Εύδης Α΄ της Γαλλίας

Ο Όντο Α΄ της Γαλλίας ή Εύδης Α΄ της Γαλλίας (Eudes, περί το 857 – 3 Ιανουαρίου 898) ήταν Μαρκήσιος της Βρετάνης (886 - 888), Βασιλιάς των Δυτικών Φράγκων (888 – 898), Κόμης των Παρισίων (882 - 888) και Υποκόμης του Ανζού (866 - 898). Ο Εύδης Α΄ ήταν μεγαλύτερος γιος του Ροβέρτου του Ισχυρού κόμητος του Ανζού, και της Αδελαΐδας του Τουρ, ο μικρότερος αδελφός του ήταν ο Ροβέρτος Α΄ της Γαλλίας. Ανήκε στον Οίκο των Ροβερτιδών και μερικές φορές αναφέρεται και ως δούκας της Γαλλίας ή ως κόμης των Παρισίων.^[1]

Εύδης Α΄ της Γαλλίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Eudes (Γαλλικά)
Θάνατος	3  Ιανουαρίου 898 Λα Φερ
Τόπος ταφής	Βασιλική Σαιν-Ντενί
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Théodrate of Troyes
Τέκνα	Raoul of Aquitaine
Γονείς	Ροβέρτος ο Ισχυρός και Αδελαΐδα του Τουρ
Αδέλφια	Κορράδος Β΄ της Βουργουνδίας Ροβέρτος Α΄ της Γαλλίας
Οικογένεια	Οίκος των Ροβερτιδών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	king of West Francia (888–898) Κόμης του Ανζού Κόμης των Παρισίων
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Όταν ο πατέρας του έπεσε στη "μάχη του Μπρισάρτ" (2 Ιουλίου 866) ο Όντο κληρονόμησε τον τίτλο του μαρκησίου της Νευστρίας, ωστόσο έχασε τον τίτλο όταν ο βασιλιάς Κάρολος ο Φαλακρός τον παραχώρησε στον Ούγο τον Αββά (868). Ο Όντο πήρε ξανά τον τίτλο μετά τον θάνατο του Ούγου (886), από το 882 διατηρούσε επιπλέον τον τίτλο του κόμητος των Παρισίων και ήταν ηγούμενος στο αβαείο του Αγίου Μαρτίνου στο Τουρ. ^[2][3]

Γάμος

Νόμισμα του Εύδη Α΄ κομμένο στο Μπλουά.

Ο Εύδης Α΄ παντρεύτηκε την Θεοδωράτη του Τρουά (882 - 883) αλλά σύμφωνα με τις αυθεντικές ιστορικές πηγές δεν υπάρχουν αποδείξεις για παιδιά.^[4] Ένας χρονικογράφος του 11ου αιώνα γράφει ότι είχε έναν γιο τον Αρνούλφο (882 - 898) που πέθανε αμέσως μετά από τον πατέρα του. Σε ένα καταστατικό του Άλαν Α΄ της Βρετάνης (28 Αυγούστου 903) καταγράφεται άλλος ένας γιος του ζεύγους ο Γκυ αλλά ο ιστορικός Κριστιάν Σετιπανί (γεν. το 1961) το θεωρεί εσφαλμένο.^[5] Ένα Γερμανικό γενεαλογικό δέντρο του 19ου αιώνα αναφέρει σαν γιο του Εύδη και της Θεοδωράτης τον Ραούλ αλλά δεν παραπέμπει σε ιστορική πηγή.

Βασιλιάς των Δυτικών Φράγκων

Νόμισμα του Εύδη Α΄ κομμένο στην Τουλούζη.

Έμεινε γνωστός για τις στρατιωτικές του ικανότητες όπως και για τον μεγάλο ηρωισμό που έδειξε στην πολιορκία των Παρισίων από τους Νορμανδούς. Μετά την εκθρόνιση του Καρόλου του Παχύ (887) επελέγη από τους ευγενείς σαν ο νέος βασιλιάς των Δυτικών Φράγκων, στέφθηκε στην Κομπιένη τον Φεβρουάριο του 888 από τον Βάλτερ αρχιεπίσκοπο του Σενς.^[6] Συνέχισε τις ηρωικές μάχες απέναντι στους Βίκινγκ αλλά σύντομα ήρθε σε προστριβές με ευγενείς που ήθελαν να δουν στον θρόνο τον Κάρολο, μετέπειτα βασιλιά Κάρολο τον Απλό.^[7]

Παραχώρησε πολλά δικαιώματα στην κομητεία του Μανρέζα στην Οζόνα, όπως και το δικαίωμα να χτίζει αμυντικούς πύργους, προκειμένου να υπερασπιστεί εαυτόν από τους Σαρακηνούς.^[8] Τα προνόμια αυτά έκαναν την Μανρέζα μοναδική πόλη τους επόμενους δυο αιώνες. Έδωσε φόρο υποτέλειας στον βασιλιά των Ανατολικών Φράγκων Αρνούλφο της Καρινθίας (888) προκειμένου να έχει την υποστήριξη του στον προβλεπόμενο κίνδυνο να χάσει τον θρόνο του από τον Κάρολο τον Απλό.^[9][10] Ο Αρνούλφος παρ'όλα αυτά προτίμησε τον Κάρολο (894), μετά από σύγκρουση που κράτησε τρία χρόνια ο Όντο αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει και να παραδώσει την περιοχή βόρεια του Σηκουάνα.^[11] Ο Όντο Α΄ της Γαλλίας πέθανε στο Λα Φερ (1 Ιανουαρίου 898).^[12]

Τέχνη

Ένας χαρακτήρας με το όνομα "Όντο" εμφανίζεται στο Τηλεοπτικό Ιστορικό Κανάλι που περιγράφει τους Βίκινγκ (2013), στον ρόλο του παριστάνεται από τον ηθοποιό Όουεν Ρόου (γεν. το 1959).^[13] Ο φανταστικό Όντο σώζει το Παρίσι από τις επιθέσεις των Βίκινγκ αλλά χάνει τη ζωή του σε μάχη πριν γίνει βασιλιάς.^[14]

Παραπομπές

1. Jim Bradbury. The Capetians: Kings of France 987-1328. Bloomsbury Publishing, 2007. σσ. 28-32
2. Ernest Lavisse, Histoire de France, tome ii. (Paris, 1903)
3. E. Favre, Eudes, comte de Paris et roi de France (Paris, 1893)
4. Carl Johan Lamm. Oriental Glass of Mediaeval Date Found in Sweden and the Early History of Lustre-painting. Akad. Forl., 1941. σ. 41
5. Christian Settipani. La Prehistoire des Capetiens (Nouvelle histoire genealogique de l'auguste maison de France). P. Van Kerrebrouck, 1993. σσ. 402-403
6. Gwatking, H. M., Whitney, J. P., et al. Cambridge Medieval History: Volume III—Germany and the Western Empire. Cambridge University Press:London(1930)
7. Jim Bradbury. The Capetians: Kings of France 987-1328. Bloomsbury Publishing, 2007. σσ. 31-32
8. Michel Zimmermann. Western Francia: the southern principalities. In: The New Cambridge Medieval History: Volume 3, C.900-c.1024. Edited by Rosamond McKitterick, David Abulafia, Michael C. E. Jones. σ. 433
9. Anthony Guggenberger. A General History of the Christian Era: The papacy and the empire. B. Herder, 1909. σ. 162
10. Paul Edward Dutton. The Politics of Dreaming in the Carolingian Empire. University of Nebraska Press, 1994. σ. 229
11. "Odo". Encyclopedia Britannica. 20: 4. 1911. Retrieved 26 January 2019
12. Jim Bradbury. The Capetians: Kings of France 987-1328. Bloomsbury Publishing, 2007. σ. 32
13. https://www.theagency.ie/owen-roe
14. https://www.ancient.eu/article/1285/vikings-tv-series---truths-and-fictions/

Πηγές

• Ernest Lavisse, Histoire de France, tome ii. (Paris, 1903)
• E. Favre, Eudes, comte de Paris et roi de France (Paris, 1893)
• Gwatking, H. M., Whitney, J. P., et al. Cambridge Medieval History: Volume III—Germany and the Western Empire. Cambridge University Press:London(1930)
• Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Odo, king of the Franks". Encyclop?dia Britannica. 20 (11th ed.). Cambridge University Press.
• Anthony Guggenberger. A General History of the Christian Era: The papacy and the empire. B. Herder, 1909.
• Christian Settipani. La Prehistoire des Capetiens (Nouvelle histoire genealogique de l'auguste maison de France). P. Van Kerrebrouck, 1993.
• Carl Johan Lamm. Oriental Glass of Mediaeval Date Found in Sweden and the Early History of Lustre-painting. Akad. Forl., 1941.
• Jim Bradbury. The Capetians: Kings of France 987-1328. Bloomsbury Publishing, 2007.
• Michel Zimmermann. Western Francia: the southern principalities. In: The New Cambridge Medieval History: Volume 3, C.900-c.1024. Edited by Rosamond McKitterick, David Abulafia, Michael C. E. Jones.
• Paul Edward Dutton. The Politics of Dreaming in the Carolingian Empire. University of Nebraska Press, 1994.

Εύδης Α΄ της Γαλλίας Οίκος των Ροβερτιδών Γέννηση: περί το 857 Θάνατος: 3 Ιανουαρίου 898
Προκάτοχος Ούγος ο Αββάς	Μαρκήσιος της Βρετάνης 886-888	Διάδοχος Ροβέρτος Α΄ της Γαλλίας
Προκάτοχος Κορράδος Α΄ του Ωσέρ	Κόμης των Παρισίων 882-888
Προκάτοχος Κάρολος ο Παχύς	Βασιλιάς των Δυτικών Φράγκων 888-898	Διάδοχος Κάρολος ο Απλός
Προκάτοχος Ροβέρτος ο Ισχυρός	Υποκόμης του Ανζού 866-898	Διάδοχος Φούλκων ο Ερυθρός

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Εύδης Α΄ της Γαλλίας