Αθεϊσμός
απουσία πίστης στην ύπαρξη θεοτήτων· το αντίθετο του θεϊσμού / From Wikipedia, the free encyclopedia
Αθεϊσμός σημαίνει την άρνηση πίστης στην ύπαρξη Θεών ή Θεού.[1] Αθεϊσμός, υπό την ευρύτερη έννοια, ονομάζεται η απουσία πίστης σε ύπαρξη θεοτήτων.[2] Ο αθεϊσμός βρίσκεται σε αντίθεση με τον ντεϊσμό και τον θεϊσμό, σύμφωνα με τους οποίους μια θεότητα είναι υπαρκτή.[3]
Ο αθεϊσμός εμφανίστηκε περίπου την ίδια χρονική περίοδο στην Αρχαία Ελλάδα και την Κίνα. Επεκτάθηκε στην Αρχαία Ρώμη, αλλά εξασθένισε δραματικά κατά την περίοδο του Μεσαίωνα στην Ευρώπη. Μετά την αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, ο αθεϊσμός εμφανίστηκε ξανά στην Ευρώπη, και επηρέασε αρκετά φιλοσοφικά και πολιτικά ρεύματα του 19ου και 20ου αιώνα. Σήμερα οι άθεοι αριθμούν σημαντικά ποσοστά -αν και δύσκολο να καταμετρηθούν επακριβώς εξ αιτίας της πληθώρας ορισμών- και είναι σε ανάπτυξη κυρίως σε ευρωπαϊκές χώρες, την Αυστραλία και τον Καναδά[4]
Τα επιχειρήματα για τον αθεϊσμό κυμαίνονται από φιλοσοφικά σε κοινωνικά και ιστορικά. Η λογική για να μην πιστεύει κάποιος σε θεό, περιλαμβάνει επιχειρήματα τα οποία δείχνουν την έλλειψη εμπειρικών δεδομένων,[5][6] το πρόβλημα του κακού, το επιχείρημα της θρησκευτικής ποικιλομορφίας, την απόρριψη θέσεων που δεν μπορούν να επαληθευτούν και το Επιχείρημα από τη μη πίστη.[7] Υπερασπιστές του αθεϊσμού ισχυρίζονται πως το βάρος της απόδειξης είναι στους ώμους των θεϊστών να αποδείξουν την ύπαρξη του θεού.[1][8] Παρόλο που ορισμένοι άθεοι έχουν υιοθετήσει κοσμικές φιλοσοφίες, όπως για παράδειγμα ο ανθρωπισμός, δεν υπάρχει μία ιδεολογία ή συμπεριφορά την οποία αποδέχονται όλοι οι άθεοι.[9].Όπως και το αντίστροφο : στον ίδιο θεό δεν πιστεύουν όλοι οι ένθεοι.
Οι άθεοι αναλόγως των επιχειρημάτων που εκφράζουν μπορούν να ταξινομηθούν σε διάφορες κατηγορίες, σκληρός ή μαλακός αθεϊσμός (σκληρός δηλώνει καταφατικά πως δεν υπάρχουν Θεοί ή Θεός, ενώ μαλακός περιλαμβάνει τις υπόλοιπες μορφές αθεϊσμού).[10] "Νέοι άθεοι" ονομάζεται μια ομάδα άθεων συγγραφέων οι οποίοι προσέλκυσαν τα φώτα της δημοσιότητας με την επιθετική τους γλώσσα απέναντι στις θρησκείες.[11] Οι άθεοι σήμερα τονίζουν την ανάγκη για εκκοσμίκευση του κράτους και της εκπαίδευσης, η οποία, πρέπει να σταματήσει να χρησιμοποιείται ως εργαλείο για κατήχηση των παιδιών σε θρησκείες.[12]