Βίγκερικ της Λοθαριγγίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Βίγκερικ (Wigerik, 886 - μεταξύ 916 και 919) από τον Οίκο του Αρντέν ήταν κόμης του Μπίντγκαου (Bidgau) και είχε τη θέση του κόμη στο Τρηρ. Έγινε επίτροπος του αββαείου του Σαιντ Ρούμμπολτ στο Μέχελεν[Note 1] από τον Κάρολο Γ΄ των Καρολιδών τον απλό της Δυτικής Φραγκίας. Ήταν παλατινός κόμης (δούκας) της Λοθαριγγίας (915-916) και είναι ο γενάρχης του Οίκου του Αρντέν (Ardennes).
Βίγκερικ της Λοθαριγγίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | Δεκαετία του 870 |
Χώρα πολιτογράφησης | Λοθαριγγία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κουνιγκούντα της Γαλλίας (από 908)[1][2][3] |
Τέκνα | Φρειδερίκος Α' της Άνω Λωρραίνης[4] Αντάλμπερο Α΄ του Μετς[1] Γκότσλιν του Μπίντγκαου[1] Γκίλμπερτ Λιουτγκάρδη του Μπίντγκαου[1] Ζίγκφριντ του Λουξεμβούργου Sigebert Mathilde von Lothringen[5] |
Οικογένεια | Οίκος του Αρντέν[1] |
Οι μεσαιωνικοί ιστορικοί δεν μπόρεσαν να βρουν την καταγωγή του ή το πώς ανήλθε στην εξουσία. Κατείχε γαίες γύρω από το Μπίτμπουρκ, στη μέση της κοιλάδας του Μοζέλε, στη Γκούτλαντ, στο δυτικό Άιφελ και στην περιοχή του Μόιζε[6]:16 .
Όταν απεβίωσε ο Λουδοβίκος Δ΄ των Καρολιδών ο Παίς της Ανατολικής Φραγκίας και της Λοθαριγγίας, οι Λοθαριγγιανοί απέρριψαν τον Κορράδο Α΄, που από δούκας της Φραγκονίας έγινε βασιλιάς της Ανατολικής Φραγκίας και εξέλεξαν τον Κάρολο Γ΄ ως βασιλιά τους[7]. Έδωσαν τη στρατιωτική εξουσία στον Ρέγκιναρ Α΄ κόμη του Αινώ, κάνοντάς τον δούκα και όταν αυτός απεβίωσε το 915, στον Βίγκερικ. Έγινε έτσι παλατινός κόμης (δούκας) αναλαμβάνοντας τη στρατιωτική αρχή στη Λοθαριγγία.
Ο Βίγκερικ ίδρυσε το αββαείο του Χαστιέρ[8], του οποίου ανέλαβε την επιτροπεία (advocacy). Μετά το 919 δεν έχουμε ιστορικές πληροφορίες γι' αυτόν: απεβίωσε μεταξύ 916 και 919 και τάφηκε στη μονή του Χαστιέρ[6].
Ο Βίγκερικ και η σύζυγός του Κουνιγκούντα, κόρη της Ερμεντρούδης των Καρολιδών, είναι οι γενάρχες του Οίκου του Αρντέν. Τρεις γιοί τους έγιναν ιδρυτές κλάδων, που κυριάρχησαν στη Λωρραίνη (Λοθαριγγία) για τα επόμενα 150 έτη. Εξουσίαζαν από το Λον ως το Ρενς, από το Τρηρ ως την Κολωνία, από το Μετς & Βερντέν ως τη Λιέγη & Ανβέρ. Έγιναν δούκες της Άνω & Κάτω Λωρραίνης και επίσκοποι του Λον, Ρενς, Τρηρ, Μετς, Βερντέν[6].
Νυμφεύτηκε πρώτα την Εύα.
Όταν εκείνη απεβίωσε, έκανε δεύτερο γάμο με την Κουνιγκούντα της Γαλλίας, κόρη της Ερμεντρούδης (κόρης του Λουδοβίκου Β΄ των Καρολιδών του τραυλού της Δυτικής Φραγγίας)[6][9] και είχε τέκνα: