Μελιγαλάς

Ο Μελιγαλάς είναι κωμόπολη του νομού Μεσσηνίας. Βρίσκεται στην περιοχή της Άνω Μεσσηνίας και αποτελεί το μεγαλύτερο εμπορικό και αγροτικό κέντρο της περιοχής. Χτισμένο στον λόφο του Προφήτη Ηλία, στην αριστερή όχθη του Παμίσου, σε εύφορη κοιλάδα. Τα περισσότερα σπίτια του χωριού είναι πέτρινα. Συνδέεται με αμαξιτούς δρόμους με την Καλαμάτα, τη Μεγαλόπολη και τις περιοχές της Β. Μεσσηνίας, καθώς και με το σιδηροδρομικό δίκτυο Πελοποννήσου, διαθέτοντας σταθμό, του άλλοτε σιδηροδρόμου ΣΠΑΠ.

Μελιγαλάς Μεσσηνίας
Μελιγαλάς Μεσσηνίας
Χώρα	Ελλάδα
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Οιχαλίας
Γεωγραφική υπαγωγή	Πελοπόννησος
Πληθυσμός	1.228 (2021)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Αποτελούσε έδρα του ομώνυμου Δήμου, ο οποίος το 1928 αριθμούσε 2.279 κατοίκους και στην απογραφή του 2001 αριθμούσε 1.426 κατοίκους, ενώ το 2011 ο πληθυσμός αριθμούσε 1.296 κατοίκους. Πλέον ανήκει διοικητικά στον Δήμο Οιχαλίας. Από το 1960 διέθετε πλήρες εξατάξιο γυμνάσιο, ειρηνοδικείο, αστυνομικό τμήμα, ταχυδρομείο, υποθηκοφυλακείο και δημοτικό σχολείο.

Εκκλησιαστικά αποτελεί ιδιαίτερη αρχιερατική περιφέρεια της Ιεράς Μητρόπολης Μεσσηνίας. Ο μητροπολιτικός ναός της πόλης είναι αφιερωμένος στο Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Στον Μελιγαλά υπάρχει γήπεδο ποδοσφαίρου χωρητικότητας 2,000 θεατών, όπου εδρεύει ο Εθνικός Μελιγαλά και η Θύελλα Μερόπης.^[1]

Ιστορία

Σύμφωνα με την απογραφή του 1940 ο Μελιγαλάς είχε πληθυσμό περίπου 3.000 κατοίκων. Κατά την κατοχή χρησιμοποιήθηκε ως βάση μιας ιταλικής καραμπινιερίας και μετά την ιταλική συνθηκολόγηση το Σεπτέμβριο του 1943 έγινε έδρα μιας διλοχίας της γερμανικής Βέρμαχτ.^[2][3] Ο Μελιγαλάς αποτελούσε θέση με ιδιαίτερη σημασία για τους Γερμανούς, καθώς επέτρεπε τον έλεγχο του δρόμου Καλαμάτας-Τρίπολης και ολόκληρης της προς νότον περιοχής και την άνοιξη του 1944 έγινε έδρα του Τάγματος Καλαμών (Μελιγαλά), ενός από τα πέντε Τάγματα Ασφαλείας που οργανώθηκαν και τέθηκαν υπό τη διοίκηση του Διονύσιου Παπαδόγγονα.^[4][3] Τον Απρίλιο ο ΕΛΑΣ προσέβαλε το Μελιγαλά, πραγματοποιώντας την πρώτη επίθεσή του σε πόλη που υπερασπιζόταν ισχυρή γερμανική φρουρά, αλλά η επίθεσή του αποκρούστηκε.^[5]

Η μάχη του Μελιγαλά

Κύριο λήμμα: Μάχη του Μελιγαλά

Οι Γερμανοί εγκατέλειψαν τον Μελιγαλά στις 4.9.1944 και την Καλαμάτα την επομένη. Ο ΕΛΑΣ πολιόρκησε το χωριό, στο οποίο είχαν οχυρωθεί άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας και το κατέλαβε μετά απο τριήμερη πολιορκία (13-15.9.1944). Στη συνέχεια ακολούθησε η εκτέλεση πολλών αιχμαλώτων σε ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα επεισόδια πριν από την έναρξη του Εμφυλίου. Σε μνημείο έξω από το χωριό είναι γραμμένα 787 ονόματα από 61 πόλεις και χωριά.

Νεότερη ιστορία

Δήμαρχοι Μελιγαλά

Θητεία	1979 - 1982	1983 - 1986	1987 - 1990	1991 - 1994	1995 - 1998	1999 - 2002	2003 - 2006	2007 - 2010
Δήμαρχος	Παπουτσής Κων/νος	Παπουτσής Κων/νος	Μητρόπουλος Παναγιώτης	Μητρόπουλος Παναγιώτης	Μπένος Σταύρος	Μπένος Σταύρος	Αλειφέρη - Καραθανάση Ελένη	Αλειφέρη - Καραθανάση Ελένη

^{[6] [7]}

Υποσημειώσεις

1. «Γήπεδο ΜΕΛΙΓΑΛΑ». ΕΠΣ Μεσσηνίας. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2018.
2. Κουσουρής, Δημήτρης (2014). Δίκες των δοσίλογων 1944-1949 Δικαιοσύνη, συνέχεια του κράτους και εθνική μνήμη. Αθήνα: Πόλις. σελ. 110.
3. Ο ΙΟΣ (11-09-2005). «Η μαύρη εθνική Πηγάδα». Ελευθεροτυπία. http://www.iospress.gr/ios2005/ios20050911.htm. Ανακτήθηκε στις 2018-05-07.
4. Κωστόπουλος, Τάσος (2005). Η αυτολογοκριμένη μνήμη: Τα Τάγματα Ασφαλείας και η μεταπολεμική εθνικοφροσύνη. Αθήνα: φιλίστωρ. σελίδες 16-19., Μάγερ, Χέρμαν Φρανκ (2004). Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα: Τα αιματηρά ίχνη της 117ης μεραρχίας καταδρομών στη Σερβία και την Ελλάδα. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας. σελ. 543.
5. Μάγερ, Χέρμαν Φρανκ (2004). Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα: Τα αιματηρά ίχνη της 117ης μεραρχίας καταδρομών στη Σερβία και την Ελλάδα. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας. σελίδες 543–544.
6. gr/ekloges/dhmekl_details.php?id=78 Δήμαρχοι Μελιγαλά (1979 - 1998)
7. «Ε.Ε.Τ.Α.Α. - ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ - ΔΗΜΟΣ ΜΕΛΙΓΑΛΑ».

wiktionary logo

Το Βικιλεξικό έχει σχετικό λήμμα:   Μελιγαλάς