Κατάλογος μοναρχών της Νορβηγίας
κατάλογος εγχειρήματος Wikimedia / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κατάλογος των μοναρχών της Νορβηγίας ξεκινάει από το 872 μετά τη μάχη του Χάφρσφζορντ, στην οποία ο νικητής βασιλιάς Χάραλντ Χορφάγκρε ενσωμάτωσε πολλά άλλα μικρότερα βασίλεια στο βασίλειο του πατέρα του, δημιουργώντας ένα μεγάλο βασίλειο, που θα μείνει γνωστό ως Βασίλειο της Νορβηγίας. Το βασίλειο της Νορβηγίας διατηρείται περισσότερα από 1000 χρόνια σαν ένα από τα κύρια Ευρωπαϊκά κράτη· ο Χάραλντ Ε΄ της Νορβηγίας, ο οποίος βασιλεύει στη Νορβηγία από το 1991, καταγράφεται ως ο 64ος μονάρχης σύμφωνα με τον επίσημο κατάλογο.[1]
Διάφορες δυναστείες κυβέρνησαν το βασίλειο της Νορβηγίας, όπως ο Οίκος του Χορφάγκρε (872-970), ο Οίκος των Κνύτλινγκα (1184-1319), ο Οίκος του Όλντενμπουργκ (1450–1481, 1483–1533, 1537–1814), περιλαμβάνοντας κλάδους όπως του Σ.Χ.Γκόττορπ (1814-1818) και του Σ.Χ.Σ.Γκλύκσμπουρκ (1905-2017). Την περίοδο του εμφυλίου πολέμου (1130-1240) βρέθηκαν πολλοί διεκδικητές για τον θρόνο της Νορβηγίας, ενώ πολλοί βασιλείς δεν καταγράφονται στους επίσημους καταλόγους. Την περίοδο του εμφυλίου πολέμου (1130-1240) βρέθηκαν πολλοί διεκδικητές για τον θρόνο της Νορβηγίας, ενώ πολλοί βασιλείς δεν καταγράφονται στους επίσημους καταλόγους.
Οι βασιλείς της Νορβηγίας είναι γνωστοί και με πρόσθετους βασιλικούς τίτλους, όπως "βασιλείς των Γότθων", "δούκες του Σλέσβιχ", "δούκες του Χόλσταϊν", "πρίγκιπες του Ρούγκεν" και κόμητες του Όλντεμπουρκ". Με την εγκατάσταση Συνταγματικής μοναρχίας (1814), ο παραδοσιακός τίτλος του βασιλιά "με τη χάρη του Θεού" αντικαταστάθηκε με τον "με τη χάρη του Θεού μέσω του βασιλικού Συντάγματος", αλλά δεν διατηρήθηκε για πολύ καιρό σε χρήση. Ο τελευταίος βασιλιάς της Νορβηγίας που βασίλευσε με τη χάρη του Θεού, ήταν ο Χάακον Ζ΄ της Νορβηγίας, ο οποίος απεβίωσε το 1957.