Ο Αλβέρτος Γ΄ o με την κοτσίδα, γερμ. Albrecht IV mit dem zopf (9 Σεπτεμβρίου 1349 - 29 Αυγούστου 1395) από τον Οίκο των Αψβούργων, ήταν δούκας της Αυστρίας (1365-95) και κόμης του Τυρόλου (1386-95).
| Αλβέρτος Γ΄ | |
|---|---|
 | |
δούκας της Αυστρίας | |
| Περίοδος | 1365 - 1395 |
| Προκάτοχος | Ροδόλφος Δ΄ |
| Διάδοχος | Αλβέρτος Δ΄ |
| Γέννηση | 9 Σεπτεμβρίου 1349 |
| Θάνατος | 29 Αυγούστου 1395 (45 ετών) |
| Σύζυγος | Ελισάβετ της Βοημίας Βεατρίκη των Χοεντσόλερν |
| Επίγονοι | Αλβέρτος Δ΄ |
| Οίκος | Αψβούργων |
| Πατέρας | Αλβέρτος Β΄ |
| Μητέρα | Ιωάννα του Πφιρτ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία
Γεννήθηκε στη Βιέννη και ήταν ο τρίτος γιος του Αλβέρτου Β΄ δούκα της Αυστρίας και της Ιωάννας, κόρης και κληρονόμου του Ούλριχ Γ΄ κόμη του Πφιρτ.[1]
Ο πατέρας του θέσπισε έναν Κανόνα διαδοχής του Οίκου, όπου κληρονόμος ήταν μόνο ο πρωτότοκος, έτσι όταν το 1358 απεβίωσε ο Αλβέρτος Β΄ τον διαδέχθηκε μόνο ο πρωτότοκος Ροδόλφος Δ΄ ως δούκας της Αυστρίας. Αυτός όρισε άλλον Κανόνα διαδοχής του Οίκου, όπου όλα τα αδέλφια συμμετείχαν από κοινού στην κληρονομιά· ο μεγαλύτερος είχε κάποια δικαιώματα επιπλέον. Το 1362 απεβίωσε ο δευτερότοκος αδελφός Φρειδερίκος Γ΄. Το 1365 μαζί με τον μικρότερο Λεοπόλδο Γ΄ οι τρεις αδελφοί υπέγραψαν την ίδρυση του Πανεπιστημίου του Ροδόλφου στη Βιέννη (Alma Mater Rudolphina Vindobonensis). Λίγους μήνες μετά απεβίωσε ο Ροδόλφος Δ΄ άτεκνος και οι κτήσεις κυβερνήθηκαν από κοινού από τον Αλβέρτο Γ΄ και τον Λεοπόλδο Γ΄.
Αποκτήσεις και διαίρεση της Αυστρίας
Ο Αλβέρτος Γ΄ και ο μικρότερος αδελφός του κυβερνούσαν τα δουκάτα της Αυστρίας, Στυρίας, Καρινθίας, Καρνιόλης. Το 1369 κληρονόμησαν τον 2ο εξάδελφό τους Μάινχαρτ Γ΄ κόμη του Τυρόλου. Την κομητεία διεκδίκησε ο θείος τού Μάινχαρντ Γ΄, ο Στέφανος Β΄ των Βίττελσμπαχ δούκας της Βαυαρίας, αλλά μετά από παρατεταμένη σύγκρουση, παραιτήθηκε των αξιώσεών του. Το 1368 οι δύο αδελφοί αγόρασαν το Φράιμπουργκ της Σουαβίας. Προσπάθησαν να αποκτήσουν την Τεργέστη, αλλά η Βενετία τους νίκησε με στρατό το 1369/70. Ωστόσο το 1382 οι πολίτες της πόλης, για να αποφύγουν τη Βενετία, παρέδωσαν την Τεργέστη στους δύο Αψβούργους. Το 1374 κληρονόμησαν τον 2ο εξάδελφο του πατέρα τους Αλβέρτο Γ΄ δούκα της Καρινθίας. Το επόμενο έτος απέκτησαν την κυριότητα του Φέλντκιρχ στη Σουαβία και αργότερα οι Αψβούργοι θα αποκτήσουν τη γύρω περιοχή του Βόραρλμπεργκ.
Επειδή διαφώνησαν, έκαναν συμφωνία το 1379 στο Νόιμπεργκ να διαιρέσουν τις νέες κτήσεις. Ο Αλβέρτος Γ΄ έλαβε την Κάτω (Κανονική) Αυστρία (σημερινή ΒΑ Αυστρία). Ο Λεοπόλδος Γ΄ έλαβε την Έσω Αυστρία (Στυρία, Καρινθία, Καρνιόλη), την Άνω Αυστρία (Τυρόλο) και την Πέραν Αυστρία (τις παλαιές κτήσεις του Οίκου στη Σουαβία). Η διαίρεση διατηρήθηκε από τους απογόνους του κλάδου του Αλβέρτου Γ΄ και του κλάδου του Λεοπόλδου Γ΄ και ήταν μειονέκτημα για τους Αψβούργους, καθώς οι Οίκοι του Βίττελσμπαχ και του Λουξεμβούργου διεκδικούσαν τον τίτλο του βασιλιά της Γερμανίας. Αυτό κράτησε ώσπου εξέλιπε ο Αλβερτιανός κλάδος και ο δισεγγονός του Λεοπόλδου Γ΄, ο Μαξιμιλιανός Α΄, συγκέντρωσε όλες τις κτήσεις του Οίκου.
Πολιτική
Το 1377 πήγε στην Πρωσία, στην σταυροφορία εναντίον των παγανιστών Λιθουανών και Σαμογιτιανών. Ο αδελφός του Λεοπόλδος Γ΄ προσπάθησε να επεκτείνει την επικράτειά του στην Ελβετία, αλλά οι κάτοικοι εκεί τον αντιμετώπισαν με τα όπλα και στην καταστρεπτική γι' αυτόν μάχη του Ζέμπαχ το 1386, απεβίωσε αφήνοντας τέσσερις γιους. Ο Αλβέρτος Γ΄ κυβέρνησε τις κτήσεις τους ως την ενηλικίωσή τους. Η δική του προσπάθειά του εναντίον των Ελβετών επίσης απέτυχε: οι ιππότες του νικήθηκαν από τους Ελβετούς λογχοφόρους το 1388 στη μάχη του Νάφελς και ο Αλβέρτος Γ΄ ζήτησε ανακωχή.
Η κυβέρνησή του ήταν ευεργετική, καθώς προστάτευσε τις Τέχνες και τις Επιστήμες. Ο ίδιος ήταν ικανός λόγιος, ιδίως στα Μαθηματικά και την Αστρολογία. Δικό του είναι το αρχαιότερο βιβλίο της Αυστριακής Εθνικής Βιβλιοθήκης, ένα Ευαγγέλιο του 1386. Επέκτεινε το Πανεπιστήμιο της Βιέννης και απέσπασε τη συγκατάθεση του πάπα Ουρβανού ΣΤ΄ για την ίδρυση θεολογικού τμήματος εκεί. Συνέχισε την οικοδόμηση του καθεδρικού του Αγ. Στεφάνου και ανακαίνισε τη Βιέννη με πρότυπο την Πράγα του Καρόλου Δ΄ της Γερμανίας. Ίδρυσε ένα ιπποτικό Τάγμα, όπου έπρεπε τα μέλη να διατηρούν στην κόμη τους κοτσίδα, αλλά όταν απεβίωσε το Τάγμα διαλύθηκε.
Στερέωσε την εξουσία του, που επεκτεινόταν σε αρκετή επικράτεια. Το 1378 απεβίωσε ο Κάρολος Δ΄ της Γερμανίας και ο Αλβέρτος Γ΄, από τους γιους του Σιγισμούνδο και Βεντσεσλάο Δ΄, υποστήριξε τον πρώτο. Θεωρούσε ανίκανο τον δεύτερο, μάλιστα ετοίμαζε στρατό για την εκτόπισή του, αλλά απεβίωσε στο κυνηγετικό περίπτερο του Λάξενμπουργκ και τάφηκε στην κρύπτη των δουκών στον καθεδρικό Στέφανσντομ της Βιέννης.
Οικογένεια
Ο Αλβέρτος Γ΄ παντρεύτηκε δύο φορές, η πρώτη του σύζυγος ήταν η Ελισάβετ της Βοημίας, δούκισσα της Αυστρίας (19 Μαρτίου 1336) κόρη του Λουξεμβούργιου αυτοκράτορα Καρόλου Δ΄ της Γερμανίας.[1] Δεν απέκτησαν τέκνα και η Ελισάβετ απεβίωσε το 1373. Δύο έτη αργότερα ο Αλβέρτος παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Βεατρίκη της Νυρεμβέργης από τον Οίκο των Χοεντσόλερν, γονείς της ήταν ο Φρειδερίκος Ε΄ της Νυρεμβέργης κόμης (μπουργκράβος) της Νυρεμβέργης και η Ελισάβετ του Μάισσεν μέλος του Οίκου των Βέττιν, απογόνων των δουκών της Αυστρίας από τον Οίκο των Μπάμπενμπεργκ.[1] Ο γιος τους Αλβέρτος Δ΄ της Αυστρίας διαδέχτηκε τον πατέρα του σαν δούκας της Αυστρίας (1377 - 1404) αλλά οι ξάδελφοι του Γουλιέλμος της Αυστρίας και Λεοπόλδος Δ΄ της Αυστρίας παρέλαβαν αντίστοιχα της ηγεμονίας της Έσω Αυστρίας, δηλ. Στυρίας, Καρινθίας και Καρνιόλης και της Πέραν Αυστρίας.[2] Ο κλάδος των Αλβερτιδών ξεκληρίστηκε όταν πέθανε πρόωρα ο τελευταίος εκπρόσωπος του Λαδίσλαος Ε΄ της Ουγγαρίας (1457).
Πρόγονοι
Παραπομπές
Πηγές
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
