πολιτοφυλακή στη Γαλλία, 1789-1872 From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Εθνική Φρουρά (γαλλικά: la Garde Nationale) είναι εφεδρική δύναμη των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων (συμπεριλαμβανομένης της Εθνικής Χωροφυλακής) και της Εθνικής Αστυνομίας, ενεργή στην παρούσα της μορφή από το 2018 αλλά αρχικώς ιδρυθείσα το 1789, κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επαναστάσεως.
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Εθνική Φρουρά (Γαλλία) | |
|---|---|
| Garde nationale | |
.svg) | |
| Χώρα |  Γαλλία |
| Δύναμη | >77,000[1] |
| Ρητό | Honneur et Patrie "Τιμή και Πατρίδα" |
| Ιστοσελίδα | garde-nationale.gouv.fr |
| Διοίκηση | |
| Υπουργός Άμυνας | Φλοράνς Παρλί |
| Γενική Γραμματέας Εθνικής Φρουράς | Στρατηγός Véronique Batut |
Οι πρώτες μονάδες της Εθνικής Φρουράς διαμορφώθηκαν στο Παρίσι το 1789 από στρατιώτες που ήταν παλαιότερα στις Γαλλικές Φρουρές, η πλειοψηφία των οποίων είχε αυτομολήσει στους επαναστάτες, και τα πρώην μέλη της Βασιλικής Φρουράς (επίσημα η "Παρισινή Φρουρά"). Σε αυτό το πλαίσιο, ιδρύθηκε η μερικής απασχόλησης πολιτοφυλακή του Παρισιού για στρατιωτικούς και τις αστυνομικούς σκοπούς. Η ίδρυση της Εθνικής Φρουράς ανακηρύχθηκε από την Εθνοσυνέλευση στις 13 Ιουλίου 1789 σε απάντηση στους φόβους για πραξικόπημα των βασιλοφρόνων. Η έρευνα για όπλα οδήγησε στην Άλωση της Βαστίλης για τα αποθέματα μπαρουτιού του την επόμενη μέρα.
Η Εθνική Φρουρά σύντομα επεκτάθηκε σε πόλεις σε όλη τη Γαλλία. Αρχικά κάθε πόλη, κωμόπολη και χωριό λειτουργούσε ανεξάρτητα τη δική της Εθνική Φρουρά, μέχρι που ενώθηκαν υπό την αρχηγία του Ζιλμπέρ ντυ Μοτιέ ντε Λα Φαγιέτ το 1790. Ταυτοποιήθηκε μέχρι το 1792 με τη συνταγματική μοναρχία. Από το 1792-5 η Εθνική Φρουρά ήταν μια όλο και πιο ριζοσπαστική και βίαιη ρεπουμπλικανική δύναμη, ειδικά στην πρωτεύουσα της χώρας. Η στροφή της πίστης της Φρουράς είχε ως αποτέλεσμα την αλλαγή της εξουσίας από το κόμμα Γιρονδίνων στο ακραίι κόμμα γνωστό ως οι Ορεινοί. Από το 1795, καθώς ο Ναπολέων έγινε πιο σπουδαίος, κατάφερε να περιορίσει την ισχύ της Εθνικής Φρουράς.
Η Εθνική Φρουρά συνέχισε ως εφεδρική δύναμη του Ναπολέοντα και μετά την Παλινόρθωση των Βουρβόνων, μέχρι να διαλυθεί ως πολιτικά αναξιόπιστη το 1827. Ωστόσο, οι διαλυμένοι Εθνοφρουροί κράτησαν τα όπλα τους και κρυφά διατήρησαν αρκετή συνοχή ώστε να επανεμφανιστούν ως μέρος της Ιουλιανής Επανάστασης του 1830 που ανέτρεψε τη μοναρχία των Βουρβόνων. Η Εθνική Φρουρά επίσημα επανιδρύθηκε το 1830 υπό τον αρχικό διοικητή της το 1789, τον Μαρκήσιο ντε Λαφαγιέτ, και αρχικά προστάτευε την συνταγματική μοναρχία του νέου βασιλιά Λουδοβίκου Φιλίππου. Ο Λουδοβίκος Φίλιππος είχε χάσει πλέον τη στήριξη της μεσαίας τάξης από το 1848 και ως εκ τούτου η Εθνική Φρουρά πάλεψε για τους ρεπουμπλικανικούς σκοπούς στην Επανάσταση στην Επανάσταση του 1848.
Από το 1868, η εθελοντική Εθνική Φρουρά συνυπήρχε με μια νέα "Κινητή Εθνική Φρουρά" (Garde Nationale mobile) που σχηματίστηκε από τους άνδρες που επιστρατεύονταν για μερική υπηρεσία ως έφεδροι. Κατά τη διάρκεια του Γαλλοπρωσικού Πολέμου του 1870-1, η Εθνική Φρουρά διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην άμυνα του Παρισιού, και ενισχύθηκε με μεγάλο αριθμό Παριζιάνων κληρωτών. Έχοντας μετατραπεί από εθελοντική εφεδρία σε μια πολύ μεγαλύτερη δύναμη αποτελούμενη κυρίως από κληρωτούς, η Εθνική Φρουρά έχασε την ταυτότητα του και τον λόγο ύπαρξής της. Αντιμετώπισε επίσης αντίθεση από το στρατό, ο οποίος αντιδρούσε σε μια τέτοια μεγάλη δύναμη εκτός της δικής του οργάνωσης. Το 1871, μονάδες της Παρισινής Εθνικής Φρουράς επαναστάτησαν για να σχηματίσουν τη σύντομη Παρισινή Κομμούνα, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ως απειλή για την εθνική ασφάλεια. Αυτή η εξέγερση κατεστάλη από τον τακτικό στρατό της Γαλλίας. Το 1872, η Εθνική Φρουρά διαλύθηκε, και τον εφεδρικό στρατιωτικό ρόλο ανέλαβαν εδαφικοί σχηματισμοί του γαλλικού στρατού.
Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της, η Εθνική Φρουρά, ιδίως οι αξιωματικοί της, θεωρούνταν ευρέως ως πιστή στα συμφέροντα της μεσαίας τάξης. Ωστόσο, από το 1792-5, η Εθνική Φρουρά θεωρήθηκε επαναστατική και οι κατώτερες βαθμίδες της ταυτοποιήθηκαν με τους αβράκωτους (sans-culottes), και μετά τον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο του 1870-1, η Εθνική Φρουρά στο Παρίσι θεωρήθηκε ως επικίνδυνα επαναστατική, συμβάλλοντας στην διάλυσή της.
Εξαιτίας της τρομοκρατικής απειλής, η οποία εντάθηκε τη διετία 2014-2015 με επιθέσεις στη γαλλική πρωτεύουσα, ο τότε Πρόεδρος Φρανσουά Ολλάντ ανακοίνωσε την ίδρυση μιας νέας, τρίτης (χρονικά) Εθνικής Φρουράς, η οποία επρόκειτο να συγκροτηθεί από υπάρχοντα εφεδρικά σώματα. Ο Ολλάντ έκρινε ότι οι κοινοβουλευτικές διαβουλεύσεις για τη σύστασή της θα ξεκινούσαν το Σεπτέμβριο του 2016.[2] Στις 12 Οκτωβρίου 2016, κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας σύγκλησης του Υπουργικού Συμβουλίου, η Εθνική Φρουρά ανασυστάθηκε επίσημα μετά από 145 χρόνια, ως ο πέμπτος κλάδος των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων.[3] Η Εθνική Φρουρά θα στήριζε επίσης τη Χωροφυλακή και την Αστυνομία, όπου αυτό κρινόταν απαραίτητο σε εθνικό επίπεδο, αλλά θα εκτελούσε παράλληλα τα καθήκοντά της ως εφεδρικό σώμα.
Αναμενόταν ότι η Εθνική Φρουρά θα έφθανε τα 72.500 μέλη το 2017 και τα 86.000 το 2018.[4][5] Η σύστασή της θα υποστηριζόταν από έναν προϋπολογισμό 311 εκατομμυρίων Ευρώ, ενώ το προσωπικό θα αποτελούσαν ήδη έφεδροι, ιδιώτες και αξιωματικοί μεταταχθέντες από άλλους κλάδους. Σε αντίθεση με την επαναστατική Φρουρά, οι αξιωματικοί της προέρχονται από τον Στρατό και την Εθνική Χωροφυλακή και είναι απόφοιτοι των αντιστοίχων ακαδημιών.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
