From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αλεξέι Μαξίμοβιτς Καλέντιν (ρωσικά: Алексе́й Макси́мович Каледи́н, 24 Οκτωβρίου 1861 - 11 Φεβρουαρίου 1918) ήταν Ρώσος στρατηγός του Ιππικού, ο οποίος ηγήθηκε του Λευκού κινήματος των Κοζάκων του Ντον κατά τα αρχικά στάδια του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου. Αυτοκτόνησε τον Φεβρουάριο του 1918 υπό το βάρος της αρνητικής τροπής που είχε λάβει οι συγκρούσεις των δυνάμεών του με τους μπολσεβίκους.
Γεννήθηκε το 1861 στον οικισμό Ουστ Κοπέρσκαγια (στη σημερινή εποχή είναι συνοικία της ρωσικής πόλης Σεραφίμοβιτς) του Κυβερνείου Σαρατόφ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και ήταν γιος Κοζάκου στρατιωτικού αριστοκρατικής καταγωγής. Ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του φοίτησε πρώτα στη Στρατιωτική Σχολή του Βορονέζ και αργότερα στη Σχολή Πυροβολικού Μιχαηλόβσκογιε της Αγίας Πετρούπολης (αποφοίτησε το 1882) και την Ακαδημία του Γενικού Επιτελείου από όπου εξήλθε το 1889. Από το 1903 ως το 1906 υπηρέτησε ως διευθυντής της Στρατιωτικής Σχολής Νοβοτσερκάσσκ και από το 1906 ως το 1910 ήταν Αναπληρωτής Αρχηγός Επιτελείου του Στρατού του Ντον.
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διετέλεσε αρχικά διοικητής της 12ης Μεραρχίας Ιππικού του Ρωσικού Αυτοκρατορικού Στρατού, όμως το 1915 τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια μάχης και ακολούθως αιχμαλωτίστηκε από τον αυστροουγγρικό στρατό. Το επόμενο έτος απελευθερώθηκε και επανήλθε στην ενεργό δράση αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της 8ης Στρατιάς του Νοτιοδυτικού Μετώπου[4].
Ο Καλέντιν δεν αναγνώρισε τη Φεβρουαριανή επανάσταση 1917 και απομακρύνθηκε από τη θέση του λόγω της άρνησής του να εκτελέσει τις εντολές της Προσωρινής Κυβέρνησης που αποσκοπούσαν στον εκδημοκρατισμό των ενόπλων δυνάμεων. Στις 17 Ιουνίου 1917 εξελέγη[4] αταμάνος των Κοζάκων του Ντον Χοστ από την ίδια την κοινότητα και μετά από επιμονή του Μιτροφάν Μπογκαγιέφσκι, έγινε επικεφαλής του νεοσύστατου Κοζάκικου “Κυβερνητικού Στρατού”, που συστάθηκε για πρώτη φορά από το 1709. Τον Αύγουστο του 1917, στη Μόσχα, ο Καλέντιν εμφανίστηκε με το πρόγραμμά του καταστολής του επαναστατικού κινήματος.
Στις 29 Αυγούστου, οι τοπικές αρχές του Νοβοτσερκάσσκ αποφάσισαν να ζητήσουν από τον Αλέξανδρο Κερένσκι να απαλλάξει τον Καλέντιν του αξιώματός του και να τον συλλάβει για διάδοση προπαγάνδας υπέρ του στρατηγού Λαβρ Κορνίλοφ μέσα στις τάξεις των Κοζάκων της περιοχής του Ντον. Στις 31 Αυγούστου, ο εισαγγελέας του Δικαστηρίου του Νοβοτσερκάσσκ έλαβε ένα τηλεγράφημα από τον Κερένσκι, που έλεγε ότι ο Καλέντιν είχε επίσημα απαλλαγεί του αξιώματός του και θα έπρεπε να συλληφθεί αμέσως και να δικαστεί για υποκίνηση στάσης.
Η διοίκηση του Κόζακ Χοστ αποφάσισε να ακούσει τι είχε να πει ο Καλέντιν, πρώτα, και μετά να τον στείλει στο Μογκίλεβ για να δώσει εξηγήσεις στην έδρα του Ανωτάτου Αρχιστρατήγου, όπως είχε ζητήσει ο Κερένσκι. Στις 6 Σεπτεμβρίου, ο Καλέντιν προσπάθησε να προφυλάξει τον Κορνίλοφ από τις επιθέσεις της διοίκησης του Στρατού των Κοζάκων.
Στις 25 Οκτωβρίου, με το ξέσπασμα της Οκτωβριανής Επανάστασης, ο Καλέντιν δήλωσε ο στρατός των Κοζάκων θα αναλάμβανε τον πλήρη έλεγχο στην περιοχή του Ντον έως ότου αποκαθίστατο πλήρως η εξουσία της Προσωρινής Κυβέρνησης στη Ρωσία.
Αυτή η δήλωση του Καλέντιν σηματοδότησε την ντε φάκτο απόσπαση των Κοζάκων του Ντον από την κεντρική εξουσία που επικυρώθηκε στις 20 Νοεμβρίου με την ανακήρυξη[5] της ανεξαρτησίας της περιοχής του Ντον, καθώς και την έναρξη της Καλεντιντσίνα, ενός κινήματος κατά των μπολσεβίκων με επικεφαλής τον Καλέντιν[6]. Την κίνηση του Καλέντιν μιμήθηκαν το αμέσως επόμενο διάστημα και οι αταμάνοι των Κοζάκων του ποταμού Ουσούρι και του Αρινμπούρκ[7].
Στις 15 Δεκεμβρίου ο στρατός του Καλέντιν, έχοντας τη βοήθεια και άλλων Λευκών σχηματισμών, κατέλαβε το Ροστόφ επί του Ντον, ενώ την ίδια χρονική περίοδο υποστηριζόταν από την Ουκρανική Λαϊκή Δημοκρατία, η κυβέρνηση της οποίας επιζητώντας και η ίδια τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους, παρείχε διευκολύνσεις στον Κοζάκο στρατηγό[8]. Παράλληλα, υπήρξαν και από την πλευρά του προέδρου τον ΗΠΑ, Γούντροου Ουίλσον, σκέψεις για οικονομική ενίσχυση του Καλέντιν, οι οποίες όμως γρήγορα εγκαταλείφθηκαν[9].
Στη συνέχεια, μέσα σε διάστημα μερικών εβδομάδων, η αμαχητί απόσυρση των Κοζάκων από το Ροστόφ και η επακόλουθη οπισθοχώρηση που έμεινε γνωστή ως Παγωμένη Πορεία έφεραν σε απελπιστική θέση τον Καλέντιν. Ο ίδιος, αντιλαμβανόμενος την αδυναμία του να αποτρέψει την προέλαση του στρατού των μπολσεβίκων[4], παραιτήθηκε την 11η Φεβρουαρίου του 1918 (29 Ιανουαρίου σύμφωνα με το π.η.) από το αξίωμά του και την ίδια μέρα έδωσε τέλος στη ζωή του αυτοπυροβολούμενος.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.