From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Γραμμή 3 Scarborough, αρχικά γνωστή ως Scarborough RT, είναι ελαφριά γραμμή μετρό που είναι μέρος του υπόγειου συστήματος μετρό του Τορόντο στο Οντάριο του Καναδά.[1] Η γραμμή εκτείνεται εξ ολοκλήρου εντός της προαστιακής περιοχής του Σκάρμπορο, που περιλαμβάνει έξι σταθμούς και 64 χιλιόμετρα υπερυψωμένης (κυρίως) διαδρομής. Συνδέεται με τη Γραμμή 2 Bloor-Danforth στο νοτιοδυτικό άκρο του, στον σταθμό Kennedy, και καταλήγει στα βορειοανατολικά στο σταθμό McCowan.
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Γραμμή 3 Σκάρμπορο | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | Light rail system line |
| Διοικητική υπαγωγή | Τορόντο και Σκάρμπορο |
| Χώρα | Καναδάς |
| Ολοκλήρωση | 22 Μαρτίου 1985 |
| Ιδιοκτήτης | Toronto Transit Commission |
| Μήκος | 6,4 χλμ |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η γραμμή παρέμεινε αμετάβλητη από το άνοιγμά της το 1985 και περιέχει δύο από τους λιγότερο χρησιμοποιημένους σταθμούς στο σύστημα. Τα σχέδια για εκσυγχρονισμό και επέκταση - είτε για να μετατραπεί η γραμμή στη χρήση σύγχρονων ελαφρών σιδηροδρομικών οχημάτων είτε για να κλείσει η γραμμή και να επεκταθεί περαιτέρω η Γραμμή 2 Bloor-Danforth στο Scarborough - έχουν συζητηθεί εδώ και πάνω από μια δεκαετία από την πόλη του Τορόντο. Τον Σεπτέμβριο του 2013, η κυβέρνηση του Οντάριο, υπό τον πρωθυπουργό Kathleen Wynne, ανακοίνωσε ότι θα χρηματοδοτήσει την επέκταση της Γραμμής 2 στο κέντρο της πόλης του Σκάρμπορο κατά μια νέα ευθυγράμμιση, η οποία θα οδηγήσει στο ενδεχόμενο κλείσιμο της Γραμμής 3.[1][2]
Το 1972, η επαρχιακή κυβέρνηση ανακοίνωσε το GO-Urban, σχέδιο για την κατασκευή ενός ενδιάμεσου συστήματος μεταφορικής ικανότητας στο προαστιακό Τορόντο, χρησιμοποιώντας το πειραματικό Krauss-Maffei Transurban.
Ωστόσο, η Krauss-Maffei αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ανάπτυξη όταν η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση αρνήθηκε περαιτέρω χρηματοδότηση.[2] Στη συνέχεια, η GO-Urban χρησιμοποίησε μερικές από τις τεχνολογίες του Transurban για να αναπτύξει μια απλούστερη εκδοχή χάλυβα με τροχούς, το σύστημα ICTS.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η TTC εργάζονταν σε σχέδια για επέκταση του δικού της δικτύου με μια σειρά συστημάτων τραμ χρησιμοποιώντας ένα νέο και πολύ διευρυμένο σχέδιο τραμ, το Καναδικό Ελαφρύ Σιδηροδρομικό Όχημα (Canadian Light Rail Vehicle / CLRV). Η κυβέρνηση του Οντάριο, υπεύθυνη για το δίκτυο GO, αναζητούσε έναν τόπο δοκιμών για το σύστημα ICTS και ζήτησε από το TTC να το χρησιμοποιήσει για ένα από τα προγραμματισμένα έργα του, επιλέγοντας την επέκταση του Scarborough. Η TTC αρνήθηκε αρχικά να κάνει την αλλαγή, υποστηρίζοντας ότι ήταν και η λανθασμένη λύση και ότι από τότε που άρχισε η κατασκευή της γραμμής, θα ήταν σπατάλη χρημάτων. Ωστόσο, καθώς η κυβέρνηση του Οντάριο παρέχει το 75% της χρηματοδότησης για τη γραμμή, αλλάξαν γνώμη όταν η κυβέρνηση απείλησε τότε να μειώσει τη χρηματοδότηση.
Η γραμμή 3 Scarborough άνοιξε τον Μάρτιο του 1985 ως Scarborough RT. Τρία χρόνια μετά το άνοιγμα της, η TTC ανακαίνισε το νοτιοδυτικό άκρο της στο σταθμό Kennedy, διότι η κυκλική τροχιά επιστροφής, που σχεδιάστηκε για μονοκατευθυντικά τραμ σύμφωνα με το προηγούμενο σχέδιο δεν ήταν βολική για τα αμφίδρομα τρένα ICTS, με σοβαρό κίνδυνο εκτροχιασμών των τρένων. Αντικαταστάθηκε με μια ενιαία τερματική τροχιά και ο σταθμός λειτουργούσε, με μία πλευρά για επιβίβαση και μία άλλη πλευρά για την αποβίβαση, αν και η πλευρά επιβίβασης χρησιμοποιείται επίσης για την αποβίβαση κατά τις ώρες εκτός αιχμής και τα σαββατοκύριακα.
Τα 7 τρένα με αυτοκινητάμαξες που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τη γραμμή Scarborough αναπτύχθηκαν από την Αστική Συγκοινωνία Development Corporation (UTDC), που τότε ήταν μια δημόσια επιχείρηση στο Οντάριο, αλλά αργότερα πωλήθηκε στην Bombardier Transportation. Η επιχειρησιακή πρόταση είχε αρχικά λίγους καρπούς - ένα πιλοτικό σχέδιο που προτάθηκε για το Χάμιλτον ακυρώθηκε μετά από συνάντηση με πολλούς δημόσιους αντιπάλους και τα μόνα άλλα συστήματα διαμετακόμισης που χρησιμοποίησαν την τεχνολογία, που ονομαζόταν το Σύστημα Διαμεσολαβητικής Διαμετακόμισης (ICTS), τότε ήταν του Vancouver το SkyTrain και το People Mover στο Ντιτρόιτ. Μετά την ανάληψη της UTDC από τη Bombardier, ανασχεδίασε την τεχνολογία με νεότερα, μακρύτερα αυτοκίνητα, που χρησιμοποιούνται για την επέκταση του δικτύου SkyTrain καθώς και για νέες εγκαταστάσεις σε όλο τον κόσμο. Το ICTS αναπροσαρμόστηκε ως "Advanced Rapid Transit" (ART) και έγινε επιτυχία για την εταιρεία. Αργότερα, η τεχνολογία ξανά μετονομάστηκε, αυτή τη φορά ως Bombardier Innovia Metro.
Τα τρένα μπορούν επίσης να λειτουργούν αποκλειστικά με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, καθιστώντας μία από τις πρώτες εγκαταστάσεις του συστήματος «SelTrac IS» της Standard Elektrik Lorenz (που τώρα ανήκει και παραδίδεται από την Thales Rail Signaling Solutions), εξαλείφοντας την ανάγκη για ανθρώπινο χειριστή. Ωστόσο, λόγω της αντίθεσης από την ένωση εργαζομένων διαμετακόμισης και της δημόσιας αντίληψης, οι φορείς εκμετάλλευσης διατηρήθηκαν. Η ένωσή αντιτίθεται σθεναρά στις αμαξοστοιχίες χωρίς οδηγό. [3] (Άλλα συστήματα εκμεταλλεύτηκαν πλήρως την αυτοματοποιημένη λειτουργία και το SkyTrain του Βανκούβερ έχει αυτοματοποιηθεί από το 1985 χωρίς δυσκολίες.) Τα τρένα γραμμής Scarborough έχουν μόνο έναν υπάλληλο, σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες γραμμές του μετρό TTC, οι οποίες φέρουν τόσο έναν φύλακα στο πίσω μέρος, ο οποίος χειρίζεται τις πόρτες του τρένου, και ένα χειριστή, ο οποίος οδηγεί το τρένο από μπροστά. (Η γραμμή 4 Sheppard, ωστόσο, χρησιμοποίησε έναν μόνο φορέα εκμετάλλευσης μόνο από τον Οκτώβριο του 2016.) Στην πράξη, τα τρένα γραμμής Scarborough οδηγούνται μόνα τους Ο χειριστής παρακολουθεί τις λειτουργίες τους και ελέγχει τις πόρτες. Ένα χαρακτηριστικό, το οποίο δεν εφαρμόστηκε την εποχή του ανοίγματος της γραμμής Scarborough, είναι το αυτοματοποιημένο σύστημα αναγγελιών επόμενης στάσης, το οποίο εισήχθη τον Ιανουάριο του 2008 (πράγμα που σημαίνει ότι οι χειριστές δεν χρειάζεται πλέον να καλέσουν στάσεις χειροκίνητα). Χρησιμοποιήθηκε η φωνή της Susan Bigioni, υπάλληλου της TTC, που είναι πανομοιότυπη με εκείνη που χρησιμοποιείται στη σειρά Τ1 και παλαιότερα τρένα.
Η γραμμή 3 χρησιμοποιεί διαδρομή 5 σιδηροτροχιών.
Track is the 5 rail system on direct fixation and car is powered by an induction or "reaction rail" situated between the running rails at the same top of rail elevation. There are two side contacting power rails +300V and −300V respectively situated a distance of about 14 in. from the closest gauge line of one running rail.[3]
Μία από τις προτάσεις αναδιαμόρφωσης της TTC για τα εδάφη της γραμμής 3 είναι να μετατρέψει το διάδρομο, συμπεριλαμβανομένου του ανυψωμένου τμήματος μεταξύ των σταθμών Midland και McCowan, σε ένα γραμμικό πάρκο. Αυτό το προτεινόμενο πάρκο θα ήταν παρόμοιο με το High Line στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
