From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Trümmerverwertungsgesellschaft (ακρωνύμιο TVG) ιδρύθηκε το φθινόπωρο του 1945 από τον δήμο της Φραγκφούρτης, τις οικοδομικές εταιρείες Philipp Holzmann[1], Wayss & Freytag, Metallgesellschaft και την θυγατρική εταιρεία Lurgi. Ήταν εταιρεία κοινής ωφελείας με στόχο την ανακύκλωση των κατεστραμμένων οικοδομικών υλικών.
| Νομική μορφή | gemeinnützige GmbH |
|---|---|
| Ίδρυση | 1945 |
| Ιδρυτής | Φραγκφούρτη, Philipp Holzmann, Wayss & Freytag, GEA Group και Lurgi AG |
| Διάλυση | 1964 |
| Έδρα | Φραγκφούρτη, Γερμανία |
| δεδομένα () | |
Νομικό πλαίσιο των εργασιών της TVG ήταν η απόφαση „Trümmerbeschlagnahme-Anordnung“ της 20ης Δεκεμβρίου 1945, η οποία προέβλεπε την κατάσχεση όλων των μπάζων από τα βομβαρδισμένα κτίρια στην περιοχή της Φραγκφούρτης, συμπεριλαμβανομένων και των κτιρίων εκείνων που είχαν υποστεί ζημιές περισσότερο των 70%. Η απόφαση αυτή ήταν νομικά αμφισβητήσιμη και πολλοί κάτοχοι κατεστραμμένων κτηρίων αντέδρασαν. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 4 Οκτωβρίου 1949 και κατόπιν ιδρύσεως της Ομοσπονδιακής Γερμανίας ακολούθησε ο νόμος „Verordnung über die Behördenorganisation des Soforthilfegesetzes im Lande Hessen“ του κρατιδίου της Έσσης που βασικά επιβεβαίωσε την αρχική απόφαση.
Οι εργασίες εκκαθαρισμού ξεκίνησαν το 1946 στο σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμμένο κέντρο της πόλης.[2] Ο νεοεκλεγμένος δήμαρχος Δρ. Βάλτερ Κολμπ (Dr. Walter Kolb) (1902–1956) και οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι της πόλης πήραν στα χέρια τους κομπρεσέρ, αξίνες και φτυάρια και άρχισαν να δουλεύουν χειρωνακτικά, ως δείγμα ενός καινούργιου ξεκινήματος και αναδόμησης.[3] Άλλα εργαλεία δεν υπήρχαν. Τα μπάζα τα έσπαζαν με την αξίνα και το σφυρί, για να μπορέσουν να τα φτυαρίσουν. Οι δρόμοι ήταν αρχικά αδιάβατοι και φορτηγά ήταν αδύνατο να περάσουν.[4] Μέχρι το τέλος του 1947 είχαν απελευθερωθεί 26 χιλιόμετρα δρόμοι στο κέντρο της πόλης,[5] ενώ τα μπάζα συσσωρεύονταν προσωρινά σε διάφορες περιοχές. Ένα τεράστιο βουνό από μπάζα βρίσκονταν στο πρώην γήπεδο της Άιντραχτ Φραγκφούρτης, το οποίο είχε γίνει χώρος για μπάζα από τον Νοέμβριο του 1943 και ονομάστηκε «Μόντε Σερμπελίνο» (Όρος Μπάζα). Όπως και σε άλλες περιοχές, συσσωρεύονταν εκεί τα μπάζα και χρησίμευαν έτσι για χρόνια ως οικοδομική ύλη ή για την κατασκευή μπετόν. Στο σημείο αυτό κτίστηκε ένα μεγάλο εργοστάσιο οικοδομικών υλικών, που λειτουργούσε μέχρι το 1964 και κατεδαφίστηκε το 1965.
Για την μεταφορά των μπάζων είχε γίνει και ειδική σιδηροδρομική γραμμή, το «Trümmerexpress» (το εξπρές των μπάζων). Η κατασκευή έγινε το 1946 και η σιδηροδρομική γραμμή άρχισε να λειτουργήσει τον ίδιο χρόνο κιόλας,[6][7] μεταφέροντας τόνους μπάζων μέχρι το 1948, ενώ μετά ανέλαβαν φορτηγά, αφού οι δρόμοι έγιναν και πάλι βατοί. Για φορτηγά χρησίμευαν παλιά αμερικάνικα στρατιωτικά οχήματα που είχαν μετατραπεί για τον λόγο αυτό και παρέμειναν σε χρήση μέχρι το 1954.
Στην πάροδο μιας δεκαετίας, η εταιρεία TVG μετακίνησε 19.000 τόνους μπάζα, 120 εκατομμύρια τούβλα και 8.500 τόνους ατσάλι από τα ερείπια της κατεστραμμένης πόλης, συνολικού όγκου 10 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων.
Η TVG τερμάτησε την λειτουργία της το έτος 1964 κατόπιν απόφασης της 29ης Απριλίου 1963.[8]
Η ανακύκλωση των μπάζων γινόταν αρχικά σε προσωρινά γιαπιά. Μέχρι το φθινόπωρο του 1947 είχαν κατασκευαστεί 300.000 τούβλα και 400.000 κεραμίδια. Το 1949 κτίστηκε στην περιοχή «Μόντε Σερμπελίνο» το μεγαλύτερο εργοστάσιο ανακύκλωσης οικοδομικών υλικών της μεταπολεμικής Γερμανίας.[9] Τα μπάζα ανακυκλώνονταν και γίνονταν καινούργια τούβλα, κεραμίδια και μπετόν. Ο ποιοτικός έλεγχος της παραγωγής ήταν στα χέρια της δημόσιας υπηρεσίας εποπτείας οικοδομών της Φραγκφούρτης (Frankfurter Bauaufsichtsbehörde) σε συνεργασία με το υπουργείο εσωτερικών της Έσσης (Hessisches Innenministerium).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
