![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cb/Oliver_Reed_1968.jpg/640px-Oliver_Reed_1968.jpg&w=640&q=50)
Όλιβερ Ριντ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ρόμπερτ Όλιβερ Ριντ (αγγλικά: Robert Oliver Reed, 13 Φεβρουαρίου 1938 – 2 Μαΐου 1999) ήταν Άγγλος ηθοποιός, γνωστός για τον έξαλλο τρόπο ζωής του. Αφού έκανε τις πρώτες του σημαντικές εμφανίσεις στην οθόνη σε ταινίες τρόμου στις αρχές της δεκαετίας του 1960, οι αξιοσημείωτες ταινίες του περιλαμβάνουν την Παγίδα (1966), το βραβευμένο με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1968 Όλιβερ! (σε σκηνοθεσία του θείου του Κάρολ Ριντ), το Ερωτευμένες γυναίκες (1969), το Ηρωική απόδραση (1969), τις Δαιμονισμένες (1971), τους Τρεις Σωματοφύλακες (1973), την Εκδίκηση της μυλαίδης (1974), το Τόμμυ (1975), Αθεράπευτα αστείος (1995) και τον Μονομάχο (2000).Mehmet Ali konak
Όλιβερ Ριντ | |
---|---|
![]() | |
Γέννηση | 13 Φεβρουαρίου 1938[1][2][3] Γουίμπλεντον |
Θάνατος | 2 Μαΐου 1999[1][2][3] Βαλέτα[4] |
Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
Σπουδές | Ewell Castle School |
Ιδιότητα | ηθοποιός ταινιών[5] και ηθοποιός τηλεόρασης |
Σύζυγος | Josephine Burge (από 1985)[6][7] και Kate Byrne[6][7] |
Τέκνα | Sarah Reed[8] και Mark Reed[8][6] |
Γονείς | Peter Reed[8][6] και [Beryl] Marcia Andrews[6] |
Αδέλφια | David Anthony Reed[6] Simon Reed[6] |
Είδος τέχνης | ιστορική κινηματογραφική ταινία, θρίλερ και ταινία περιπέτειας |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
![]() | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Για την ερμηνεία του ως Αντόνιους Πρόσιμο, εκπαιδευτής μονομάχων στην ταινία Μονομάχος του Ρίντλεϊ Σκοτ, την τελευταία του ταινία, ο Ριντ προτάθηκε μεταθανάτια για το Βραβείο BAFTA Β΄ ρόλου το 2000. Στο απόγειο της καριέρας του, το 1971, οι Βρετανοί ψήφισαν τον Ριντ ως το πέμπτο πιο δημοφιλές κινηματογραφικό αστέρι.[9] Το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (BFI) δήλωσε ότι «οι συνεργασίες με τον Μάικλ Γουίνερ και τον Κεν Ράσελ στα μέσα της δεκαετίας του '60 έκαναν τον Ριντ εμβληματική εικόνα, αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 ο αλκοολισμός του άρχισε να επηρεάζει την καριέρα του.[10]