δημόσιο πανεπιστήμιο στη Βαρκελώνη, Καταλονία From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης (Universitat de Barcelona, UB) είναι το αρχαιότερο πανεπιστήμιο της Καταλονίας και ένα από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα της Ισπανίας.[1] Εδρεύει στο ιστορικό κτήριο του Πανεπιστημίου στο κέντρο της Βαρκελώνης και διαθέτει έξι διαφορετικά campus που εκτείνονται σε όλη την πόλη, το Οσπιταλέτ ντε Λιοβρεγάτ και την Σαντα Κολόμα δε Γραμενέτ.[2] Το ακαδημαϊκό έτος 2014-15 στα 67 πτυχιακά, 141 μεταπτυχιακά και 48 διδακτορικά προγράμματα των 106 τμημάτων του σπούδασαν 44.420 φοιτητές.[3] Συμμετέχει σε πανεπιστημιακά δίκτυα όπως το Grup Coimbra, την Λίγκα Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων Έρευνας και το δίκτυο Vives των καταλανόφωνων πανεπιστημίων ενώ συνεργάζεται στο πρότζεκτ Europeana.
Ιστορικά είναι απόγονος του Studium Generale της Βαρκελώνης, που ιδρύθηκε το 1450 από τον Αλφόνσο Ε΄ της Αραγώνας. Η νίκη του Φίλιππου Ε΄ στον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής το 1714 επέφερε την απορρόφηση όλων των καταλανικών πανεπιστημίων από αυτό της Σερβέρα λόγω της υποστήριξης των κατοίκων της στον Φίλιππο, με την επαναφορά του πανεπιστημίου στη Βαρκελώνη να λαμβάνει χώρα το 1842. Το 1874 κατασκευάστηκε η ιστορική του έδρα στο βαρκελωνικό Εισάμπλε. Κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας, το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης μετονομάστηκε προσωρινά Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης λόγω του καθεστώτος αυτονομίας που του αποδόθηκε στα πλαίσια του νέου πολιτεύματος, που ακυρώθηκε από τον δικτάτορα Φράνκο μετά τη νίκη του στον Ισπανικό Εμφύλιο το 1939. Την δεκαετία του 1950 επεκτάθηκε με την κατασκευή πανεπιστημιούπολης στο Πεδράλβες και το Μπελβίτζε. Το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης αποτέλεσε τον μοναδικό ανώτατο εκπαιδευτικό θεσμό της Καταλονίας και των Βαλεαρίδων Νήσων μέχρι το 1968 όταν ιδρύθηκε το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης.
Στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης δίδαξαν σημαντικές προσωπικότητες της καταλανικής πολιτισμικής και πολιτικής ελίτ. Οι φιλόλογοι Μανουέλ Μιλά ι Φοντανάλς και Μαρτί ντε Ρικέ, οι ιστορικοί Αντόνι Ρουβιό ι Λιουκ, Ζάουμε Σοβρεκές και Φεράν Σολντεβίλα, ο αρχιτέκτονας Ζοζέπ Πουτς ι Καδαφάλκ, ο ποιητής Κάρλες Ρίβα, οι ιατροί Σαντιάγο Ραμόν ι Καχάλ (βραβείο Νόμπελ 1906) και Γκρεγόριο Μαρανιόν, ο φιλόσοφος Σαβιέ Ρουβέρ ντε Μπεντός, η συγγραφέας Κάρμε Ριέρα και πολιτικοί όπως ο Σαβιέ Τρίας. Αντίστοιχα, φοίτησαν οι ποιητές Ζοάν Μαραγάλ και Χάιμε Χιλ ντε Μπιέδμα, οι συγγραφείς Ζουζέπ Πλα και Εουζένι δ' Ορς, ο εκδότης Κάρλος Μπαράλ, ο γλωσσολόγος Ζοάν Κορομίνες, οι πολιτικοί Φρανσέσκ Καμπό, Λιουίς Κονπάνς και Ζόρδι Πουζόλ και οι τέως δήμαρχοι της Βαρκελώνης Ζοάν Κλος και Ναρσίς Σέρα.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
