Έριχ Λούντεντορφ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Έριχ Φρίντριχ Βίλχελμ Λούντεντορφ (γερμανικά: Erich Friedrich Wilhelm Ludendorff) γεννήθηκε στις 9 Απριλίου 1865 στην Κρουσέβνια (Kruszewnia) του Σβερσέντς (Swarzędz, Schwersenz) της Πρωσίας, που σήμερα βρίσκεται στην Πολωνία, και πέθανε στις 20 Δεκεμβρίου 1937 στο Τούτσινγκ (Tutzing) της Βαυαρίας. Ήταν Γερμανός στρατηγός και πολιτικός.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Έλαβε μέρος στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αρχικά ως επιτελάρχης του Χίντενμπουργκ, μαζί με τον οποίο κατέστη εθνικός ήρωας μετά τηπ Μάχη του Τάννενμπεργκ το 1914. Από τον Αύγουστο του 1916 ως το τέλος του Πολέμου ανέλαβε υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου (Erster Generalquartiermeister) υπό τον Χίντενμπουργκ, και υπήρξε ουσιαστικά ο ιθύνων νους της λεγόμενης «Τρίτης Στρατιωτικής Ηγεσίας» (3. Oberste Heeresleitung), η οποία και ουσιαστικά κυβέρνησε τη Γερμανία κατά τρόπο σχεδόν δικτατορικό, παραμερίζοντας πλήρως τον Κάιζερ, μέχρι την έκρηξη της Γερμανικής Επανάστασης το Νοέμβριο του 1918.
Την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης έλαβε ενεργό μέρος στο λαϊκιστικό κίνημα και το 1923 πήρε μέρος στο πραξικόπημα του Χίτλερ. Ήταν βουλευτής με το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα Ελευθερίας (γερμ., Nationalsozialistische Freiheitspartei, NSFP) και ιδρυτικό μέλος της ακροδεξιάς ομάδας Τάννενμπεργκ (Tannenbergbund).
Ως στρατιωτικός, θεωρείται πατέρας της ιδέας του «ολοκληρωτικού πολέμου», που απαιτεί την πλήρη κινητοποίηση όλων των ανθρώπινων και υλικών πόρων ενός έθνους για τον πόλεμο, και που βρήκε έκφραση στο βιβλίο του Der Totale Krieg, που εκδόθηκε το 1935.