Έλληνας αρχιτέκτονας From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Εμμανουήλ Λαζαρίδης (Κωνσταντινούπολη, 1894-Αθήνα, 1961)[1] ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας που έδρασε την περίοδο 1924-1961. Απόφοιτος της Εθνικής Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών του Παρισιού, το έργο του επηρεάστηκε από την Αρ Ντεκό και τον Κλασσικισμό. Το γνωστότερο ίσως έργο του είναι το Μνημείο του άγνωστου στρατιώτη.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Εμμανουήλ Λαζαρίδης | |
---|---|
Γέννηση | 1894 Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 1961 Αθήνα |
Σπουδές | Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού και Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο |
Ιδιότητα | αρχιτέκτονας |
Σημαντικά έργα | Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη |
Ο Εμμανουήλ Παναγ. Λαζαρίδης βρέθηκε στο προσκήνιο της επικαιρότητας του Μεσοπολέμου, σημαδεύοντας την ιστορία του κέντρου της Αθήνας ως αρχιτέκτων του μνημείου του Άγνωστου στρατιώτη (1928-1932).
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1894 και αφού τελείωσε το Ζωγράφειο Γυμνάσιο εκεί, αναχώρησε το 1913 για να ακολουθήσει σπουδές αρχιτεκτονικής στην Εθνική Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι. Διέκοψε τις σπουδές του για να έρθει στην Ελλάδα και να ενταχθεί, ως εθελοντής, στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας του Βενιζέλου. Παράλληλα, γράφτηκε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) και μέχρι τη λήξη του Α' Παγκόσμιου Πολέμου εργάστηκε ως βοηθός στα γραφεία των καθηγητών Α. Νικολούδη και Β. Κουρεμένου. Στη συνέχεια επέστρεψε στο Παρίσι για να ολοκληρώσει τις σπουδές του και διακρίθηκε επανειλημμένα, με ιδιαίτερες επιδόσεις στην Ιστορία της Αρχιτεκτονικής και στα συνθετικά μαθήματα.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα παντρεύεται το 1924 την Κωνσταντινουπολίτισσα Αγνή Κ. Δημητρακοπούλου, με την οποία απόκτησε την πρόωρα χαμένη μοναχοκόρη του, Κατερίνα.
Το ξεκίνημα της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας συνέπεσε με τη θητεία του βενιζελικού δημάρχου Σπυρίδωνα Πάτση και ο Λαζαρίδης, ως τμηματάρχης των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Αθηναίων, συμβάλλει αποφασιστικά στο εξωραϊστικό πρόγραμμα της τετραετίας 1925-1929. Η ήττα του Πάτση στις δημοτικές εκλογές θα τερματίσει τη γόνιμη θητεία του Λαζαρίδη. Ακολούθησε η βράβευση του στον διαγωνισμό για το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και αλλεπάλληλες διακρίσεις σε άλλους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς μέχρι το 1935, που τον έκαναν διάσημο και μπόρεσε να φτιάξει το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο.
Σε συνεργασία με τους αρχιτέκτονες Λ. Μπόνη, Ν. Κακούρη και Γ. Βυργιώτη ίδρυσε την Σχολή Αρχιτεκτονικών Μελετών φροντιστηριακού χαρακτήρα για τους σπουδαστές του ΕΜΠ, που στεγαζόταν στο γραφείο του και απευθυνόταν κυρίως σε όσους ήθελαν να σπουδάσουν στην École des Beaux Arts. Ήταν κάτοχος εργοληπτικού πτυχίου Δ΄ τάξης από το 1948 και έτσι εκτός από την μελέτη και την επίβλεψη έπαιρνε μέρος και στην κατασκευή.
Πέθανε στην Αθήνα το 1961.
Η διάκριση αυτή οφείλεται κυρίως στα ανενεργά χρόνια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.
Α' φάση 1924-1929: Ποικιλία κτιριακών θεμάτων, κυρίως δημόσια ή δημοτικά έργα.
Β' φάση 1930-1940: Η παραγωγικότερη περίοδος, συνεχίζονται οι διακρίσεις σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, εστιάζει σε πολυκατοικίες και μονοκατοικίες
Λιγότερα έργα και μικρότερης σημασίας, προσπαθεί κυρίως να ακολουθήσει τα νέα ρεύματα της εποχής, έντονη συνεργασία με τον Λ. Μπόνη.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.