ταυ

Νέα ελληνικά (el)

ελληνικό αλφάβητο
Α	α		άλφα / ἄλφα		Ν	ν		νι / νῦ
Β	β	ϐ	βήτα / βῆτα		Ξ	ξ		ξι / ξεῖ, ξῖ, ξῦ
Γ	γ		γάμα / γάμμα		Ο	ο		όμικρον / ὂ μικρόν, (οὖ)
Δ	δ		δέλτα		Π	π	ϖ	πι / πεῖ, πῖ
Ε	ε		έψιλον / ἒ ψιλόν, (εἶ)		Ρ	ρ	ϱ	ρο / ῥῶ
Ζ	ζ		ζήτα / ζῆτα		Σ	σ/ς		σίγμα / σῖγμα
Η	η		ήτα / ἦτα		Τ	τ		ταυ / ταῦ
Θ	θ	ϑ	θήτα / θῆτα		Υ	υ		ύψιλον / ὖ ψιλόν, (ὖ)
Ι	ι		γιώτα, ιώτα / ἰῶτα		Φ	φ	ϕ	φι / φεῖ, φῖ
Κ	κ	ϰ	κάπα / κάππα		Χ	χ		χι / χεῖ, χῖ
Λ	λ		λάμδα, λάμβδα / λάβδα		Ψ	ψ		ψι / ψεῖ, ψῖ
Μ	μ		μι / μῦ		Ω	ω		ωμέγα / ὦ μέγα, (ὦ)
Παρωχημένα γράμματα
Ϝ	ϝ		δίγαμμα		Ϻ	ϻ		σαν
Ϛ	ϛ		στίγμα		Ϸ	ϸ		σω
Ϡ	ϡ		σαμπί		Ͳ	ͳ		παλαιό σαμπί
Ϙ	ϙ		κόππα		Ϟ	ϟ		μεταγενέστερο κόππα
Ͱ	ͱ		ἧτα (δασυνόμενο)		Ϲ	ϲ		μηνοειδές σίγμα
Ϗ	ϗ		και		Ȣ	ȣ		ου
Ͷ	ͷ		παμφυλιακό δίγαμμα

ένα ταυ (3) με σταθερό βραχίονα και ένα με κινητό

Ετυμολογία

ταυ < αρχαία ελληνική ταῦ

Προφορά

ΔΦΑ : /taf/

Ουσιαστικό

ταυ ουδέτερο άκλιτο

1. Το δέκατο ένατο γράμμα του ελληνικού αλφάβητου (τ, κεφαλαίο: Τ). (Ν.Ελληνικής)
2. ο αριθμός 300 αν έχει τον τόνο δεξιά (Τ'), 300.000 αν τον έχει αριστερά ('Τ). Χωρίς τόνο, εννοείται ο αριθμός 19
3. είδος φορητού παραλληλογράφου, εργαλείο σχεδιασμού που χρησιμοποιείται στο γραμμικό σχέδιο για το σχεδιασμό παραλλήλων και έχει σχήμα αντίστοιχο του κεφαλαίου ταυ (1) με κινητό ή σταθερό το ένα τμήμα του

   ≈ συνώνυμα: κανών ἡμισταυροῦχος (καθαρεύουσα)

4. ειδική υποδοχή για να συνδεθούν δύο και περισσότερα φις (ρευματολήπτες) σε μία πρίζα
5. εξάρτημα με τρεις υποδοχές που χρησιμεύει για να δημιουργηθεί διακλάδωση σε σωλήνα
6. τακτική στη ναυμαχία με στρατηγική να παρασύρει τον εχθρό στην ουρά του Τ
7. εργαλείο καθαρισμού τζαμιών / πατωμάτων (ρακλέτα)

Συνώνυμα

• ταφ

Δείτε επίσης

τα λήμματα "Τ" και "ταῦ"

Μεταφράσεις

    το γράμμα

αγγλικά : tau (en) αραβικά : تاو (ar) (tāw) αραμαϊκά : ܬܐܘ (taw) γαλλικά : tau (fr) εσπεράντο : taŭo (eo) ιαπωνικά : タウ (ja) ιταλικά : ti (it) πολωνικά : tau (pl) πορτογαλικά : tê (pt) τουρκικά : te (tr)

    εργαλείο σχεδιασμού

αγγλικά : T-square (en) γαλλικά : règle T (fr)