Ισμαήλ Πασάς της Αιγύπτου
αντιβασιλέας της Αιγύπτου και του Σουδάν / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ισμαήλ Πασάς, αιγυπτιακό αραβικά: إسماعيل باشا Ismā'il Bāshā (12 Ιανουαρίου 1830 - 2 Μαρτίου 1895), γνωστός και ως Ισμαήλ ο Μεγαλοπρεπής, ήταν ο χεδίβης της Αιγύπτου και κυβερνήτης του Σουδάν από το 1863 έως το 1879, όταν αυτό τού αφαιρέθηκε με εντολή της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας. Συμμεριζόμενος τη φιλόδοξη προοπτική τού πάππου του Μεχμέτ Αλή Πασά, εκσυγχρόνισε σε μεγάλο βαθμό την Αίγυπτο και το Σουδάν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, επενδύοντας πολλά στη βιομηχανική και οικονομική ανάπτυξη, την αστικοποίηση και την επέκταση των ορίων της χώρας στην Αφρική.
Η φιλοσοφία του φαίνεται σε μια δήλωση που έκανε το 1879: "Η χώρα μου δεν είναι πλέον μόνο στην Αφρική, αλλά τώρα είμαστε και μέρος της Ευρώπης.
Το 1867 εξασφάλισε επίσης Οθωμανική και διεθνή αναγνώριση για τον τίτλο του χεδίβη (αντιβασιλιά) σε προτίμηση του βαλή (διοικητή), ο οποίος χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως από τους προκατόχους του στο εγιαλέτ της Αιγύπτου και του Σουδάν (1517-1867). Ωστόσο, οι πολιτικές του Ισμαήλ έβαλαν το χεδίβης της Αιγύπτου και του Σουδάν (1867-1914) σε σοβαρό χρέος, οδηγώντας στην πώληση των μετοχών της χώρας στην Εταιρεία του Καναλιού Σουέζ στη Βρετανική κυβέρνηση, και την τελική ανατροπή του από την εξουσία το 1879, μετά από βρετανικές και γαλλικές πιέσεις.
Η πόλη της Ισμαϊλίας πήρε το όνομά της προς τιμήν του.