![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/02/2006-10-25_Amanita_muscaria_crop.jpg/640px-2006-10-25_Amanita_muscaria_crop.jpg&w=640&q=50)
Αμανίτης ο μυγοκτόνος
είδος μανιταριού / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αμανίτης ο μυγοκτόνος (Amanita muscaria), κοινώς γνωστός ως τρελομανίταρο, ζουρλομανίταρο ή αγαρικό των μυγών, είναι βασιδιομύκητας του γένους Αμανίτης. Είναι επίσης μανιτάρι μουσκιμόλης. Ενδημικός σε όλες τις εύκρατες και ψυχρές περιοχές του βορείου ημισφαιρίου, ο Αμανίτης ο μυγοκτόνος έχει ακούσια εισαχθεί σε πολλές χώρες στο νότιο ημισφαίριο, σε γενικές γραμμές ως συμβιωτικό είδος σε φυτείες πεύκων και σημύδας, και τώρα είναι ένα πραγματικά κοσμοπολίτικο είδος. Συσχετίζεται με διάφορα φυλλοβόλα και κωνοφόρα δέντρα.
Αμανίτης ο μυγοκτόνος | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||
Amanita muscaria (Αμανίτης ο μυγοκτόνος) (L.) Lam. (1783) | ||||||||||||||
Αναμφισβήτητα το πιο εμβληματικό είδος μανιταριού είδη, ο αμανίτης ο μυγοκτόνος είναι ένα μεγάλο με λευκά βράγχια και λευκά στίγματα, συνήθως κόκκινο μανιτάρι, και είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και πιο συχνά μανιτάρια στη λαϊκή κουλτούρα.
Παρά τα εύκολα διακριτά χαρακτηριστικά του, το Amanita muscaria είναι ένας μύκητας με πολλές γνωστές παραλλαγές ή υποείδη. Αυτά τα υποείδη είναι ελαφρώς διαφορετικά, μερικά έχουν κίτρινα ή λευκά καπέλα, αλλά συνήθως αναγνωρίζονται από τις αξιοσημείωτες λευκές κηλίδες τους. Η πρόσφατη έρευνα DNA για τους μύκητες έδειξε, ωστόσο, ότι ορισμένες από αυτές τις παραλλαγές δεν ανήκουν στο είδος μυγοκτόνος, όπως το Amanita persicina, αλλά το κοινό όνομα «αγαρικό μυγών» παραμένει.
Αν και ταξινομούνται ως δηλητηριώδεις, οι αναφορές θανάτων από ανθρώπους που οφείλονται σε κατάποση Αμανίτη του μυγοκτόνου είναι εξαιρετικά σπάνιες. Αφού βραστεί δύο φορές με αποστράγγιση νερού - το οποίο εξασθενεί την τοξικότητά του και διαλύει τις ψυχοδραστικές ουσίες του μανιταριού - τρώγεται σε μέρη της Ευρώπης, της Ασίας και της Βόρειας Αμερικής. Όλες οι ποικιλίες Amanita muscaria, αλλά συγκεκριμένα η var. muscaria, είναι γνωστές για τις παραισθησιογόνες ιδιότητές τους, με τα κύρια ψυχοδραστικά συστατικά να είναι οι νευροτοξίνες ιμποτινικό οξύ και η μουσκιμόλη. Μια τοπική ποικιλία του μανιταριού χρησιμοποιήθηκε ως μεθυστικό και ενθεογόνο από τους αυτόχθονες λαούς της Σιβηρίας και από τους Σάμι, και έχει θρησκευτική σημασία σε αυτούς τους πολιτισμούς. Υπήρξαν πολλές εικασίες σχετικά με την πιθανή παραδοσιακή χρήση αυτού του μανιταριού ως τοξικού σε άλλα μέρη όπως η Μέση Ανατολή, η Ευρασία, η Βόρεια Αμερική και η Σκανδιναβία.