υδρολαίλαψ

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	υδρολαίλαψ	οι	υδρολαίλαπες
γενική	του	υδρολαίλαπος	των	υδρολαιλάπων
αιτιατική	τον	υδρολαίλαπα	τους	υδρολαίλαπες
κλητική		υδρολαίλαψ		υδρολαίλαπες
όπως «αρχαιόκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υδρολαίλαψ < αρχαία ελληνική υδρο- + λαίλαψ^[1]

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ðɾoˈle.laps/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐δρο‐λαί‐λαψ

Ουσιαστικό

υδρολαίλαψ αρσενικό

• άλλη μορφή του δρόλαπας

Αναφορές

1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)