Αιγυπτιακά ιερογλυφικά

Τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά (Αρχαία Αιγυπτιακά: skha n mdw ntjr, Κοπτικά: ⲥϧⲁⲓ ⲙ̀ⲙⲉⲑⲛⲟⲩϯ, σημασία: "γραφή του λόγου των θεών") ήταν το επίσημο σύστημα γραφής που χρησιμοποιήθηκε στην Αρχαία Αίγυπτο. Συνδύαζε λογογραφικά, συλλαβικά και αλφαβητικά στοιχεία, με συνολικά 1.000 διαφορετικούς χαρακτήρες.^[1][2] Τα επισεσυρμένα ιερογλυφικά χρησιμοποιήθηκαν για τη θρησκευτική λογοτεχνία σε παπύρους και ξύλο. Τα μεταγενέστερα ιερατικά και δημώδη αιγυπτιακά κείμενα προέρχονταν από ιερογλυφική γραφή· η Μεροϊτική ήταν μια ύστερη προέλευση από τα δημώδη.

Αιγυπτιακά ιερογλυφικά "Γραφή του λόγου των θεών" σε ιερογλυφικά ⲥϧⲁⲓ
Ιερογλυφικά από τη Μεγάλη Υπόστυλη Αίθουσα στο Καρνάκ (Σέτι Α΄, 13ος αιώνας π.Χ.)
Είδος	Λογογραφία που χρησιμεύει ως αμπτζάντ
Γλώσσες	Αιγυπτιακή γλώσσα
Χρονική περίοδος	περ. 3200 π.Χ. – 400 μ.Χ.
Προέλευση	(Πρωτογραφή) Αιγυπτιακά ιερογλυφικά
Παράγωγα συστήματα γραφής	Ιερατικό, Δημώδης, Κοπτικό, Μεροϊτικό, Πρωτοσημιτικό
ISO 15924	Egyp, 050
Κατεύθυνση	Αριστερά προς δεξιά
Ψευδώνυμο Unicode	Egyptian Hieroglyphs
Εύρος τιμών Unicode	U+13000–U+1342F

Η χρήση της ιερογλυφικής γραφής προέκυψε από πρωτο-γραπτά συστήματα συμβόλων στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, γύρω στον 32ο αιώνα π.Χ. (Προδυναστική περίοδος της Αιγύπτου), με την πρώτη αποκρυπτογραφημένη φράση γραμμένη στην αιγυπτιακή γλώσσα να χρονολογείται από τη Δεύτερη Δυναστεία (28ος αιώνας π.Χ.). Τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά εξελίχθηκαν σε ένα ώριμο σύστημα γραφής που χρησιμοποιούταν για επιγραφές μνημείων στην κλασική γλώσσα της περιόδου του Μέσου Βασιλείου· κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το σύστημα χρησιμοποιούσε περίπου 900 διακριτά σύμβολα. Η χρήση αυτού του γραπτού συστήματος συνεχίστηκε μέσω της Νέας Βασιλείας και της Ύστερης Περιόδου, και στις Περσικές και Πτολεμαϊκές περιόδους. Μεταγενέστερες διασώσεις ιερογλυφικής χρήσης βρίσκονται πολύ καλά στη ρωμαϊκή περίοδο, εκτείνοντας στον 4ο αιώνα μ.Χ.

Με το τελικό κλείσιμο των ειδωλολατρικών ναών τον 5ο αιώνα, χάθηκε η γνώση της ιερογλυφικής γραφής. Παρόλο που έγιναν προσπάθειες, η γραφή παρέμεινε μη αποκρυπτογραφημένη καθ 'όλη τη μεσαιωνική και πρώιμη νεότερη περίοδο. Η αποκρυπτογράφηση της ιερογλυφικής γραφής μπόρεσε να επιτευχθεί μόνο στη δεκαετία του 1820 από τον Ζαν-Φρανσουά Σαμπολιόν, με τη βοήθεια της Στήλης της Ροζέττας.

Σημειώσεις και παραπομπές

1. Υπήρχαν περίπου 1.000 γραφήματα στην περίοδο του Παλαιού Βασιλείου, που μειώθηκαν στα περίπου 750 έως 850 στην κλασική γλώσσα του Μεσαίου Βασιλείου, αλλά διογκώθηκαν στη διάταξη των περίπου 5.000 συμβόλων στην Πτολεμαϊκή περίοδο. Αντόνιο Λοπριένο, Ancient Egyptian: A Linguistic Introduction (Cambridge: Cambridge UP, 1995), σ. 12.
2. Ο τυπικός κατάλογος των χαρακτήρων που χρησιμοποιούνται στην Αιγυπτολογία είναι η λίστα συμβόλων του Γκάρντινερ (1928-1953). Α.Χ. Γκάρντινερ (1928), κατάλογος καθαρής αιγυπτιακής ιερογλυφικής γραφής, από πλέγματα που ανήκουν και ελέγχονται από τον Δρ. Άλαν Γκάρντινερ, "Additions to the new hieroglyphic fount (1928)", στο The Journal of Egyptian Archaeology 15 (1929), σ. 95· , "Additions to the new hieroglyphic fount (1931)", στο The Journal of Egyptian Archaeology 17 (1931), σ. 245-247· Α.Χ. Γκάρντινερ, "Supplement to the catalogue of the Egyptian hieroglyphic printing type, showing acquisitions to December 1953" (1953). Τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά σε Unicode από την έκδοση 5.2 (2009) αποδίδουν 1.070 χαρακτήρες Unicode.