Ελληνίδα ηθοποιός From Wikipedia, the free encyclopedia
H Εύα (Ευαγγελία) Κοταμανίδου (Νέα Φιλαδέλφεια, 16 Μαρτίου 1936 - Αθήνα, 26 Νοεμβρίου 2020) ήταν μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ηθοποιούς.
Εύα Κοταμανίδου | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Εύα Κοταμανίδου (Ελληνικά) |
Γέννηση | 16 Μαρτίου 1936 Νέα Φιλαδέλφεια |
Θάνατος | 26 Νοεμβρίου 2020 (84 ετών) Αθήνα |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Κόκκινου Μύλου |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Σπουδές | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» Κάρολος Κουν |
Ιδιότητα | Ηθοποιός |
Γεννήθηκε το 1936 στην Νέα Φιλαδέλφεια, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» με δασκάλους τους, Κάρολο Κουν, Γιώργο Λαζάνη, Δημήτρη Χατζημάρκο, Μάριο Πλωρίτη, Ανδρέα Πέρη, Γρηγόρη Βαφιά κ.α.
Η πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο έγινε στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης με την παράσταση "Το πανηγύρι" του Δημήτρη Κεχαΐδη, στο ρόλο της Μαρίκας. Ακολούθησαν οι παραστάστεις, Καρέλκες του Ιονέσκο με τον Χατζημάρκο, επίσης στο Θέατρο Τέχνης, η Αγγέλα του Σεβαστίκογλου, ο Μαρά Σάντ στο ρόλο της Σιμόνης Εβράρ κ.α. Στο θέατρο συνεργάστηκε ακόμη με τον Γιάννη Τσαρούχη (Τρωάδες), την Αλίκη Γεωργούλη, την Άννα Συνοδινού (Ηλέκτρα, Αντιγόνη του Μπρεχτ), το Νίκο Κούρκουλο (Όπερα της Πεντάρας) κ.α.
Το 1975, με την εμβληματική ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Ο Θίασος» έκανε την εμφάνισή της στον κινηματογράφο και βραβεύτηκε για την ερμηνεία της στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και Γιοχάνεσμπουργκ. Κατόπιν έπαιξε στις ταινίες του Αγγελόπουλου Οι κυνηγοί (1977), Μεγαλέξαντρος (1980), Τοπίο στην ομίχλη (1988) και Το βλέμμα του Οδυσσέα (1995) και Τριλογία 1: Το λιβάδι που δακρύζει (2004).
Έπαιξε επίσης στις ταινίες «Η Καγκελόπορτα» του Δημήτρη Μακρή (1978), «Ρόζα» του Χριστόφορου Χριστοφή (1982), «Το αίμα των αγαλμάτων» του Τώνη Λυκουρέση (1982), «Το ευτυχισμένο πρόσωπο της Λεωνόρας» του Ντίνου Μαυροειδή (1982), «Το τελευταίο στοίχημα» του Κώστα Ζυρίνη (1989), «Δονούσα» της Αγγελικής Αντωνίου (1992) και «Ζωή χαρισάμενη» του Πατρίς Βιβανκό (1993). Για τις ερμηνείες της στις ταινίες «Ρόζα» και «Ζωή Χαρισάμενη» βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε επιλεγμένες σειρές της ΕΡΤ: «Λεηλασία μιας ζωής» (1978), «Το φως του Αυγερινού»(1980), «Παράξενα ελληνικά διηγήματα» (1981), «Ο Πατούχας» (1984), «Προς Οφρύνιο» (1984), «Η φυλή των ανθρώπων» (1995) και «Χωρικά Ύδατα» (1998).
Στις εκλογές του Ιουνίου και του Νοεμβρίου του 1989 εξελέγη βουλευτής Β' Αθηνών με τον Συνασπισμό.[1] Στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου 2012 ήταν υποψήφια βουλευτής Επικρατείας με τη Δημοκρατική Αριστερά.[2]
Έτος | Τίτλος | Ρόλος | Πληροφορίες |
---|---|---|---|
1975 | Ο θίασος | Ηλέκτρα [3] | Βραβείο Πρώτου Γυναικείου ρόλου - Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης |
1977 | Οι κυνηγοί | σύζυγος στρατηγού | |
1978 | Η καγκελόπορτα | Μαρία | |
1980 | Μεγαλέξαντρος [4] | κόρη Αλεξάνδρου | |
1982 | Το ευτυχισμένο πρόσωπο της Λεονώρας | Έμμυ | |
Ρόζα | Βραβείο Πρώτου Γυναικείου ρόλου - Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης [5] | ||
Η χώρα των αγαλμάτων | |||
1988 | Τοπίο στην ομίχλη | ηθοποιός | |
1992 | Δονούσα | Νίκη | |
1993 | Ζωή χαρισάμενη | Ζωίτσα | Βραβείο Πρώτου Γυναικείου ρόλου - Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης |
1995 | Το βλέμμα του Οδυσσέα | ||
2004 | Τριλογία 1: Το λιβάδι που δακρύζει | Κασσάνδρα | |
Εν λευκώ [6] | Μαρία |
Επί σειρά ετών αρθρογραφούσε στην εφημερίδα «Τα Νέα» και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 1990 εκδόθηκε μία συλλογή κειμένων της με τίτλο «Με λογισμό και μ’ όνειρο».
Η Εύα Κοταμανίδου έφυγε από τη ζωή στις 26 Νοεμβρίου 2020, σε ηλικία 84 ετών. Η κηδεία της ηθοποιού έγινε στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου. Η νεκρώσιμη ακολουθία έγινε παρουσία ελάχιστων ατόμων λόγω των περιοριστικών μέτρων που ίσχυαν για την πανδημία του κορονοϊού.
Κατάλογος βασικών πληροφοριών θεατρικών παραστάσεων, στις οποίες η Κοταμανίδου συμμετείχε ως ηθοποιός.
Περισσότερες πληροφορίες για κάθε παράσταση εμφανίζονται ενεργοποιώντας τον σύνδεσμο που υπάρχει στο όνομα της κάθε παράστασης
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.