Λαίδη Άννα Χάιντ
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Λαίδη Άννα Χάιντ, Δούκισσα της Υόρκης (Anne Hyde, 12 Μαρτίου 1637 – 31 Μαρτίου 1671) ήταν η πρώτη από τις δύο συζύγους του Ιακώβου, Δούκα της Υόρκης (του μελλοντικού Βασιλιά Ιακώβου Β' της Αγγλίας και Ζ' της Σκωτίας), και η μητέρα δύο μοναρχών, της Μαίρης Β' της Αγγλίας και της Σκωτίας και της Άννας της Μεγάλης Βρετανίας.[1]
| Άννα Χάιντ | |
|---|---|
 | |
Δούκισσα της Υόρκης Δούκισσα του Άλμπανυ | |
| Γέννηση | 12 Μαρτίου 1637 Ουίνδσορ, Αγγλία |
| Θάνατος | 31 Μαρτίου 1671 (33 ετών) Λονδίνο, Αγγλία |
| Τόπος ταφής | Αββαείο του Ουεστμίνστερ |
| Σύζυγος | Ιάκωβος Β' της Αγγλίας |
| Επίγονοι | Μαίρη Β' της Αγγλίας Άννα της Μεγάλης Βρετανίας |
| Οίκος | Οίκος των Στιούαρτ |
| Πατέρας | Έντουαρν Χάιντ, 1ος Κόμης του Κλάρεντον |
| Μητέρα | Φράνσις Έϊλσμπουρυ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Πριν το γάμο της υπηρέτησε ως μια Κορασίδα της Τιμής στην Μαίρη, Βασιλική Πριγκίπισσα και Πριγκίπισσα της Οράγγης.
Γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου 1637 (Παλαιό ημερολόγιο) ή στις 22 Μαρτίου 1637 (Νέο ημερολόγιο)[2], στο Κράνμπουρν Λοτζ στο Ουίνδσορ στο Μπερκσαϊρ, από την Φράνσις Έϊλσμπουρυ, κόρη του Σερ Τόμας Έϊλσμπουρυ, και του Σερ Έντουαρντ Χάιντ (αργότερα 1ος Κόμης του Κλάρεντον) των Χάιντ της οικογένειαςΝόρμπουρυ.
Το 1659, στη Μπρέντα στις Κάτω Χώρες, υποθετικά παντρεύθηκε τον Ιάκωβο, τότε Δούκα της Υόρκης, σε μια μυστική τελετή. Η βασιλική οικογένεια αυτή την εποχή παρέμενε στην εξορία μετά τον Αγγλικό Εμφύλιο Πόλεμο, και ο πατέρας της Άννας υπηρέτησε ως ο πιστός Βασιλόφρων αρχισύμβουλος στον ενδεχόμενο βασιλιά Κάρολο Β' της Αγγλίας, μεγαλύτερο αδελφό του Ιάκωβου. Η Άννα ήταν Κόρη των Τιμών στην Μαίρη, Βασιλική Πριγκίπισσα και Πριγκίπισσα της Οράγγης, αδελφή του Καρόλου και του Ιακώβου. Ήταν κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου που ο Ιάκωβος αποπλάνησε την Άννα ενώ αυτή ήταν στην υπηρεσία της αδελφής του και ο Κάρολος ανάγκασε τον διστακτικό αδελφό του να νυμφευθεί την Άννα, λέγοντας ότι ο δυνατός της χαρακτήρας θα ήταν μια θετική επιρροή στον χαρακτήρα του με την ασθενή θέληση.[3]
Το ζευγάρι πέρασε από μια κανονική τελετή γάμου στις 3 Σεπτεμβρίου 1660, στο Λονδίνο, μετά την Αγγλική Παλινόρθωση της μοναρχίας. Η Άννα δεν ήταν όμορφη γυναίκα· ουσιαστικά, ο Σάμιουελ Πέπυς την προσβάλλει σαν να είναι απολύτως άσχημη· παρ΄όλα αυτά ο Γάλλος πρέσβης την περιέγραψε να έχει "κουράγιο, εξυπνάδα, και ενέργεια ισάξια του αίματος ενός Βασιλιά".[4]
Το πρώτο παιδί της Άννας και του Ιακώβου, ο Κάρολος, γεννήθηκε λιγότερο από δύο μήνες μετά το γάμο τους, αλλά πέθανε στην βρεφική ηλικία, όπως και άλλοι πέντε γιοι και κόρες. Μόνο δύο κόρες επιβίωσαν: η Μαίρη (γεννήθηκε στις 30 Απριλίου 1662) και η Άννα (γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1665). Σύμφωνα με το Λεξικό της Εθνικής Βιογραφίας, γέννησε το "όγδοο παιδί της, μια κόρη, στις 9 Φεβρουαρίου 1671, αλλά μέχρι τώρα η μοιραία ασθένεια της, πιθανώς καρκίνος του στήθους, ήταν σε προχωρημένο στάδιο".[5] Μερικές εβδομάδες μετά την γέννηση του νεότερου παιδιού τους, η Άννα πέθανε, στα 33 της, στο Παλάτι του Αγίου Ιακώβου και τάφηκε στο Αββαείο του Ουεστμίνστερ.
Αργά στη ζωή της, η Δούκισσα της Υόρκης μυστικά μεταστράφηκε στον Καθολικισμό, προς τρόμο της πιστά Αγγλικανικής οικογένειας της. Μετά το θάνατο της, περίπου το 1672, ο χήρος της επίσης μεταστράφηκε στην Ρωμαιοκαθολική πίστη. Με τις διαταγές του μεγαλύτερου αδελφού του Ιακώβου, του Βασιλιά Καρόλου, όμως, οι κόρες του Ιακώβου και της Άννας έλαβαν Προτεσταντική εκπαίδευση.
Ο Βασιλιάς Ιάκωβος υπέστη την εκθρόνιση του σε μια επανάσταση εναντίον της Καθολικής του διακυβέρνησης το 1688, και η κόρη της Άννας Χάιντ και ο γαμπρός της, Γουλιέλμος της Οράγγης, από κοινού κατέλαβαν το θρόνο. Μετά τον Ιάκωβο, κανείς Βρετανός Βασιλιάς ή Βασίλισσα δεν έχει επιβεβαιώσει την πεποίθηση στην Καθολική πίστη.
Μετά την Άννα Χάιντ, καμία άλλη Αγγλίδα δεν θα παντρευόταν έναν πιθανό διάδοχο ή εμφανή διάδοχο του Βρετανικού θρόνου έως το γάμο της Λαίδης Νταϊάνα Σπένσερ με τον Κάρολο το 1981.
