Πέρχτα

Η Πέρχτα ή Μπέρχτα επίσης γνωστή και ως Περχτ και με άλλες παραλλαγές,  ήταν κάποτε  γνωστή ως θεότητα του παγανισμού στην Άνω γερμανική και Αυστριακή περιοχή των Άλπεων. Το όνομά της σημαίνει "φωτεινό" (Παλαιά άνω γερμανικά: beraht, bereht, από το Πρωτο-Γερμανικό *brehtaz) που είναι πιθανόν να σχετίζεται με το όνομα Μπέρχτενταγκ (Berchtentag), δηλαδή την εορτή των Θεοφανίων. Ο Όιγκεν Μογκ παρέχει μια εναλλακτική ετυμολογία, αποδίδοντας την προέλευση του ονόματος Πέρχτα στο παλαιό γερμανικὀ ρήμα pergan, που σημαίνει "κρυφό" ή "καλυμμένο".^[1]

Πέρχτα
Πληροφορίες ασχολίας
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Σημειώσεις

1. Mogk according to Natko.

Αναφορές

• Frazer, Sir James George. 1920. Το Χρυσό Κλαδί. Μια Μελέτη στη Μαγεία και τη Θρησκεία. IX. Μέρος 6. "Ο αποδιοπομπαίος Τράγος", σελίδες 240-243. Macmillan & Co. (Facsimili Elibron Κλασικά, 2005) (ISBN 1-4021-8348-8). (Σε απευθείας σύνδεση). Το αρχείο ανακτήθηκε 18 Μαΐου, 2007.
• Grimm, Jacob (1882). Deutsche Mythologie 4ου ed. [1875]. Trans. Ο τζέιμς Stallybrass Γκριμ Τευτονική Μυθολογία , Τόμος 1.
• Motz, Lotte. 1984. "Το Χειμώνα Θεά", Λαογραφία 95:11.
• Mogk, Eugen. Το 1907. Germanische Mythologie
• Müller, τον Φίλιξ και τον Ulrich. 1999. "Percht und Krampus, Kramperl und Schiach-Perchten." Wunderlich, Werner (Επιμ.): Mittelalter-Mythen 2. Dämonen-Τέρας-Fabelwesen. St. Gallen, S. 449-460. (Σε απευθείας σύνδεση, γερμανικά) Αρχείο ανακτήθηκε 18 Μαΐου, 2007.
• Natko, Ντέιβιντ. 2014. Το τελετουργικό Εξέγερση και Κοινωνική Αναστροφή στο Alpine Αυστρία: "Επαναπροσδιορίζοντας το "Perchtenlauf" σε Σχέση με τα Αυτά. (Σε απευθείας σύνδεση Αρχειοθετήθηκε 2015-01-04 στο Wayback Machine.). Το αρχείο ανακτήθηκε 01-04-2015.
• Timm, Erika. 2003. Φράου Χόλε, Φράου Percht und verwandte Στοιχεία: 160 Jahre nach Γκριμ aus germanistischer Sicht betrachtet.
• Ο Βάγκνερ, Ο Αλέξανδρος. 2007. Perchtenläufe: Σάλτσμπουργκ Ειδωλολατρική Κληρονομιάς. (Σε απευθείας σύνδεση) το Αρχείο ανακτήθηκε 18 Μαΐου, 2007.
• Waschnitius, Βίκτορ. Το 1913. Perht, Χόλντα und verwandte Στοιχεία: ein Beitrag zur deutschen Religionsgeschichte. Sitzungsberichte der Akademie der Wissenschaften της Βιέννης, Philosophisch-Historische Klasse.