Θεοβάλδος ΣΤ΄ του Μπλουά
Γάλλος ευγενής / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Θεοβάλδος ΣΤ΄ του Μπλουά (Γαλλική γλώσσα : Thibaut, 1190 - 1218) κόμης του Μπλουά και κόμης του Κλερμόν (1205 - 1218) ήταν γιος και διάδοχος του Λουδοβίκου κόμη του Μπλουά και του Κλερμόν, και της Αικατερίνης του Κλερμόν.[1] Ο Θεοβάλδος παντρεύτηκε δυο φορές την Μάο του Αλανσόν και την Κλημεντία του Ρος αλλά παρέμεινε άτεκνος, η Κλημεντία μετά τον θάνατο του παντρεύτηκε τον Γοδεφρείδο ΣΤ΄, υποκόμη του Αλανσόν. Ο Θεοβάλδος ΣΤ΄ πολεμώντας εναντίον των Μουσουλμάνων στην Καστίλη κόλλησε λέπρα, αναγκάστηκε να επιστρέψει στο Μπλουά και να αποσυρθεί στο κάστρο του Λα Φετρέ-Βιλλενέγ μέχρι τον θάνατο του (1218).[2] Kληρονόμοι του ήταν οι θείες του Μαργαρίτα του Μπλουά και Ισαβέλλα. Το βόρειο τμήμα της κομητείας διαχωρίστηκε ως κομητεία του Σαρτρ και δόθηκε στην Ισαβέλλα, το υπόλοιπο τμήμα δόθηκε στην Μαργαρίτα η οποία πούλησε του Κλερμόν στο Γαλλικό στέμμα πριν τον θάνατο της.
Θεοβάλδος ΣΤ΄ του Μπλουά | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1190 |
Θάνατος | Απριλίου 1218 La Ferté-Villeneuil |
Αιτία θανάτου | λέπρα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Maud of Alençon Clémence des Roches |
Γονείς | Λουδοβίκος του Μπλουά και Αικατερίνη του Κλερμόν |
Συγγενείς | Μαργαρίτα του Μπλουά (θεία) και Isabelle of Blois (θεία) |
Οικογένεια | Οίκος του Μπλουά |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |