Αβιλές
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Αβιλές (ισπανικά: Avilés), είναι πόλη και έδρα δήμου (municipio) της Β. Ισπανίας, στην αυτόνομη κοινότητα και επαρχία Αστούριες (Asturias). Ο δήμος έχει έκταση 26,81 χμ² και πληθυσμό 82.568 κατοίκους (2013) και είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής, μετά το Οβιέδο και το Χιχόν, από τις οποίες απέχει 34 χλμ. Β. και 27 χλμ. Δ., αντίστοιχα.[3]
| Αβιλές | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Αβιλές | |||
 | |||
| Χώρα | Ισπανία[1] | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Province of Asturias | ||
| Διοίκηση | |||
| • mayor of Avilés | Mariví Monteserín (από 2015) | ||
| Έκταση | 26,81 km² | ||
| Υψόμετρο | 139 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 75.518 (2023)[2] | ||
| Ταχ. κωδ. | 33401 al 33403 (el 33400 no existe desde el 1/01/2003) | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Ο κάτοικος της πόλης ονομάζεται Αβιλεσίνο (-α) (Avilesino-a).[4]
Η πόλη είναι κτισμένη στην αριστερή όχθη του μικρού ποταμού Αβιλές, ο οποίος εκβάλλει λίγο μακρύτερα στον Βισκαϊκό Κόλπο, στις ακτές του Ατλαντικού, όπου υπάρχει και σύστημα αμμοθινών. Στις όχθες του ποταμού, ο οποίος όσο πλησιάζει στις εκβολές του πλαταίνει, υπάρχουν εκτεταμένες αποβάθρες ελλιμενισμού αλιευτικών, κυρίως, σκαφών. Η πόλη, χωρίς να είναι παραθαλάσσια, διαθέτει το μεγαλύτερο αλιευτικό λιμάνι και το δεύτερο εμπορικό της επαρχίας, ενώ ελλιμενίζονται και πολλά σκάφη αναψυχής.
Η περιοχή βιώνει τα αρκετά ζεστά καλοκαίρια του Ατλαντικού με τόσο συννεφιασμένες, όσο και ηλιόλουστες ημέρες. Το χειμώνα ο καιρός είναι ήπιος, αλλά με σημαντικές βροχές και ανεέμους αν και μερικές φορές το ψυχρό κλίμα της Αστούριας έχει ως αποτέλεσμα χιονόπτωση μέχρι το επίπεδο της θάλασσας. Η θερμοκρασία σπάνια πέφτει κάτω από το μηδέν ή ανεβαίνει πάνω από τους 30°C.
Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν δείξει ότι η περιοχή ήταν ήδη κατοικημένη από την μεταγενέστερη παλαιολιθική εποχή, αν και το Avilés πιστεύεται ότι οφείλεται σε κάποιον τοπικό ρωμαίο γαιοκτήμονα, με το όνομα Abilius. Το πρώτο γνωστό έγγραφο για την πόλη σχετίζεται με το κληροδότημα δύο εκκλησιών από την περιοχή Αστούριας, από τον βασιλιά Αλφόνσο Γ’ (Alfonso III), το 905 μ.Χ.. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, ήταν ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια του Βισκαϊκού, με συναλλαγές κυρίως με γαλλικά λιμάνια, και κύριο εμπόρευμα το αλάτι. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, η πόλη αποτελείτο από δύο οικιστικούς πυρήνες: τη συνοικία των ψαράδων Sabugo, και το αριστοκρατικό κέντρο La Villa. Ήταν κτισμένοι ό ένας απέναντι στον άλλο, με μία μικρή δίοδο νερού ανάμεσά τους, στην περιοχή του κύριου πάρκου της σημερινής πόλης. Η La Villa περιβαλλόταν από ισχυρά τείχη, που κατεδείκνυαν τη στρατηγική και εμπορική σημασία της. Στις 15 Ιανουαρίου 1479, οι καθολικοί μονάρχες καθιέρωσαν ελεύθερη αγορά κάθε Δευτέρα, η οποία εξακολουθεί να λαμβάνει χώρα ακόμη και σήμερα. Η ναυτική σημασία της πόλης υπογραμμίζεται από την κατασκευή πλοίων, με ξύλο από τα κοντινά δάση, και από τη συμμετοχή ντόπιων ναυτών στην κατάκτηση της Σεβίλλης από τα καστιλιάνικα στρατεύματα, όπως απεικονίζεται στο θυρεό της πόλης.
Το Αβιλές είναι η γενέτειρα του Πέδρο Μενέντεθ (Pedro de Menéndez Avilés), ναυάρχου του Φιλίππου Β’ (Felipe II), ο οποίος εξερεύνησε τη Φλόριντα κατά τον 16ο αιώνα και, το 1565, ίδρυσε την πρώτη -συνεχώς κατοικημένη- ευρωπαϊκή πόλη, εκεί που είναι τώρα η Σαιντ Ώγκαστιν (Saint Augustin) της αμερικανικής πολιτείας, αδελφοποιημένη με το Αβιλές, σήμερα. Οι εκβολές του ποταμού, είχαν κλείσει για τη ναυσιπλοΐα στις αρχές της σύγχρονης εποχής, αλλά αποξηράνθηκαν και καθαρίστηκαν εν μέρει κατά τον 19ο αιώνα. Η υδάτινη δίοδος που χώριζε τους οικιστικούς πυρήνες Sabugo και La Villa, επιχωματώθηκε και αυτοί μπορούσαν πλέον να ενωθούν. Στη συνέχεια, η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται έξω από το μεσαιωνικό τείχος, το οποίο είχε κατεδαφιστεί το 1818.
Βαριά μεταλλουργία (εκκαμίνευση ψευδαργύρου, κ.α.),[5] αλιεία, εξόρυξη γαιάνθρακα από τα ορυχεία της Αστούριας.[6] Κατά τον 20ό αιώνα υπήρξε μια τεράστια αύξηση του πληθυσμού λόγω της κατασκευής πολλών μεγάλων εργοστασιακών μονάδων στην πόλη. Το 1953 άρχισαν οι πρώτες εργασίες για την κατασκευή του εργοστασίου της ENSIDESA, ενός μεγάλου χαλυβουργείου, σήμερα ACERALIA. Άλλες εταιρείες του χώρου είναι η CRISTALERÍA ESPAÑOLA, η οποία μαζί με την ENDASA (σήμερα ALCOA), έχουν καταστήσει το Αβιλές ένα από τα βιομηχανικά κέντρα της Ισπανίας. Σήμερα, η πόλη προσπαθεί να επικεντρωθεί σε νέες δραστηριότητες, ιδιαίτερα στον τομέα του πολιτιστικού τουρισμού, έτσι ώστε να ανακτήσει τη «γεύση» παλαιοτέρων εποχών.
Η εξέλιξη πληθυσμού του Αβιλές έχει ως εξής: κάτοικοι 48.503 (1960), 81.710 (1970), 86.584 (1980), 84.582 (1990), 83.185 (2000), 84.202 (2010).
.jpg)
- Η Εκκλησία του Αγίου Θωμά του Καντέρμπουρυ, που χρονολογείται από τον 13ο αιώνα.
- Η Παλιά Εκκλησία του Sabugo, (13ος αιώνας).
- Η Εκκλησία των Φραγκισκανών Πατέρων ή Εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Μπάρι, (12ος-13ος αιώνας), σε ρυθμό «ρομανέσκ»..
- Το Palacio de Valdecarzana, μοναδικό δείγμα αστικής μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής στην πόλη.
- Το Palacio de Llano Ponte (1700-1706).
- Το Palacio de Camposagrado, μπαρόκ ρυθμού, οχυρωμένο στην βόρεια πλευρά του εναντίον των Άγγλων πειρατών.
- Το Capilla de los Alas, ταφικό μνημείο του 14ου αιώνα σε ρωμανικό-γοτθικό μεταβατικό στιλ.
- Το Palacio de Balsera, νεωτεριστικής αρχιτεκτονικής
- Το Palacio Valdés θέατρο, σε νεομπαρόκ στιλ.
- Το Μουσείο Αστικής Ιστορίας.
- Το Μουσείο Μαύρης Κεραμικής.
- Το Μουσείο Alfercam, όπου οι επισκέπτες μπορούν να βρουν ένα συνδυασμό μουσικών οργάνων από όλο τον κόσμο, μέχρι αυτοκίνητα αντίκες.
- Η Σχολή Τεχνών (Escuela de Arte).
- Το Casa de Cultura, με δημόσια βιβλιοθήκη, γκαλερί τέχνης και αναγνωσστήριο.
- Το Oscar Niemeyer (Διεθνές Πολιτιστικό Κέντρο Όσκαρ Νιεμάιερ), που σχεδιάστηκε από τον βραζιλιάνο αρχιτέκτονα Oscar Niemeyer.
Επίσης, σε όλη την πόλη υπάρχουν εγκατεστημένα γλυπτά διαφόρων μορφών και τεχνοτροπιών, όπως το σύνολο των γλυπτών στο πάρκο El Muelle (Pedro Menendez, La foca),[7], το σύνολο Ruta del acero, κατά μήκος των εκβολών του ποταμού Αβιλές κ.α.
Παραδοσιακές γιορτές
Το φθινόπωρο:
- Η Γιορτή Amagüestu («φθινόπωρο»).
Τον χειμώνα:
- Το Antroxu («καρναβάλι»).
Την άνοιξη:
- Η Γιορτή του Bollo (το bollo είναι ένα παραδοσιακό κέικ).[8]
- Η Comida en la Calle (γεύμα έξω στο δρόμο).
Το καλοκαίρι:
- Η Γιορτή του Αγίου Αυγουστίνου, πολιούχου του Αβιλές.
Φεστιβάλς
- Το Κελτικό Φεστιβάλ, με ανθρώπους που έρχονται από τη Βρετάνη, την Ιρλανδία, την Ουαλία, τη Σκωτία, τη Γαλικία αλλά και την ίδια την Αστούρια.
- Το La Mar de Ruido, φεστιβάλ ροκ μουσικής.
- Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Αρχιτεκτονικής του Αβιλές.[9]
- Το Φεστιβάλ Μπύρας.
- Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους.[10]
Σαιντ Ώγκαστιν, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Σαιν-Ναζαίρ, Γαλλία
Ελ Ααϊούν, Δυτική Σαχάρα
Κάρδενας, Κούβα
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
