Κοινοβούλιο της Νορβηγίας

Το Στούτινγκε (ελληνικά: Μεγάλο τινγκ, νορβηγικά: Stortinget, κυριολεκτικά σημαίνει "το μεγάλο τινγκ") είναι το ανώτατο νομοθετικό σώμα της Νορβηγίας. Συνεδριάζει στο Όσλο. Είναι μονοθάλαμο κοινοβούλιο με 169 μέλη, το οποίο εκλέγεται κάθε τέσσερα έτη με βάση την Αναλογική εκπροσώπηση με κομματική λίστα σε δεκαεννέα πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες.

Νορβηγικό Κοινοβούλιο Storting
Είδος
Τύπος	Μονοθάλαμο
Ηγεσία
πρόεδρος	Τόνε Βίλελμσεν Τρέε, Συντηρητικό Από 15 Μαρτίου 2018
Δομή
Κοινοβουλευτικές Ομάδες	Κυβέρνηση (61)'      Συντηρητικό Κόμμα (45)     Φιλελεύθερο Κόμμα (8)      Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (8) Αντιπολίτευση (108)      Εργατικό Κόμμα (48)      Κόμμα Προόδου (26)[1]      Κόμμα Κέντρου (20)      Σοσιαλιστικό Αριστερό Κόμμα (11)     Πράσινο Κόμμα (1)      Κόκκινο Κόμμα (1)      Ανεξάρτητος (1)
Εκλογές
Εκλογικό σύστημα	Αναλογική εκπροσώπηση με ανοικτές λίστες
Τελευταία εκλογή	11 Σεπτεμβρίου 2017
Τόπος συνεδριάσεων
Κτήριο του Νορβηγικού Κοινοβουλίου, Όσλο Βασίλειο της Νορβηγίας
Ιστοσελίδα
Νορβηγικό Κοινοβούλιο

Της συνέλευσης ηγείται ένα προεδρείο ενός προέδρου και πέντε αντιπροέδρων. Από το 2018 η Τόνε Βίλελμσεν Τρέε είναι πρόεδρος. Τα μέλη κατανέμονται σε δώδεκα μόνιμες επιτροπές, καθώς και σε τέσσερις διαδικαστικές επιτροπές. Σχεδόν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες της Νορβηγίας υπάγονται στην κυβέρνηση, αλλά τρεις διαμεσολαβητές, η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Επίβλεψης Πληροφοριών και το Γραφείο του Γενικού Ελεγκτή υπάγονται άμεσα στο κοινοβούλιο. Διορίζει επίσης την Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ, η οποία είναι υπεύθυνη για το Νόμπελ Ειρήνης.

Ιστορία

Το κοινοβούλιο στην παρούσα μορφή του συστάθηκε πρώτη φορά στο Έιντσβολ το 1814, αν και οι καταβολές του μπορούν να ανιχνευθούν πίσω στο άλτινγκ ή στις κοινές συνελεύσεις μέχρι τον 9ο αιώνα. Τα άλτινγκ ήταν τοπικές συνελεύσεις επιφορτισμένες με την συζήτηση νομικών και πολιτικών ζητημάτων. Αυτά βαθμιαία επισημοποιήθηκαν ώστε τα τινγκ, ή συνελεύσεις, μετατράπηκαν σε περιφερειοποιημένες συσκέψεις και απέκτησαν στήριξη και εξουσία από το στέμμα, σε έκταση ώστε και σε περιστάσεις που ήταν καθοριστικές για την ουσιαστική αλλαγή της ίδιας της μοναρχίας.

Ο αριθμός των εδρών στο Στόρτινγκ ποικίλλει: από το 1882 υπήρχαν 114 έδρες, από το 1903 117, από το 1906 123, από το 1918 126, από το 1921 150, από το 1973 155, από το 1985 157, από το 1989 165 και από το 2005 169 έδρες.

Παραπομπές

1. Stensland, Marianne. «Mangler du oversikt? Slik var den historiske dagen Frp varslet regjeringsexit». Aftenposten. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2020.