Βαβυλωνία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Βαβυλωνία ήταν αρχαίο κράτος και πολιτιστική περιοχή με βάση τη νοτιοκεντρική Μεσοποταμία (σημερινό Ιράκ), όπου μιλούσαν την ακκαδική γλώσσα. Πήρε το όνομα της από την πρωτεύουσα και μεγαλύτερή της πόλη Βαβυλώνα. Η Βαβυλωνία αποτέλεσε θρησκευτικό, πολιτιστικό και πνευματικό κέντρο όλης της Μεσοποταμίας για περίπου δύο αιώνες φτάνοντας στην ύψιστη ακμή της επί βασιλείας Χαμουραμπί. Κατακτήθηκε πρώτα από τους Ασσύριους αλλά ανακτήθηκε από τον Ναβοπολάσσαρ (658 - 605 π.Χ.) ο οποίος ίδρυσε νέο κράτος που εξελίχθηκε σε μια παντοδύναμη και ένδοξη αυτοκρατορία (νέο-βαβυλωνιακή περίοδος) που έφτασε στο απόγειο της δόξας της επί της βασιλείας του Ναβουχοδονόσωρ Β' (605 - 562 π.Χ.). Στη συνέχεια καταλύθηκε οριστικώς από τον Πέρση βασιλιά Κύρο το 539 π.Χ. Από τότε η Βαβυλωνία δεν αποτέλεσε ξανά ανεξάρτητο κράτος ενώ η άλλοτε ένδοξη πρωτεύουσα της Βαβυλώνα καταστράφηκε ολοσχερώς από τον Πέρση βασιλιά Ξέρξη τον Α' σε μια προσπάθεια αποτίναξης του Περσικού ζυγού.
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
- Το λήμμα αυτό αναφέρεται στην αρχαία χώρα. Για το θεατρικό έργο δείτε: Η Βαβυλωνία
Αρχαία Βαβυλωνιακή περίοδος
Το Βαβυλωνιακό κράτος δημιουργήθηκε στα μέσα της 3ης χιλιετίας. Οι Βαβυλώνιοι υπέταξαν τους Σουμέριους που ήταν κυρίαρχοι αυτής της περιοχής πριν από αυτούς. Οι Βαβυλώνιοι υιοθέτησαν τα στοιχεία του Σουμεριακού πολιτισμού αλλά πρόσθεσαν και δικά τους δημιουργώντας μια νέα πολιτιστική μορφή. Εκτός από το υψηλό επίπεδο πολιτισμού που είχαν αναπτύξει οι κάτοικοι της, άλλος ένας παράγοντας που έπαιξε ρόλο στην ανάπτυξη της περιοχής ήταν τα εύφορα εδάφη και το εύκρατο κλίμα που επικρατούσε λόγω της παρουσίας των δύο ποταμών του Τίγρη και Ευφράτη στην περιοχή. Έτσι η Βαβυλωνία εξελίχθηκε σε ένα πολύ πλούσιο και ισχυρό κράτος με κέντρο την πόλη της Βαβυλώνας. Ο πρώτος δυνάστης και ιδρυτής της Βαβυλωνιακής δυναστείας ήταν ο Σουμού-αβούμ[1]. Ο διάδοχός του Σουμουλαιλού άρχισε να οχυρώνει τη Βαβυλώνα με ένα χαμηλό τείχος αλλά οι διάδοχοί του τελειοποίησαν τα οχυρωματικά του έργα κάνοντας τη Βαβυλώνα μια οχυρωμένη πόλη ικανή να αντιστέκεται στις εχθρικές επιδρομές. Το μεγαλύτερο γεγονός της αρχαιοβαβυλωνιακής περιόδου είναι αδιαμφισβήτητα η άνοδος στο θρόνο του Χαμουραμπί. Ο Χαμουραμπί ήταν ένας πολύ χαρισματικός ηγέτης που οδήγησε τη Βαβυλωνία στην ύψιστη ακμή της. Έκανε πολλές νομοθετικές αλλαγές και ένα από τα νομοθετικά του έργα μας σώζεται μέχρι σήμερα και είναι ο γνωστός κώδικας του Χαμουραμπί. Ο Χαμουραμπί ήταν επίσης μεγάλος κατακτητής καθώς επέκτεινε το κράτος του προς πάσα κατεύθυνση φτάνοντάς το στον βορρά ως την Ασσούρ χωρίς ωστόσο να καταφέρει να συντρίψει το νεοεμφανιζόμενο Ασσυριακό κράτος. Η βασιλεία του Χαμουραμπί έχει μείνει στην ιστορία ως ο «Χρυσούς Αιών» της Βαβυλωνίας. Μετά τον θάνατό του ακολούθησε παρακμή. Ο γιος του Σαμσού-Ιλουνά παρά τις μεγάλες ικανότητες του δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τις επιδρομές των γειτονικών λαών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Βαβυλωνία να αποδυναμωθεί στρατιωτικά, να υπάρξει στασιμότητα στα γράμματα και τις επιστήμες και τέλος η Βαβυλωνία να υποταχθεί πλήρως στην Ασσυριακή αυτοκρατορία από τον βασιλιά Σενναχερίμπ.
Νέα Βαβυλωνιακή περίοδος
Κατά την Ασσυριακή επικράτεια στη Βαβυλώνα πολλές φορές οι Βαβυλώνιοι προσπάθησαν να αποτινάξουν τον Ασσυριακό ζυγό. Καμία όμως τους προσπάθεια δεν στέφθηκε από επιτυχία. Ωστόσο κατά τα χρόνια της παρακμής του Ασσυριακού κράτους η δυναστεία των Χαλδαίων με αρχηγό τον Ναβοπολάσσαρ κατάφερε να αποτινάξει μια για πάντα τον Ασσυριακό ζυγό. Μετά την απελευθέρωση ο Ναβοπολάσσαρ (625 - 605 π.Χ) στέφθηκε βασιλιάς της Βαβυλώνας ιδρύοντας ένα νέο Βαβυλωνιακό κράτος. Γρήγορα το κράτος αυτό άκμασε και εδραίωσε την κυριαρχία του στην γύρω περιοχή. Ο Ναβοπολάσσαρ καθώς ήταν χαρισματικός ηγέτης εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την πλήρη παρακμή του Ασσυριακού κράτους και έδωσε το τελικό χτύπημα στους Ασσυρίους αλώνοντας μαζί με τους Μήδους την πρωτεύουσα του Νινευή. Μετά ακολούθησε σκληρός αγώνας με τους Αιγυπτίους για το ποιος θα επικρατήσει στην περιοχή όπου άλλοτε ανήκε στην ένδοξη Ασσυριακή αυτοκρατορία. Ο γιος του Ναβοπολάσσαρ Ναβουχοδονόσορ συνέτριψε τον φαραώ Νεχώ και είχε την ευκαιρία να κατακτήσει και την Αίγυπτο αλλά αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω λόγω του θανάτου του πατέρα του. Επί βασιλείας Ναβουχοδονόσορ η Βαβυλωνία φτάνει στη μέγιστη ακμή της. Ο Ναβουχοδονόσορ απώθησε οριστικά τους Αιγυπτίους και κατέλυσε τα κράτη της Φοινίκης, της Συρίας καθώς και το βασίλειο του Ιούδα την πρωτεύουσα του οποίου Ιερουσαλήμ την κατέστρεψε ολοσχερώς, δημιουργώντας έτσι μια τεράστια και πανίσχυρη αυτοκρατορία.
Παρακμή και οριστική κατάκτηση από τους Πέρσες
Μετά τον θάνατο του Ναβουχοδονόσορα ο γιος του Αβέλ Μαρδούκ (562 - 560 π.Χ) ήταν ανάξιος για να τον διαδεχθεί. Ο λαός τον ανέτρεψε και στην θέση του έβαλε τον Ναβωνίδ (556 - 539 π.Χ). Εκείνη την εποχή ο βασιλιάς των Περσών Κύρος εισέβαλε στη Μεσοποταμία με πολυάριθμο Περσικό στρατό. Ο Ναβωνίδ έσπευσε να τον αντιμετωπίσει. Στην σφοδρή μάχη που δόθηκε στην Ώπη (Opis) ο Βαβυλωνιακός στρατός συνετρίβη και έτσι ο Κύρος προχώρησε ανεμπόδιστος και κατέλαβε χωρίς αντίσταση την Βαβυλώνα. Από τότε η Βαβυλωνία δεν υπήρξε ανεξάρτητο κράτος, αλλά ήταν μια επαρχία της Περσικής Αυτοκρατορίας. Σε μια εξέγερση που έγινε για μια νέα απελευθέρωση ο Πέρσης μονάρχης Ξέρξης ο Α' κατάστρεψε ολοσχερώς τη Βαβυλώνα.
Η Βαβυλωνιακή θρησκεία ήταν πολυθεϊστική με κυριότερες μορφές τους: Ανού, Ενλίλ, Έα, Μαρδούκ, Ιστάρ
Οι Βαβυλώνιοι βασιλείς έφτιαχναν επιβλητικά και λαμπρά παλάτια και ανάκτορα με ομορφότερο αυτό του Ναβουχοδονόσορα. Τα περισσότερα έργα τέχνης τους ήταν στολισμένα με παραστάσεις ζώων με κυριότερη μορφή αυτή του λιονταριού σύμβολο της Βαβυλωνιακής δύναμης.
Οι Βαβυλώνιοι επηρεασμένοι από τον σουμεριακό πολιτισμό προόδευσαν ιδιαίτερα στην αστρονομία και τα μαθηματικά, ενώ μετέτρεψαν το εξηνταδικό σύστημα αρίθμησης στο πρώτο θεσιακό σύστημα αριθμών. Στην αστρονομία μάλιστα προόδευσαν σημαντικά καθώς ήταν αυτοί που έχτισαν τα πρώτα αστεροσκοπεία γνωστά μας ως ζιγκουράτ, ενώ στα μαθηματικά είχαν γνώση της έννοιας του αριθμού 0 [2].
