Ιάκωβος Α΄ και ΣΤ΄ της Αγγλίας και της Σκωτίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ιάκωβος ΣΤ΄ της Σκωτίας και Α΄ της Αγγλίας (αγγλ. James VI of Scotland and I of England, 19 Ιουνίου 1566 – 27 Μαρτίου 1625) του Οίκου των Στιούαρτ ήταν βασιλιάς της Σκωτίας (1567 - 1625) και βασιλιάς της Αγγλίας και της Ιρλανδίας (1603 - 1625).
Ιάκωβος ΣΤ΄ και Α΄ | |
---|---|
Περίοδος | 24 Ιουλίου 1567 – 6 Απριλίου 1625 |
Στέψη | 29 Ιουλίου 1567 |
Προκάτοχος | Μαρία Α΄ της Σκωτίας |
Διάδοχος | Κάρολος Α΄ της Αγγλίας |
Περίοδος | 24 Μαρτίου 1603 – 6 Απριλίου 1625 |
Στέψη | 25 Ιουλίου 1603 |
Προκάτοχος | Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας |
Διάδοχος | Κάρολος Α΄ της Αγγλίας |
Γέννηση | 19 Ιουνίου 1566 Κάστρο του Εδιμβούργου, Σκωτία |
Θάνατος | 27 Μαρτίου 1625 (59 ετών) Οικία Θίομπαλντς, Αγγλία |
Τόπος ταφής | 7 Μαΐου 1625 Αββαείο του Ουέστμινστερ |
Σύζυγος | Άννα της Δανίας |
Επίγονοι | Ερρίκος Φρειδερίκος Ελισάβετ Μαργαρίτα Κάρολος Α΄ της Αγγλίας Ροβέρτος Μαρία Σοφία |
Οίκος | Οίκος των Στιούαρτ |
Πατέρας | Χένρυ Στιούαρτ, Λόρδος Ντάρνλεϋ |
Μητέρα | Μαρία Α΄ της Σκωτίας |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Τα βασίλεια της Αγγλίας και της Σκωτίας ήταν ξεχωριστά βασίλεια με διαφορετικά κοινοβούλια μέχρι την ένωση τους με τον Ιάκωβο. Ο Ιάκωβος διαδέχθηκε στη Σκωτία τη μητέρα του, Μαρία, σε ηλικία 13 μηνών όταν υποχρεώθηκε να παραιτηθεί για λογαριασμό του, την περίοδο που ήταν ανήλικος κυβέρνησαν τέσσερις διαφορετικοί αντιβασιλείς μέχρι το 1578 αλλά ο ίδιος πήρε την εξουσία το 1583.
Το 1603 διαδέχθηκε στον θρόνο της Αγγλίας και της Ιρλανδίας την τελευταία μονάρχη του Οίκου των Τυδώρ, Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας, που πέθανε χωρίς απογόνους. Ο Ιάκωβος συνέχισε να κυβερνάει και τα τρία βασίλεια για 22 χρόνια μια περίοδος που έμεινε γνωστή ως Ιακωβιανή εποχή μέχρι τον θάνατο του σε ηλικία 58 ετών (1625). Μετά την "Ένωση των Στεμμάτων" είχε από το 1603 σαν έδρα την Αγγλία και επέστρεψε μόνο μια φορά στη Σκωτία (1617), πήρε τον τίτλο του "Βασιλιά της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας". Εγκατέστησε ένα κοινοβούλιο για την Αγγλία και τη Σκωτία, την εποχή του ξεκίνησε ο αγγλικός εποικισμός της Αμερικής.
Τα 57 χρόνια και οι 246 μέρες που κυβέρνησε στη Σκωτία ήταν ο μεγαλύτερος χρόνος από όλους τους προκατόχους του, οι πρωτοβουλίες του στράφηκαν στη Σκωτία, αλλά συνάντησε μεγάλες δυσκολίες στην Αγγλία όπως η Συνωμοσία της Πυρίτιδας (1605) και πολλές συγκρούσεις στο αγγλικό κοινοβούλιο. Με τον Ιάκωβο Α΄ η "Χρυσή Εποχή της Ελισάβετ" στη λογοτεχνία και το δράμα συνεχίστηκε με μεγάλους συγγραφείς όπως ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, ο Τζον Νταν, ο Μπεν Τζόνσον και ο σερ Φράνσις Μπέικον.[1] Ο Ιάκωβος ήταν συγγραφέας πολλών έργων όπως "Δαιμονολογία" (1597), "Οι αληθινοί νόμοι της ελεύθερης μοναρχίας" (1598) και το "Βασιλικό δώρο" (1599). Μετέφρασε τη Βίβλο στα αγγλικά, η δική του μετάφραση έγινε γνωστή σαν "η ελεύθερη μετάφραση του Ιακώβου".[2] Ο Σερ Άντονυ Ουέλντον (1583 - 1648) έδωσε στον Ιάκωβο τον τίτλο "ο πιο σοφός τρελός της Χριστιανοσύνης" που σχετίζεται με τον χαρακτήρα του.[3] Το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα οι ιστορικοί αναβίωσαν τη φήμη του Ιακώβου Α΄ σαν μεγάλου και σοφού μονάρχη.[4] Ακολούθησε ειρηνική πολιτική και προσπάθησε να αποφύγει τους θρησκευτικούς πολέμους όπως τον Τριακονταετή Πόλεμο (1618 - 1648) που μάστιζε τότε την Κεντρική Ευρώπη αλλά δεν μπόρεσε να αποφύγει τον πόλεμο με την Ισπανία που επιθυμούσε έντονα το κοινοβούλιο.[5]