From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Financial Times είναι καθημερινή Βρετανική εφημερίδα που κυκλοφορεί στα αγγλικά. Επικεντρώνεται σε ειδήσεις που αφορούν την οικονομία και τις επιχειρήσεις. Με έδρα το Λονδίνο της Αγγλίας, η εφημερίδα ανήκει σε ιαπωνική εταιρεία χαρτοφυλακίου, τη Nikkei, με βασικά συντακτικά γραφεία σε όλη τη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ηπειρωτική Ευρώπη. Τον Ιούλιο του 2015, η Pearson πούλησε την εκδοτική στη Nikkei έναντι 844 εκατομμυρίων λιρών (1,32 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) αφού την κατείχε από το 1957. Την άνοιξη του 2019, ανέφερε ένα εκατομμύριο συνδρομές επί πληρωμή, τα τρία τέταρτα των οποίων είναι ψηφιακές συνδρομές.[2][3] Η εφημερίδα επικεντρώνεται στην οικονομική δημοσιογραφία και την οικονομική ανάλυση πάνω από τις γενικές εκθέσεις, προσελκύοντας τόσο κριτική όσο και αποδοχή. Η εφημερίδα χορηγεί ένα ετήσιο βραβείο βιβλίου και δημοσιεύει το "Πρόσωπο της Χρονιάς" κάθε χρόνο.
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
.svg){kind=logo} | |
 | |
| Τύπος | Καθημερινή εφημερίδα |
|---|---|
| Ιδιοκτήτης | Nikkei Inc. |
| Εκδότης | Nikkei Inc.[1] |
| Αρχισυντάκτης | Λάιονελ Μπάρμπερ |
| Ίδρυση | 9 Ιανουαρίου 1888 |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| Έδρα | One Southwark Bridge, Λονδίνο, ΗΒ |
| ISSN | 0307-1766 1476-8844 |
| Ιστοσελίδα | http://www.ft.com/ |
    | |
| δεδομένα | |
Η εφημερίδα ιδρύθηκε το 1888 από τους Τζέιμς Σέρινταν (James Sheridan) και Χορέισιο Μπότομλυ (Horatio Bottomley) στο όνομα London Financial Guide και, το 1945, συγχωνεύτηκε με την, ιδρυθείσα το 1884, επίσης οικονομική εφημερίδα "Financial News".
Η εφημερίδα είναι μέρος του ομίλου Financial Times Group, που ανήκε μέχρι το 2015 στον βρετανικό εκδοτικό οίκο "Pearson PLC" του Λονδίνου. Στις 23 Ιουλίου 2015 ο Pearson ανακοίνωσε τη συμφωνία πώλησης του ομίλου Financial Times Group στον ιαπωνικό εκδοτικό οίκο Nikkei Inc. (Nihon Keizai Shimbun) έναντι του ποσού των 844 εκατομμυρίων λιρών.
Το FT ξεκίνησε ως Οικονομικός Οδηγός του Λονδίνου στις 10 Ιανουαρίου του 1888, μετονομάστηκε στους Financial Times στις 13 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους. Περιγράφοντας τον εαυτό του ως φίλο του "The Honest Financier, the Bona Fide Investor, the Respectable Broker, the Genuine Director, and the Legitimate Speculator", ήταν ένα τετρασέλιδο περιοδικό. Το αναγνωστικό κοινό ήταν η οικονομική κοινότητα της πόλης του Λονδίνου, ο μόνος αντίπαλός της ήταν η πιο τολμηρή και ελαφρώς παλαιότερη (ιδρύθηκε το 1884) Financial News. Στις 2 Ιανουαρίου του 1893 η FT άρχισε να εκτυπώνει σε ανοιχτό ροζ χαρτί για να το διακρίνει από τα παρόμοια Financial News: εκείνη την εποχή ήταν επίσης φθηνότερο να εκτυπώσετε σε λευκασμένο χαρτί (αρκετές άλλες γενικότερες εφημερίδες, όπως οι The Sporting Times, είχαν το ίδιο πολιτική), αλλά στις μέρες μας είναι πιο ακριβό καθώς το χαρτί πρέπει να βαφτεί ειδικά.[4]
Μετά από 57 χρόνια αντιπαλότητας, η Financial Times και η Financial News συγχωνεύτηκαν το 1945 από τον Brendan Bracken για να σχηματίσουν μια εξασέλιδη εφημερίδα. Οι Financial Times έφεραν υψηλότερη κυκλοφορία ενώ οι Financial News παρείχαν μεγάλο μέρος του ταλέντου σύνταξης. Η στήλη Lex εισήχθη επίσης από την Financial News.[5]
Ο Γκόρντον Νιούτον, απόφοιτος του Κέιμπριτζ, ανέλαβε ως Συντάκτης το 1949 και εισήγαγε αμέσως μια πολιτική (τότε η πιο ασυνήθιστη στην Fleet Street) άμεσης πρόσληψης νέων αποφοίτων πανεπιστημίου, κυρίως από το Όξμπριτζ, ως εκπαιδευόμενοι δημοσιογράφοι. Πολλοί από αυτούς προχώρησαν σε ξεχωριστές σταδιοδρομίες αλλού στη δημοσιογραφία και τη βρετανική δημόσια ζωή και έγιναν το βασικό στήριγμα των συντακτικών δυνάμεων της εφημερίδας μέχρι τη δεκαετία του 1990. Ο πρώτος τέτοιος «άμεσος στρατολόγος» ήταν (ο μελλοντικός κορυφαίος Βρετανός οικονομολόγος) Andrew Shonfield. ο δεύτερος ήταν (αργότερα κύριος) ο William Rees-Mogg, ο οποίος συνέχισε, μέσω των The Sunday Times, να επεξεργάζεται τους The Times το 1967 μετά την εξαγορά του από τον Roy Thomson. Άλλες προσλήψεις της FT Oxbridge περιλάμβαναν τον μελλοντικό Καγκελάριο του Υπουργείου Οικονομικών Nigel Lawson. Η διακριτική πολιτική προσλήψεων της FT για δημοσιογράφους της Fleet Street δεν ήταν ποτέ δημοφιλής στην Εθνική Ένωση Δημοσιογράφων και σταμάτησε το 1966 μετά την πρόσληψη του Richard Lambert από την Οξφόρδη, ο οποίος ήταν μελλοντικός συντάκτης της FT. Εν τω μεταξύ, ο Pearson είχε αγοράσει την εφημερίδα το 1957.[6]
Με την πάροδο των ετών η εφημερίδα αυξήθηκε σε μέγεθος, αναγνωστικό κοινό και εύρος κάλυψης. Δημιούργησε ανταποκριτές σε πόλεις σε όλο τον κόσμο, αντανακλώντας μια νέα ώθηση στην παγκόσμια οικονομία προς την παγκοσμιοποίηση. Καθώς το διασυνοριακό εμπόριο και οι ροές κεφαλαίων αυξήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1970, ο FT ξεκίνησε τη διεθνή επέκταση, διευκολυνόμενη από τις εξελίξεις στην τεχνολογία και την αυξανόμενη αποδοχή της αγγλικής ως διεθνούς γλώσσας επιχειρήσεων. Την 1η Ιανουαρίου 1979 το πρώτο FT (έκδοση Continental Europe) τυπώθηκε εκτός Ηνωμένου Βασιλείου, στη Φρανκφούρτη. Η εκτύπωση στις ΗΠΑ ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1985.[7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
