Δημογέροντας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Δημογέροντες ονομάζονταν οι κοινοτικοί άρχοντες στον ελλαδικό χώρο, ως πρώτη βαθμίδα της αυτοδιοίκησης, οι επικεφαλής σε επίπεδο χωριού και επί Τουρκοκρατίας αλλά και κατά τα χρόνια μετά την επανάσταση του 1821, μέχρι και το 1833. Οι δημογέροντες ήταν εκλεγμένοι σε κάθε χωριό, αλλού με ετήσια θητεία, αλλού με διαφορετική διάρκεια, χωρίς όμως να υπάρχει συγκεκριμένος κανόνας για τα χωριά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο θεσμός της δημογεροντίας αφορούσε καθαρά τα διοικητικά θέματα και δεν είχε καμιά σχέση με το σύστημα των αρματολικίων που αφορούσε τη διατήρηση ένοπλων σωμάτων για την τήρηση της τάξης[1]. Το 1833, επί αντιβασιλείας του Όθωνα, οι δημογέροντες αντικαταστάθηκαν από τον θεσμό των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου, με την έκδοση του νόμου «περί των Δήμων».[2]