ Μάλντεν, που στέφθηκε νικητής για την ερμηνεία του στην ταινία Λεωφορείον ο πόθος (A Streetcar Named Desire)^[9]. Ένα μήνα πριν, ο Ουστίνοφ είχε βραβευτεί για την ερμηνεία του στην ταινία με Χρυσή Σφαίρα.

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Υποψηφιότητα:

• Καλύτερης Ταινίας – Σαμ Ζίμπαλιστ
• Β' Ανδρικού Ρόλου – Πίτερ Ουστίνοφ
• Β' Ανδρικού Ρόλου – Λίο Γκεν
• Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, σε Έγχρωμη Ταινία - Σέντρικ Γκίμπονς, Γουίλιαμ Χόρνινγκ, Έντουαρντ Καρφάνιο και Χιου Χαντ
• Φωτογραφίας σε Έγχρωμη Ταινία - Ρόμπερτ Σέρτις και Γουίλιαμ Σκαλ
• Κοστουμιών - Χέρσελ ΜακΚόι
• Μοντάζ - Ραλφ Γουίντερς
• Μουσικής Επένδυσης - Μίκλος Ρόζα

Παραπομπές

1. stopklatka.pl/film/quo-vadis-1951. Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2016.
2. www.imdb.com/title/tt0043949/. Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2016.
3. www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=44210.html. Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2016.
4. www.filmaffinity.com/es/film434938.html. Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2016.
5. www.imdb.com/title/tt0043949/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2016.
6. (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
7. Wrigley, Richard Cinematic Rome Troubador Publishing Ltd, 30/08/2008 p.52
8. The Eddie Mannix Ledger, Los Angeles: Margaret Herrick Library, Center for Motion Picture Study.
9. «NY Times: Quo Vadis». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2008.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Κβο Βάντις στην IMDb (Αγγλικά)
• Κβο Βάντις στο AllMovie (Αγγλικά)
• Κβο Βάντις στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
• Κβο Βάντις στο Box Office Mojo (Αγγλικά)
• Κβο Βάντις στο TCMDB (Αγγλικά)
• Κβο Βάντις στο AlloCine (Γαλλικά)
• Κβο Βάντις στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
• Κβο Βάντις στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου