Διαταραχή πανικού
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η διαταραχή πανικού αποτελεί ψυχοπαθολογική οντότητα η οποία εντάσσεται στις αγχώδεις διαταραχές και όπως ορίστηκε από τον Donald Klein το 1962, χαρακτηρίζεται από ξαφνικές και μικρής διάρκειας, κρίσεις άγχους που ονομάζονται κρίσεις πανικού. Ακολουθεί συνήθως μια κατάσταση αναμονής των επόμενων κρίσεων και άγχος αναμονής (επίμονη ανησυχία ότι θα υπάρξουν περισσότερες κρίσεις), το οποίο τροφοδοτεί μια σειρά από συμπεριφορές αποφυγής, αγοραφοβικού και κλειστοφοβικού τύπου, οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν σε μία γενικευμένη κατάσταση εξάρτησης, περιορισμού και απογοήτευσης.
![]() |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Γρήγορες Πληροφορίες Διαταραχή πανικού, Ειδικότητα ...
Διαταραχή πανικού | |
---|---|
Ειδικότητα | ψυχιατρική |
Συμπτώματα | palpitation[1] και Κρίση πανικού[2] |
Ταξινόμηση | |
ICD-10 | F41.0 |
ICD-9 | 300.01, 300.21 |
OMIM | 167870 |
DiseasesDB | 30913 |
MedlinePlus | 000924 |
eMedicine | article/287913 |
MeSH | D016584 |
Κλείσιμο