Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1957
2η διοργάνωση του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1957 ήταν ο δεύτερος Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision. Ο διαγωνισμός διεξήχθη στη Φραγκφούρτη της Δυτικής Γερμανίας και έλαβε χώρα στο Großer Sendesaal des hessischen Rundfunks, στις 3 Μαρτίου 1957. Το σόου παρουσιάστηκε από τη Γερμανίδα ηθοποιό Αναΐντ Ιπλικιάν. Όπως και ο πρώτος διαγωνισμός, έτσι κι αυτός ήταν κυρίως ένα ραδιοφωνικό πρόγραμμα, με τη διαφορά ότι είχε αυξηθεί ο αριθμός των κατόχων τηλεοράσεων.
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1957 | |
---|---|
Ημερομηνίες | |
Τελικός | 3 Μαρτίου 1957 |
Διοργάνωση | |
Χώρος διεξαγωγής | Großer Sendesaal des hessischen Rundfunks, Φρανκφούρτη, Δυτική Γερμανία |
Παρουσιαστές | Αναΐντ Ιπλικιάν |
Μουσική διεύθυνση | Βίλι Μπέρκινγκ |
Εκτελεστικός επόπτης | Ρολφ Λίμπερμαν |
Διοργανωτής | Arbeitsgemeinschaft der öffentlich-rechtlichen Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland (ARD) |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Συμμετέχοντες | |
Αριθμός συμμετοχών | 10 |
Πρώτη εμφάνιση | |
Επιστρέφουν | Κανένας |
Αποχωρούν | Κανένας |
Συμμετέχουσες χώρες
| |
Ψηφοφορία | |
Σύστημα ψηφοφορίας | Κριτικές επιτροπές των 10 ατόμων μοιράζουν 10 βαθμούς στα αγαπημένα τους τραγούδια |
Νικητής | Ολλανδία «Net als toen» |
← 1956 • Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision • 1958 → |
Νικήτρια χώρα ήταν η Ολλανδία με την Κόρι Μπρόκεν και το τραγούδι «Net als toen»[1], το οποίο έγραψε ο Βίλι φαν Χέμερτ και συνέθεσε ο Γκούους Γιάνσεν. Ήταν η πρώτη νίκη της Ολλανδίας στον διαγωνισμό.
Για κάποιο χρονικό διάστημα, κυκλοφορούσε μια φήμη ότι το προνόμιο της διεξαγωγής του διαγωνισμού του 1957 δόθηκε στη Γερμανία επειδή υποτίθεται είχε βγει δεύτερη το 1956 με το «Im Wartesaal zum großen Glück» του Βάλτερ Αντρέας Σβαρτς. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν είχαν δημοσιευθεί τα πλήρη αποτελέσματα του 1956, αλλά ο κανόνας που λέει ότι η νικήτρια χώρα του κάθε έτους διοργανώνει τον επόμενο δεν υπήρχε ακόμα. Τη συγκεκριμένη περίοδο είχε σχεδιαστεί κάθε συμμετέχουσα χώρα να διοργανώνει τον διαγωνισμό με σειρά. Ωστόσο, καθώς περισσότερες χώρες επιθυμούσαν να συμμετάσχουν, αυτό κατέστη ανέφικτο.[1]