σκυτάλη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σκυτάλη	οι	σκυτάλες
γενική	της	σκυτάλης	των	σκυταλών
αιτιατική	τη	σκυτάλη	τις	σκυτάλες
κλητική		σκυτάλη		σκυτάλες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκυτάλη < αρχαία ελληνική σκύταλον (: ραβδί)

Προφορά

ΔΦΑ : /sciˈta.li/

Ουσιαστικό

σκυτάλη θηλυκό

1. μικρή ξύλινη ράβδος που χρησιμοποιείται στο αγώνισμα της σκυταλοδρομίας
2. στην αρχαία Σπάρτη είχε την έννοια του αγγέλματος, εντολής ή μηνύματος των Εφόρων, καθώς σκυτάλη ονομαζόταν κυλινδρικό ραβδί με κρυπτογραφημένο μήνυμα στο εσωτερικό του, που χρησιμοποιούνταν για μυστικές διαταγές

Εκφράσεις

• παραδίδω τη σκυτάλη : αναθέτω σε κάποιον να συνεχίσει το έργο μου
• παίρνω τη σκυτάλη : διαδέχομαι κάποιον στη θέση του και συνεχίζω το έργο του

Σύνθετα

• σκυταλοδρομία

Μεταφράσεις

    σκυτάλη

αγγλικά : baton (en),staff (en) γαλλικά : témoin (fr), flambeau (fr), relais (fr) γερμανικά : Staffelstab (de) ιταλικά : scitale (it), bastone della staffetta (it)