ηγεμόνας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ηγεμόνας	οι	ηγεμόνες
γενική	του	ηγεμόνα	των	ηγεμόνων
αιτιατική	τον	ηγεμόνα	τους	ηγεμόνες
κλητική		ηγεμόνα		ηγεμόνες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ηγεμόνας < αρχαία ελληνική ἡγεμών < ἡγέομαι / ἡγοῦμαι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *seh₂g-

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ʝeˈmo.nas/

Ουσιαστικό

ηγεμόνας αρσενικό (θηλυκό: ηγεμονίδα)

1. αυτός που κυβερνάει με απολυταρχικό τρόπο ένα ανεξάρτητο ή ημιαυτόνομο κράτος
2. ο επικεφαλής μιας ηγεμονίας

Συγγενικά

• ηγεμόνευση
• ηγεμονεύω
• ηγεμονία
• ηγεμονικά
• ηγεμονικός
• ηγεμονίσκος
• ηγεμονισμός
• → δείτε τη λέξη ηγούμαι

Μεταφράσεις

    ηγεμόνας

αγγλικά : sovereign (en), ruler (en) γαλλικά : souverain (fr) εσπεράντο : suvereno (eo)