![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b0/EnricoDandolo.jpg/640px-EnricoDandolo.jpg&w=640&q=50)
Ενρίκο Ντάντολο
Δόγης της Βενετίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ενρίκο Ντάντολο (Enrico Dandolo, 1107 – Μάιος 1205) — εξελληνισμένος ως Ερρίκος Δάνδολος και εκλατινισμένος ως Henricus Dandulus — ήταν ο 41ος δόγης της Βενετίας (1192 - 1205). Ο Ενρίκο Ντάντολο έμεινε γνωστός για την ευσέβεια, τη μακροζωία, την ευφυΐα του και τον αρχηγικό του ρόλο στην Δ΄ Σταυροφορία που κατέκτησε την Κωνσταντινούπολη από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και δημιούργησε τη Λατινική Αυτοκρατορία. Μέλος του πανίσχυρου Οίκου των Ντάντολο που είχε πρωταγωνιστήσει τον Μεσαίωνα στη Βενετία ήταν γιος του Βιτάλ Ντάντολο στενού σύμβουλου του Δόγη της Βενετίας Βιτάλε Β΄ Μίσιελ.[1] Ο Ενρίκο είχε άλλους δυο αδελφούς τον Ανδρέα και τον Τζιοβάνι, ο συνώνυμος θείος του Ενρίκο Ντάντολο ήταν πατριάρχης του Γκράντο.[2][3] Δεν υπάρχουν ιστορικές πηγές για τον νεώτερο Ενρίκο Ντάντολο μέχρι τον θάνατο του πατέρα του (1174).[4] Ο Βιτάλ Ντάντολο είχε φτάσει και αυτός στα 100 χρόνια και οι γιοι του μέχρι τον θάνατο του πατέρα τους ήταν στην σκιά του, το ίδιο και ο Ενρίκο αν και ήταν και ο ίδιος ηλικιωμένος, 67 ετών, όταν πέθανε ο πατέρας του.[5] Συμμετείχε ενεργά στις οικογενειακές επιχειρήσεις αλλά στα περισσότερα έγγραφα υπήρχε η υπογραφή του πατέρα του.[6]
Ερρίκος Δάνδολος | |
---|---|
![]() | |
42ος Δόγης της Βενετίας | |
Περίοδος | 1 Ιουνίου 1192 - Μάιος 1205 |
Προκάτοχος | Όριο Μαστροπιέρο |
Διάδοχος | Πιέτρο Τζιάνι |
Γέννηση | 13 Μαρτίου 1107 Βενετία |
Θάνατος | 17 Μαΐου 1205 (98 ετών) Κωνσταντινούπολη |
Τόπος ταφής | Αγ. Σοφία |
Σύζυγος | Κοντέσσα |
Επίγονοι | Ρανιέρο Δάνδολο |
Πατέρας | Βιτάλ Δάνδολο |
![]() | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |