Επίτροπος της Ιουδαίας From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τιβέριος Ιούλιος Αλέξανδρος (Tiberius Iulius Alexander) ήταν διοικητής του ιππικού και στρατηγός της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Γεννημένος σε μία πλούσια εβραϊκή οικογένεια της Αλεξάνδρειας αλλά εγκαταλείποντας ή αγνοώντας την εβραϊκή θρησκεία, κατόρθωσε να γίνει αντιστράτηγος της Ιουδαίας (46-48) υπό τον Κλαύδιο[1]. Ενώ ήταν έπαρχος της Αιγύπτου (66-69), χρησιμοποίησε τις λεγεώνες του εναντίον των Εβραίων της Αλεξάνδρειας σε μία βίαιη απάντηση στην εθνοτική βία, και συνέβαλε στην άνοδο του αυτοκράτορα Βεσπασιανού στην εξουσία.
Τιβέριος Ιούλιος Αλέξανδρος | |
---|---|
Γέννηση | Αλεξάνδρεια, Αίγυπτος |
Χώρα | Ρωμαϊκή αυτοκρατορία |
Εν ενεργεία | 42 - 70 |
Βαθμός | Έπαρχος |
Μάχες/πόλεμοι | Πολιορκία της Ιερουσαλήμ (70 μ.Χ.) |
δεδομένα ( ) |
Ο Τιβέριος Αλέξανδρος καταγόταν από μία πλούσια και διακεκριμένη ιουδαϊκή οικογένεια της Αλεξάνδρειας, που είχαν γίνει Ρωμαίοι πολίτες. Ο πατέρας του Αλέξανδρος ήταν αλαβάρχης, δηλαδή ανώτερος αξιωματούχος των τελωνείων του λιμανιού της Αλεξάνδρειας [2]. Ήταν επίσης ανιψιός του Φίλωνος [3]. Ο ίδιος είχε απαρνηθεί την ιουδαϊκή θρησκεία [4][5].
Το πιο σημαντικό γεγονός που συνέβη κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης του Τιβερίου Αλεξάνδρου ήταν η εξέγερση το 46 των γιων του Ιούδα του Γαλιλαίου , Ιακώβου και Σίμωνα ύστερα από ένα λιμό που έπεσε στην Ιερουσαλήμ [6] . Ο Τιβέριος Αλέξανδρος κατέστειλε εξαιρετικά βίαια το κίνημα χύνοντας πολύ αίμα [7].
Το 48 ο Τιβέριος Ιούλιος Αλέξανδρος αντικαταστάθηκε από τον Ουεντίδιο Κουμανό.
Ο Τιβέριος Αλέξανδρος είχε μια ενδιαφέρουσα μελλοντική πολιτική σταδιοδρομία. Το 57/8 συμμετείχε στην εκστρατεία που διεξήγε ο Γναίος Δομίτιος Κορβούλων [8] εναντίον του βασιλείου της Αρμενίας [9].
Το 66 διορίστηκε έπαρχος της Αιγύπτου[10]. Από την θέση αυτή κατέστειλε την εξέγερση των Ιουδαίων της Αλεξάνδρειας που ξέσπασε με αφορμή την έκρηξη του Πρώτου Ιουδαϊκού πολέμου. Μαζί με τον έπαρχο της Συρίας Μουκιανό και τον Βεσπασιανό θα αποτελούσαν την ηγεσία του ρωμαϊκού στρατού της Ανατολής.
Οι λεγεώνες που εκείνη την εποχή βρίσκονταν στην Συρία την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο [11]είχαν αναγνωρίσει την υπεροχή του Βεσπασιανού. Η πολιτική κρίση που ξέσπασε στην Ρώμη ύστερα από την αποστασία του Γάλβα και τον θάνατο του Νέρωνα δυσαρέστησε τον στρατό της Ανατολής μια και οι διάδοχοι του τελευταίου τον αγνοούσαν συστηματικά [12].
Τελικά ο Βεσπασιανός ύστερα από πολλούς δισταγμούς, παλινωδίες και πιέσεις από τον Μουκιανό αποφάσισε να διεκδικήσει ως εκλεκτός αυτού του στρατού το αυτοκρατορικό αξίωμα. Σε αυτήν την απόφαση κατέληξε ύστερα από δέσμευση του Μουκιανού ότι θα αναλάμβανε εκείνος την εκστρατεία εναντίον της Ρώμης για να τον επιβάλλει ως αυτοκράτορα [13]. Τον Ιούλιο του 70 οι λεγεώνες της Αιγύπτου ανακήρυξαν στην Αλεξάνδρεια αυτοκράτορα τον Βεσπασιανό με προτροπή του Τιβερίου Αλέξανδρου. Ακολούθησαν οι λεγεώνες της Παλαιστίνης και της Συρίας [14].
Η προσπάθεια που ανέλαβαν οι λεγεώνες της Ανατολής στέφτηκε από επιτυχία. Ο Βεσπασιανός έγινε αυτοκράτορας και ο Τιβέριος Αλέξανδρος ανέλαβε το 70 την αρχηγία του επιτελείου (έπαρχος πάντων των στρατευμάτων) του στρατού του γιου του Βεσπασιανού Τίτου [15] που πολιόρκησε και κατέλαβε την Ιερουσαλήμ. Από το σημείο αυτό και έπειτα δεν υπάρχουν σαφείς πληροφορίες για την τύχη του Τιβερίου Αλέξανδρου ο οποίος κατέκτησε μια επίζηλη θέση στο ρωμαϊκό κράτος τόσο σε σχέση με την πρώην θρησκεία του όσο και σε σχέση με την καταγωγή του από την Αίγυπτο [16].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.