![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/Bombed_out_vehicles_Aleppo.jpg/640px-Bombed_out_vehicles_Aleppo.jpg&w=640&q=50)
Αραβικός Χειμώνας
ευρείας κλίμακας βία και αστάθεια, στο πέρας της Αραβικής Άνοιξης / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο όρος Αραβικός Χειμώνας,[1][2][3][4][5] χρησιμοποιείται για να περιγράψει την άνοδο του αυταρχισμού και του θρησκευτικού εξτρεμισμού[6] και εξελίσσεται στον απόηχο της Αραβικής Άνοιξης, όπου υπήρξαν διαμαρτυρίες σε Αραβικές χώρες.[7] Σύμφωνα με μελετητές από το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, ο Αραβικός Χειμώνας, αποτελεί πλήρη μετεξέλιξη της Αραβικής Άνοιξης, τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της δεύτερης.[8] Ο Αραβικός Χειμώνας χαρακτηρίζεται από το ξέσπασμα πολλαπλών περιφερειακών εμφύλιων πολέμων, τη δημιουργία περιφερειακής αστάθειας,[9] την πρόκληση οικονομικής και δημογραφικής παρακμής των Αραβικών χωρών, και μια εθνοθρησκευτική διαμάχη.[10] Σύμφωνα με μελέτες από το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, το καλοκαίρι του 2014, ο Αραβικός Χειμώνας είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο εκατομμυρίων περίπου ανθρώπων και το ξέσπασμα προσφυγικού κύματος προς την Ευρώπη.[11]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/Bombed_out_vehicles_Aleppo.jpg/640px-Bombed_out_vehicles_Aleppo.jpg)
Ο όρος "Αραβικός Χειμώνας" αναφέρεται κυρίως σε γεγονότα που συνέβησαν σε χώρες του Αραβικού Συνδέσμου, συμπεριλαμβανομένου του Συριακού Εμφυλίου Πολέμου (που ξέσπασε από την Αραβική Άνοιξη),[12][13] της Ιρακινής εξέγερσης και του μετέπειτα εμφυλίου πολέμου,[14] της Αιγυπτιακής Κρίσης,[15] της Λιβυκής Κρίσης και της Κρίσης στην Υεμένη.[16] Γεγονότα, που αναφέρονται ως "Αραβικός Χειμώνας", έλαβαν χώρα στην Αίγυπτο που οδήγησε στην απομάκρυνση του Μοχάμεντ Μόρσι και την κατάληψη της εξουσίας από τον Στρατηγό Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, σε μια εκστρατεία αντι-Μουσουλμανικής Αδελφότητας.[17] Οι πολιτικές εξελίξεις, ιδιαίτερα με την αποκατάσταση του αυταρχισμού και την καταστολή των πολιτικών ελευθεριών στην Αίγυπτο από τις 3 Ιουλίου 2013 έχουν περιγραφεί ως ένας "στρατιωτικός χειμώνας" που λειτούργησε αντίθετα προς τους στόχους της Αραβικής Άνοιξης.[18][19] Διάφορες παραστρατιωτικές ομάδες και φυλές άρχισαν μάχες στη Λιβύη μετά από τη διακοπή των διαπραγματεύσεων.Τα γεγονότα του Λιβάνου και του Μπαχρέιν, επίσης χαρακτηρίζονται ως μέρη του Αραβικού Χειμώνα. Η Λιβύη εισήλθε στα γεγονότα του Αραβικού Χειμώνα, μαζί με τη Συρία, από τον Καθηγητή Σίαμ Γιόν.[20] Η σύγκρουση στο Βόρειο Μάλι έχει περιγραφεί ως μέρος του "Ισλαμικού Χειμώνα".[21] Οι πολιτικές αλλαγές που σημειώθηκαν στην Τυνησία, συμπεριλαμβανομένης της αλλαγής της κυβέρνησης, καθώς και της εμπλοκής του ΙΣΙΣ, θεωρούνται από ορισμένους ως πιθανό "αποτέλεσμα του Αραβικου Χειμώνα".
Σύμφωνα με το Κέντρο Σπουδών Μέσης Ανατολής και Αφρικής "Μοσέ Νταγιάν", από τον Ιανουάριο του 2014 το κόστος της αναστάτωσης του Αραβικού Χειμώνα, έφθασε περίπου στα 800 δισ. δολλάρια.[22] Περίπου 16 εκατομμύρια άνθρωποι στη Συρία, την Αίγυπτο, το Ιράκ, την Ιορδανία και τον Λίβανο αναμένεται να λάβουν ανθρωπιστική βοήθεια το 2014.
Σύμφωνα με το The Economist, η Μάλτα έχει "επωφεληθεί" από τον Αραβικό Χειμώνα, καθώς τουρίστες που θα μπορούσαν να κάνουν διακοπές στην Αίγυπτο ή την Τυνησία, επέλεξαν μια ασφαλέστερη εναλλακτική λύση.[23]
Η πολιτική αναταραχή και η βία στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική οδήγησε σε μαζική εκτόπιση πληθυσμού στην περιοχή.[24] Ως αποτέλεσμα, βάρκες με ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων, των αιτούντων για άσυλο και των προσφύγων που προηγουμένως διέμεναν στη Λιβύη, κατευθύνθηκαν προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.[25] Οι απόπειρες ορισμένων από τη Λιβύη και την Τυνησία, να αναζητήσουν ασφάλεια από τη βία διασχίζοντας τη Μεσόγειο θάλασσα, προκάλεσε φόβους στους Ευρωπαίους πολιτικούς και τους πληθυσμούς των χωρών, για τον αριθμό των αφίξεων που μπορεί να "πλημμυρίσουν" τις ακτές τους. Αυτό ώθησε σε έντονη νομοθετική δραστηριότητα και σε περιπολίες στη Μεσόγειο για τη διαχείριση των αφίξεων.