From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Invincible είναι το 10ο και τελευταίο στούντιο άλμπουμ του Αμερικανού καλλιτέχνη Μάικλ Τζάκσον, το οποίο κυκλοφόρησε στις 30 Οκτωβρίου 2001, από την Epic Records. Αποτελεί την πρώτη κυκλοφορία νέου υλικού του Τζάκσον μετά το Blood on the Dance Floor: HIStory in the Mix το 1997 και το πρώτο στούντιο άλμπουμ του 6 χρόνια μετά το HIStory: Past, Present and Future, Book I. Ο Τζάκσον, ο Ρ. Κέλι, ο Ρόντνεϊ Τζέρκινς και ο Τέντι Ρίλεϊ και άλλοι ήταν οι στιχουργοί και οι παραγωγοί των κομματιών. Όπως και το προηγούμενο υλικό του Τζάκσον, το Invincible μιλά για θέματα όπως η αγάπη, ο έρωτας, η απομόνωση, η κριτική των μέσων και κοινωνικά θέματα. Το Invincible έλαβε θετικές και αρνητικές απόψεις από σύγχρονους μουσικούς κριτικούς. Τα singles του άλμπουμ δεν ήταν ολοκληρωμένα κατά την κυκλοφορία τους.[2] Ο Τζάκσον ήταν ικανός να χρησιμοποιήσει αυτές τις συγκρούσεις με αποτέλεσμα να τερματίσει το συμβόλαιο του.[3]
| Invincible | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| Studio album από Μάικλ Τζάκσον | |||||||||||||
| Ηχογράφηση | Οκτώβριος 1997-Αύγουστος 2001 | ||||||||||||
| Μουσικό είδος | R&B, ποπ, dance-pop[1] | ||||||||||||
| Διάρκεια | 77:08 | ||||||||||||
| Παραγωγή | Μάικλ Τζάκσον, Ρότνεϊ Τζέρκινς, Τέντι Ρίλεϊ, Αντρέ Χάρρις, Αντρεάο Χέαρντ, Babyface, Ρ. Κέλλι, Dr. Freeze | ||||||||||||
| Δισκογραφική | Epic | ||||||||||||
| Δισκογραφικό χρονολόγιο (Μάικλ Τζάκσον) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Από το άλμπουμ κυκλοφόρησαν 3 singles: You Rock My World, Cry και Butterflies από τα οποία το πρώτο και το δεύτερο κυκλοφόρησαν ως physical singles παγκοσμίως (εκτός στις ΗΠΑ) και το τρίτο μόνο ως Αμερικανικό radio-airplay single. Το πρώτο και το τελευταίο single έφθασαν στο top twenty στο Billboard Hot 100 Chart, και έφθασαν στο top ten σε αρκετές αγορές παγκοσμίως - το Cry ήταν το λιγότερα εμπορικό επιτυχημένο κομμάτι. Μετά τη διαφωνία του Τζάκσον και της δισκογραφικής εταιρείας του, η Sony Music σταμάτησε να προωθεί το άλμπουμ. Το άλμπουμ έλαβε μια υποψηφιότητα για Grammy Award για Best Pop Vocal Performance - Male, και έλαβε τον τίτλο του καλύτερου άλμπουμ της δεκαετίας από τους αναγνώστες του Billboard.
Το άλμπουμ έφθασε στην 1η θέση σε 11 περιοχές, συμπεριλαμβανομένου και τις ΗΠΑ (με πωλήσεις 363.000 αντίτυπων την πρώτη εβδομάδα), στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Αυστραλία, στη Γαλλία και στην Ελβετία. Το Invincible έφθασε στο top ten σε έξι περιοχές - το άλμπουμ είχε τη μικρότερη του επιτυχία στο Μεξικό, όπου έφθασε έως τη 29η θέση. Το Invincible ξαναμπήκε στα τσαρτ αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της δεκαετίας. Παρά τις πωλήσεις 13 εκατομμυρίων αντίτυπων, το άλμπουμ θεωρήθηκε ως εμπορική αποτυχία σε σύγκριση με τις πωλήσεις των προηγούμενων άλμπουμ του Τζάκσον.
Κατά τη διάρκεια της εποχής των Τζάκσον 5, άρχισε να γράφει υλικό για το συγκρότημα και άρχισε να δουλεύει σε projects ως solo καλλιτέχνης, τα οποία οδήγησαν στην ηχογράφηση των δικών του στούντιο άλμπουμ, όπως Off The Wall (1979) και Thriller (1982). Η επιτυχία του Thriller, το οποίο είναι, έως τώρα, το καλύτερο σε πωλήσεις στην ιστορία πώλησε, σύμφωνα με αναφορές, μέχρι και 110 εκατομμύρια αντίτυπα, το οποίο σκίασε τα υπόλοιπα άλμπουμ του Τζάκσον. Πριν την κυκλοφορία του Invincible, ο Τζάκσον δεν κυκλοφόρησε νέο υλικό μετά την κυκλοφορία του Blood on the Dance Floor: HIStory in the Mix το 1997, ή στούντιο άλμπουμ μετά την κυκλοφορία του HIStory: Past, Present and Future, Book I το 1995. Το Invincible θεωρείται ως το «career come back» του Τζάκσον.[1]
Το Invincible αφιερώθηκε στον δεκαπεντάχρονο Αφρονορβηγό Μπέντζαμιν Χέρμανσεν, ο οποίος σκοτώθηκε στο Όσλο, τον Ιανουάριο του 2001, από μια ομάδα νεοναζί.[4] Η αιτία για την αφιέρωση αποτελεί και η φιλία του Ομέρ Μπάττι με τον Χέρμανσεν και τον Τζάκσον.[4] Η αφιέρωση γράφει: «ο Μάικλ Τζάκσον δίνει ευχαριστίες: Αυτό το άλμπουμ είναι αφιερωμένο στον Μπέντζαμιν Μπέννι Χέρμανσεν. Ίσως θα συνεχίσουμε να θυμόμαστε να μην δικάζουμε τον άλλο για το χρώμα του δέρματος του, αλλά για τον Χαρακτήρα του. Μπέντζαμιν ... σε αγαπάμε ... αναπαύσου σε ειρήνη».[4] Το άλμπουμ επίσης αφιερώθηκε στη γιαγιά του Τζάκσον, Νίκολετ Σοττίλ, και στους γονείς του, Τζόσεφ Τζάκσον και Κάθριν Τζάκσον.[4]
Ο Τζάκσον άρχισε να ηχογραφεί νέο υλικό για το άλμπουμ τον Οκτώβριο του 1997, και ολοκλήρωσε τις ηχογραφήσεις με το You Are My Life να ηχογραφήθηκε 8 εβδομάδες πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ τον Αύγουστο του 2001.[5] Τα κομμάτια με τον Ρόντνεϊ Τζέρκινς ηχογραφήθηκαν στο The Hit Factory στο Μαϊάμι, στη Φλόριντα.[6] Ο Τζάκσον έδειξε ενδιαφέρον στο να συμπεριλαμβάνει ένα rapper τουλάχιστον σε 1 τραγούδι, και σημείωσε ότι δεν ήθελε ένα γνωστό rapper.[5] Ο Εκπρόσωπος Τύπου του Τζάκσον πρότεινε ένα ράπερ από το Νιου Τζέρσεϊ ονόματι Fats - μετά την ολοκλήρωση της παραγωγής του κομματιού, οι δύο τους συμφώνησαν να ηχογραφήσουν ακόμα ένα κομμάτι για το άλμπουμ.[5] Ο Ρόντνεϊ Τζέρκινς δήλωσε ότι ο Τζάκσον ήθελε να ηχογραφήσει υλικό σε διαφορετική μουσική κατεύθυνση από τις προηγούμενες δουλειές του, και περιέγραψε τη νέα κατεύθυνση ως edgier.[5] Ο Τζάκσον ήταν ο παραγωγός και στιχουργός των περισσότερων κομματιών του Invincible. Εκτός από τον Τζάκσον, παραγωγοί του άλμπουμ ήταν ο Τζέρκινς, ο Τέντι Ρίλεϊ, ο Άντρε Χάρις, ο Αντρεάο, ο Babyface, ο Ρ. Κέλι και ο Dr. Freeze ενώ στιχουργοί ήταν ο Κέλλι, ο Φρεντ Τζέρκινς Γ΄, ο ΛαΣάβν Ντάνιελς, η Νόρα Πάιν και ο Ρόμπερτ Σμιθ.[7] Το άλμπουμ ήταν η τρίτη συνεργασία του Τζάκσον και του Ρίλεϊ, οι άλλες δύο ήταν το Dangerous και Blood on the Dance Floor: HIStory in the Mix. Το Invincible είναι το δέκατο και τελευταίο άλμπουμ που ηχογράφησε και κυκλοφόρησε.[8] Αναφέρεται ότι το κόστος της παραγωγής ανέρχεται στα 30 εκατομμύρια δολάρια.[9]
Το Invincible αποτελείται από R&B, χιπ χοπ, dance-pop, adult contemporary και urban τραγούδια.[10] Δεκατέσσερα από τα δεκαέξι τραγούδια γράφτηκαν από τον Τζάκσον. Η διάρκεια του άλμπουμ είναι 77 λεπτά και 8 δευτερόλεπτα, και περιλαμβάνει 16 τραγούδια. Το άλμπουμ περιέχει επιθετικά τραγούδια και μπαλάντες.[11] Το Invincible αρχίζει με το κομμάτι Unbreakable - η τελευταία γραμμή της πρώτης εκδοχής του κομματιού είναι With all that I've been through/I'm still around.[10] Σε συνέντευξη το 2002 για το περιοδικό Vibe, ο Τζάκσον μίλησε για την έμπνευση του για το γράψιμο του Speechless:
Θα μείνετε έκπληκτοι. Ήμουν με αυτά τα παιδιά στη Γερμανία, και παίζαμε νεροπόλεμο - σοβαρά - και ήμουν τόσο χαρούμενος μετά τον νεροπόλεμο που πήγα στο σπίτι τους και έγραψα το Speechless. Η χαρά με ενέπνευσε. Μισώ να το λέω αυτό, για είναι πολύ ρομαντικό τραγούδι. Αλλά ήταν ο πόλεμος (η μάχη) που το έκανε. Ήμουν χαρούμενος, και το έγραψα ολόκληρο εκεί. Ένιωσα ότι θα ήταν καλό για το άλμπουμ. Από την ευδαιμονία έρχεται μαγεία, θαυμασμός και δημιουργικότητα.[12]
To Privacy, τραγούδι για προσωπικές εμπειρίες του Τζάκσον, μιλά για τις εισβολές των μέσων και τις ανακρίβειες των tabloids.[10] Το The Lost Children μιλά για παιδιά σε κίνδυνο.[10] Ο Τζάκσον τραγουδά σε ένα τρίτο άτομο στο Whatever Happens. Οι στίχοι του τραγουδιού, οι οποίοι έχουν «οδοντωτή ένταση», διηγείται την ιστορία δύο ανθρώπων που εμπλέκονται σε απειλητική κατάσταση.[10] Το Invincible έχει 4 μπαλάντες: You Are My Life, Butterflies, Don't Walk Away και Cry.[10] Το Cry, όπως και το Man in the Mirror, μιλά για την ενότητα στον κόσμο.[1] Οι στίχοι του Butterflies και του Break of Dawn θεωρήθηκαν ως «κατάφωροι» και ικανοί να πηγάζουν στους ακροατές.[11] Το Threatened θεωρείται ως story teller (παραμυθάς).[10] Το τραγούδι θεωρήθηκε ως «redux του Thriller».[11] Το τραγούδι You Are My Life μιλά για τα δύο, τότε, παιδιά του Τζάκσον, τον Prince και την Πάρις. Κατά την εκτέλεση, ο Τζάκσον τραγουδά You are the sun, you make me shine, more like the stars.[11]
Το Ekam Satyam, ένα κομμάτι του Ιταλού μουσικού Α. Ρ. Ραχμάν, προτάθηκε να συμπεριληφθεί στο άλμπουμ. Το τραγούδι, το οποίο γράφτηκε από τον Ραχμάν με την Κάνικα Μίερ, εκτελέστηκε από τον Τζάκσον. Υπήρχε πρόταση να κυκλοφορήσει ως single, αλλά δεν κυκλοφόρησε ποτέ.[13][14]
Ο Τζάκσον περίμενε να του δοθεί η άδεια να προωθήσει το προηγούμενο του υλικό και να αποτρέψει τη Sony από το να λάβει ένα μέρος του κέρδους. Ο Τζάκσον περίμενε αυτό να γίνει στην αρχή της νέας χιλιετίας, ωστόσο, χάρη σε κάποια σημεία στο συμβόλαιο, η ημερομηνία επαναφοράς θα ερχόταν μετά από χρόνια. Ο Τζάκσον άρχισε μια έρευνα, και ανακάλυψε ότι ο δικηγόρος που εκπροσωπούσε τα συμφέροντα του τραγουδιστή εκπροσωπούσε και τη Sony, δημιουργώντας σύγκρουση ενδιαφερόντων.[3] Για αρκετά χρόνια, η Sony προσπαθούσε να αγοράσει τον μουσικό κατάλογο του Τζάκσον. Αν η καριέρα του Τζάκσον ή η οικονομική κατάσταση του τραγουδιστή επιδεινώνονταν, τότε θα συνέφερε στον Τζάκσον να πουλήσει τον κατάλογο. Έτσι, η Sony είχε κάτι να κερδίσει από αποτυχία στην καριέρα του Τζάκσον.[2] Ο Τζάκσον χρησιμοποιήσει αυτές τις διαφωνίες για να σταματήσει νωρίς τη συνεργασία με την εταιρεία.[3]
Λίγο πριν την κυκλοφορία του Invincible, ο Τζάκσον πληροφόρησε τον διευθυντή της Sony Music Entertainment, Τόμι Μοτόλα, ότι η συνεργασία του με την εταιρεία έληξε.[3] Ως αποτέλεσμα, οι κυκλοφορίες των singles και των βίντεο κλιπ που θα βοηθούσαν στην προώθηση του Invincible ακυρώθηκαν. Ο Τζάκσον κατηγόρησε, το 2002, τον Μοττόλα, λέγοντας ότι ήταν «διάβολος» και «ρατσιστής», ο οποίος δεν υποστήριζε τους Αφροαμερικανούς καλλιτέχνες, χρησιμοποιώντας τους μόνο για δικό του συμφέρον.[3][9] Κατηγόρησε τον Μόττολα ότι αποκάλεσε τον συνεργάτη του, Ίρνινγκ Λορέντζο, «παχύ μαύρο νέγρο».[15] Η Sony δήλωσε ότι απέτυχε να προωθήσει το Invincible, επειδή ο Τζάκσον αρνήθηκε να κάνει περιοδεία στις ΗΠΑ.[16] Ο τραγουδιστής κατηγόρησε τη Sony και τη μουσική βιομηχανία για ρατσισμό, καθώς δεν δούλεψαν για να προωθήσουν το άλμπουμ του.[17]
Αναφέρεται ότι το άλμπουμ έχει προϋπολογισμό 25 εκατομμυρίων δολαρίων εκτός από τα λεφτά για την προώθηση.[9][18] Για να προωθηθεί το άλμπουμ, τον Σεπτέμβριο του 2001 κυκλοφόρησε το Michael Jackson: 30th Anniversary Special από τη Madison Square Garden για τον εορτασμό των 30 χρόνων καριέρας του Τζάκσον ως solo καλλιτέχνης. Ο τραγουδιστής εκτέλεσε τραγούδια από το Invincible και εμφανίστηκε στη σκηνή για πρώτη φορά με τα αδέρφια του μετά το Victory Tour με τους The Jackson 5 το 1984.[19] Επίσης, εμφανίστηκε με τη Μπρίτνεϊ Σπίαρς, τη Μία, τον Usher, τη Γουίτνεϊ Χιούστον, τη Τάμια, τους 'N Sync, τον Slash και άλλους.[20] Αυτή η συναυλία μεταδόθηκε τον Νοέμβριο του 2001 από το CBS.
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε 3 singles, το You Rock My World, το Cry και Butterflies. Το Cry κυκλοφόρησε εκτός ΗΠΑ. Το Butterflies δεν είχε μουσικό βίντεο. Το You Rock My World κυκλοφόρησε στα τέλη Οκτωβρίου 2001. Το κύριο single You Rock My World έφθασε στο top ten στο Billboard Hot 100 Singles Chart, και στο νούμερο 10 μετά από 3 εβδομάδες κυκλοφορίας.[21] Το κομμάτι ήταν πιο επιτυχημένο παγκοσμίως, και έφθασε στο top five και έφθασε στο top ten σε 12 περιοχές.[22] Το You Rock My World έφθασε στην 1η θέση στη Γαλλία, στη 2η θέση στη Νορβηγία, στη Φινλανδία, στη Δανία, στο Βέλγιο καθώς και στην 3η θέση στην Ιταλία, στην 4η θέση στην Αυστραλία και στην 5η θέση στη Σουηδία και στην Ελβετία.[22]
Το τρίτο single, το Butterflies, κυκλοφόρησε νωρίς τον Ιανουάριο του 2002. Έφθασε στο top twenty στη 14η θέση στο Billboard Hot 100 και στη 2η θέση για 5 εβδομάδες στο Hot R&B/Hip-Hop Singles Chart.[21] Παγκοσμίως, το Cry έφθασε στο top forty - οι πιο επιτυχημένες περιοχές ήταν η Δανία, η Γαλλία και το Βέλγιο, φθάνοντας στη 16η, 30η και 31η θέση αντίστοιχα.[23] Το Heaven Can Wait επίσης έφθασε στη βάση του R&B/Hip-Hop Charts, στη 72η θέση χωρίς επίσημη κυκλοφορία - το τραγούδι δεν έλαβε θέση στα παγκόσμια τσαρτ.[21] Το Unbreakable έπρεπε να κυκλοφορήσει ως το τέταρτο single του άλμπουμ, αλλά ακυρώθηκε για άγνωστους λόγους.[24]
| Επαγγελματική βαθμολόγηση | |
|---|---|
| Επανεξετασμένα αποτελέσματα | |
| Πηγή | Βαθμολόγηση |
| Allmusic |   [1] |
| Ρόμπερτ Κριστγκάου | (A-)[25] |
| Entertainment Weekly | (C-)[11] |
| The Guardian | [26] |
| The New York Times | (θετικά και αρνητικά)[27] |
| NME | (6/10)[28] |
| PopMatters | (θετικό)[29] |
| Rolling Stone | [10] |
| Slant Magazine |  [30] |
| The Village Voice | (θετικά και αρνητικά)[31] |
Το Invincible έλαβε θετικές και αρνητικές γνώμες από σύγχρονους μουσικούς κριτικούς. Από το Metacritic, το οποίο βαθμολογεί τις μουσικές κυκλοφορίες από τα 100, το άλμπουμ έλαβε κατά μέσo όρο 51 από τα 100, χάρη σε 19 αξιολογήσεις.[32] Ο Στέφεν Τόμας Έρλεβαϊν, κριτικός του Allmusic, έδωσε στο άλμπουμ τρία αστέρια από τα πέντε, δηλώνοντας ότι το Invincible «είναι σπινθήρας και ακούγεται καλύτερα από το υλικό του Τζάκσον μετά το Dangerous [κυκλοφόρησε το 1991]».[1] Ο Έρλεβαϊν σημείωσε ότι παρά το γεγονός ότι το άλμπουμ είχε καλό υλικό «δεν ήταν το απαραίτητο comeback που ήθελε ο Τζάκσον - που πραγματικά θα έπρεπε να έχει ένα άλμπουμ που να ακούγεται ελεύθερα, αντί να περιορίζεται στο εν λόγω υλικό - αλλά προσφέρει μια υπενθύμιση ότι μπορεί να συνθέσει καλή ποπ μουσική».[1] Ο Τζέιμς Χάντερ, κριτικός για το Rolling Stone, έδωσε στο Invincible 3 αστέρια από τα 5 σημειώνοντας ότι οι μπαλάντες αυξάνουν τη διάρκεια του άλμπουμ.[10] Ο Χάντερ επίσης δήλωσε ότι ο Τζάκσον και ο Ρίλεϊ έκαναν το Invincible «κάτι πολύ δυνατό και έξυπνο, επιτρέποντας στους ακροατές να συγκεντρωθούν στους στιγμιαίους ρυθμούς των κομματιών, που μοιάζουν με τις παθιασμένες παρεμβολές της Santana και τις υπέροχες συμφωνικές μουσικές του Lubbock».[10]
Ο Μαρκ Μπομόντ, συγγραφέας για το NME, έδωσε στο άλμπουμ 6 από τα 10, δηλώνοντας, «το Invincible είναι ένα σχετικά αναζωογονημένο comeback άλμπουμ».[28] Ο κριτικός Ρόμπερτ Κριστγκάου έδωσε στο άλμπουμ Α-, δηλώνοντας ότι οι μουσικές ικανότητες του Τζάκσον έχουν ξεχαστεί πολλές φορές, αλλά το άλμπουμ είναι πολύ μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα άλμπουμ του Τζάκσον.[25] Καθώς ο Κριστγκάου ένιωσε ότι κάποιο υλικό ήταν επιθετικό, περιέγραψε τα πρώτα τρία κομμάτια ως «Ρότντεϊ Τζέρκινς του χρόνου» προσθέτοντας ότι «δεν πιστεύει τις διαφημίσεις [του άλμπουμ]».[25] Ο Ντέιβιντ Μπράουν, κριτικός για το Entertainment Weekly, βαθμολόγησε το άλμπουμ με C-, δηλώνοντας ότι «το Invincible είναι το πρώτο άλμπουμ του Τζάκσον μετά το Off the Wall που δεν προσφέρει νέες ανατροπές αλλά μοιάζει μια ανθολογία με τα λιγότερα επιτυχημένα hits του Τζάκσον».[11] Ο Τζον Παρέλες, σε ένα άρθρο για το Rolling Stone έδωσε στο Invincible ένα από τα πέντε αστέρια, γράφοντας ότι «Επέτρεψε μόνο ένα anti-tabloid τραγούδι, και προσπάθησε να παίξει τον απαλό εραστή και επικεντρώθηκε στις μπαλάντες. Αλλά τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη φορά που γοήτευσε τον κόσμο, έχασε τον παλιό του εαυτό, και έγινε ένας ζοφερός καλλιτέχνης».[33]
Λίγο μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, σε μια ψηφοφορία του Billboard, η πλειοψηφία των ψήφων - 79% των 5.195 - δήλωσε ότι δεν έμειναν έκπληκτοι από την πρωτιά του Invincible στο Billboard 200.[34] Το Billboard επίσης ανάφερε ότι το 44% συμφώνησε με τη δήλωση, λέγοντας ότι ο Τζάκσον «παραμένει ο Βασιλιάς της Ποπ». Άλλοι 35% των ψηφοφόρων δήλωσαν ότι δεν έμειναν έκπληκτοι από τη θέση του άλμπουμ, αλλά αμφέβαλλαν ότι το Invincible θα μπορούσε να μείνει στην 1η θέση για δεύτερη εβδομάδα.[34] Μόνο 12% των ψηφοφόρων που απάντησαν στο ερωτηματολόγιο δήλωσαν ότι έμειναν έκπληκτοι από την πρωτιά του άλμπουμ για τις δυσκολίες της καριέρας του Τζάκσον τα τελευταία 6 χρόνια και άλλα 9% αιφνιδιάστηκαν από την επιτυχία του άλμπουμ, εξαιτίας των διαφωνιών πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ.[34] Το Invincible έλαβε μια υποψηφιότητα για Grammy Award το 2002. Το You Rock My World ήταν υποψήφιοι για Best Pop Vocal Performance - Male, αλλά έχασε το βραβείο από το Don't Let Me Be Lonely Tonight του Τζέιμς Τέιλορ.[35] Λόγω της κυκλοφορίας του τον Οκτώβριο του 2001, δεν μπορούσε να λάβει άλλη υποψηφιότητα για τα Grammy Awards του 2002.[36] Τον Δεκέμβριο του 2009, οι αναγνώστες του Billboard ανακήρυξαν το Invincible ως το καλύτερο άλμπουμ της δεκαετίας, από το ερωτηματολόγιό τους.[37]
Το Invincible ήταν το πρώτο στούντιο άλμπουμ που κυκλοφόρησε σε 4 χρόνια, μετά το Blood on the Dance Floor [κυκλοφόρησε το 1997].[38] Κατά την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του άλμπουμ, με πωλήσεις 363.000 αντίτυπων, το άλμπουμ έφθασε στην 1η θέση του Billboard 200 στις 17 Νοεμβρίου 2001.[38][39] Το Invincible ήταν το πέμπτο άλμπουμ που έλαβε αμέσως την 1η θέση στο Billboard 200,[38] και το τέταρτο που έφθασε στην 1η θέση αμέσως ως solo καλλιτέχνης. Παρά τις πωλήσεις της πρώτης εβδομάδας κυκλοφορίας του Invincible ήταν καλές, το άλμπουμ πώλησε λιγότερα αντίτυπα από το HIStory στην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του, το οποίο πώλησε 391.000 αντίτυπα.[38] Το Invincible επίσης έφθασε στην 1η θέση στο Billboards R&B/Hip Hop Albums Chart για 4 εβδομάδες.[40] Μετά από 8 εβδομάδες κυκλοφορίας, τον Δεκέμβριο του 2001, το Invincible έγινε χρυσό από τη RIAA για πωλήσεις 500.000 αντίτυπων.[41] Τον ίδιο μήνα έγινε πλατινένιο για πωλήσεις 1 εκατομμυρίων αντίτυπων.[41] Στις 25 Ιανουαρίου 2002, το άλμπουμ έγινε δύο φορές πλατινένιο για πωλήσεις 2 εκατομμυρίων αντίτυπων.[41]
Παγκοσμίως, το Invincible ήταν εμπορική επιτυχία. Το άλμπουμ έφθασε έως την 1η θέση σε 12 χώρες παγκοσμίως,[38] συμπεριλαμβανόμενου του Ηνωμένου Βασιλείου, της Αυστραλίας, του Βελγίου, της Δανίας, των Κάτω Χωρών, της Γερμανίας, της Νορβηγίας, της Σουηδίας και της Ελβετίας.[38][42] Έφθασε στο top ten σε αρκετές χώρες, όπως στην Αυστρία, στον Καναδά, στη Φινλανδία, στην Ιταλία, στη Νέα Ζηλανδία και στη Νορβηγία.[42] Το Μεξικό ήταν η λιγότερη επιτυχημένη περιοχή για το άλμπουμ, το οποίο έφθασε στη 29η θέση στο τοπικό τσαρτ.[42] Σύμφωνα με πληροφορίες, το άλμπουμ πώλησε 13 εκατομμύρια αντίγραφα παγκοσμίως.[43] Ωστόσο, οι πωλήσεις του Invincible ήταν λιγότερες από τις πωλήσεις των προηγούμενων άλμπουμ, χάρη στην έλλειψη προώθησης και χωρίς υποστήριξη για παγκόσμια περιοδεία.[2] Ο Μπερνάρντ Ζούελ, δημοσιογράφος της The Sydney Morning Herald, δήλωσε:
Η Χόλι Βάλανς ή η Δέλτα Γκούντρεμ θα νόμιζαν ότι η επιτυχία τους θα έρθει αν πωλήσει 5 ή 6 εκατομμύρια αντίτυπα των άλμπουμ τους παγκοσμίως. Ο Μάικλ Τζάκσον έκανε κάτι το ίδιο στα περασμένα 2 χρόνια με το έβδομο του στούντιο άλμπουμ, το Invincible, και ήταν αποτυχία στη βιομηχανία και στα μέσα. Άδικα; Ναι, βέβαια, επειδή το Invincible είναι καλύτερα από αυτά, κατά 95%, τα άλμπουμ που χιλιάδες καλλιτέχνες κυκλοφορούν κάθε χρόνο. Επιπλέον, η αποτυχία ήρθε λόγω σύγκρισης με το άλμπουμ του 1982, το Thriller, το οποίο πώλησε 100 εκατομμύρια αντίτυπα και το επόμενο άλμπουμ, το Bad, το οποίο πώλησε 30 εκατομμύρια αντίτυπα. Ωστόσο, 10 εκατομμύρια αντίτυπα είναι φαινόμενο αν συγκρίνει κανείς τις πωλήσεις των άλμπουμ άλλων καλλιτεχνών.[17]
Το 2004, το Invincible ξαναμπήκε στα τσαρτ του Billboard. Το Invincible έφθασε στην 154η θέση στο Billboard 200 στις 4 Δεκεμβρίου 2004.[44] Το άλμπουμ επίσης έφθασε στη 48η θέση στο Billboard R&B/Hip Hop Albums Chart στις 4 Δεκεμβρίου.[44] Μετά τον θάνατο του Τζάκσον το 2009, αυξήθηκε η διασημότητα της μουσικής του.[45] Το Invincible έφθασε στη 12η θέση στο Billboard Digital Albums Chart στις 11 Ιουλίου 2009.[46] Μην έχοντας φθάσει πριν στην καλύτερη του θέση, το άλμπουμ έγινε το ένατο μεγαλύτερο πήδημα στο τσαρτ, εκείνη την εβδομάδα.[46] Έφθασε επίσης στο top ten, φθάνοντας στη 9η θέση, στο Billboard Catalog Albums Chart, στις 18 Ιουλίου.[44] Στην εβδομάδα της 19ης Ιουλίου 2009, το Invincible έφθασε στη 18η θέση στην Ιταλία.[47] Το Invincible έφθασε στη 64η θέση στο European Albums Chart στις 25 Ιουλίου.[48] Το άλμπουμ έφθασε στη 29η θέση στο Μεξικό τον Ιούλιο,[49] και στη 84η θέση στο Swiss Albums Chart στις 19 Ιουλίου 2009.[50]
Παγκοσμίως, το άλμπουμ έλαβε αρκετά βραβεία. Το Invincible έγινε πλατινένιο από τη Βρετανική Φωνογραφική Βιομηχανία, για πωλήσεις 300.000 αντίτυπων στο Ηνωμένο Βασίλειο.[51] Το άλμπουμ έγινε πλατινένιο από τη Παγκόσμια Ομοσπονδία Φωνογραφικής Βιομηχανίας (IFPI) για πωλήσεις 40.000 αντίτυπων στην Ελβετία.[52] Η IFPI έκανε το άλμπουμ χρυσό στην Αυστρία για πωλήσεις 15.000 αντίτυπων.[53] Η Αυστραλιανή Ομοσπονδία Ηχογραφικής Βιομηχανίας έκανε το Invincible δύο φορές πλατινένιο για πωλήσεις 140.000 αντίτυπων στην Αυστραλία.[54] Το άλμπουμ έγινε χρυσό στην Αργεντινή για πωλήσεις 20.000 αντίτυπων.[55]
| Αρ. | Tίτλος | Συνθέτες | Διάρκεια |
|---|---|---|---|
| 1. | "Unbreakable" (μαζί με τους The Notorious B.I.G. - background φωνητικά από τον Μπράντι Νόρβουντ) | Μάικλ Τζάκσον, Ρόντνεϊ Τζέρκινς, Φρεντ Τζέρκινς Γ', ΛαΣάβν Ντάνιελς, Νόρμαν Γκρεγκ, Ρόμπερτ Σμιθ | 6:26 |
| 2. | "Heartbreaker" (μαζί με τον Fats) | Μάικλ Τζάκσον, Ρόντνεϊ Τζέρκινς, Φρεντ Τζέρκινς Γ', ΛαΣάβν Ντάνιελς, Νόρμαν Γκρεγκ, Μισκ Μπάτλερ | 5:09 |
| 3. | "Invincible" (μαζί με τον Fats) | Μάικλ Τζάκσον, Ρόντνεϊ Τζέρκινς, Φρεντ Τζέρκινς Γ', ΛαΣάβν Ντάνιελς, Νόρμαν Γκρεγκ | 4:46 |
| 4. | "Break of Dawn" | Dr. Freeze, Μάικλ Τζάκσον | 5:29 |
| 5. | "Heaven Can Wait" | Μάικλ Τζάκσον, Τέντι Ρίλεϊ, Αντρεάο Χερντ, Νέιτ Σμιθ, Τέρνο Μπιλ, Ερίτζα Λάουες, Κέντι Κίλλερ | 4:49 |
| 6. | "You Rock My World" | Μάικλ Τζάκσον, Ρόντνεϊ Τζέρκινς, Φρεντ Τζέρκινς Γ', ΛαΣάβν Ντάνιελς, Νόρα Πάιν | 5:39 |
| 7. | "Butterflies" | Αντρέ Χάρρις, Μάρσα Αμπρόσιους | 4:40 |
| 8. | "Speechless" | Μάικλ Τζάκσον | 3:18 |
| 9. | "2000 Watts" (backing vocals από Τέντι Ρίλεϊ) | Μάικλ Τζάκσον, Τέντι Ρίλεϊ, Τάιρες Γκίμπσον, ΖαΡόν Χένσον | 4:24 |
| 10. | "You Are My Life" | Μάικλ Τζάκσον, Babyface, Κάρολ Μπάγιερ Σάγκερ, Τζων ΜακΚλέιν | 4:33 |
| 11. | "Privacy" (κιθάρα με Slash) | Μάικλ Τζάκσον, Ρόντνεϊ Τζέρκινς, Φρεντ Τζέρκινς Γ', ΛαΣάβν Ντάνιελς, Μπέρναρντ Μπελ | 5:05 |
| 12. | "Don't Walk Away" | Μάικλ Τζάκσον, Τέντι Ρίλεϊ, Ρίτσαρντ Κάρλτον Σταίτς, Ριντ Βέρτελνεϊ | 4:24 |
| 13. | "Cry" (επίσης κυκλοφορεί και ως Cry (You Can Change the World)) | Ρ. Κέλλι | 5:00 |
| 14. | "The Lost Children" | Μάικλ Τζάκσον | 4:00 |
| 15. | "Whatever Happens" (κιθάρα από τον Κάρλος Σαντάνα) | Μάικλ Τζάκσον, Τέντι Ρίλεϊ, Γκιλ Κανγκ, Ζασμίν Κουάι, Τζώφρεϊ Ουίλλιαμς | 4:56 |
| 16. | "Threatened" (συμπεριλαμβάνει snippets του Ροντ Σέρλινγκ) | Μάικλ Τζάκσον, Ρόντνεϊ Τζέρκινς, Φρεντ Τζέρκινς Γ', ΛαΣάβν Ντάνιελς | 4:18 |
|
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
