From Wikipedia, the free encyclopedia
Η British Motor Corporation (BMC - Μπρίτις Μότορ Κορπορέησον) ήταν μια αυτοκινητοβιομηχανία του Ηνωμένου Βασιλείου, που δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση της Austin Motor Company και της Nuffield Organisation (που ήταν η μητρική εταιρεία της αυτοκινητοβιομηχανίας Morris, της MG, της Riley και της Wolseley), το 1952.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Νομική μορφή | ιδιωτική εταιρία |
---|---|
Κλάδος | βιομηχανία αυτοκίνησης |
Ίδρυση | 1952 |
Ιδρυτής | Austin Motor Company |
Διάλυση | 1966 |
Έδρα | Μπέρμιγχαμ, Ηνωμένο Βασίλειο |
Προϊόντα | αυτοκίνητο |
Πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Η ΒΜC ήταν η μεγαλύτερη βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία της εποχής της, κατέχοντας το 39% της συνολικής βρετανικής παραγωγής αυτοκινήτων και παράγοντας μια ευρεία γκάμα οχημάτων με τα σήματα Austin, Morris, MG, Austin-Healey, Wolseley, καθώς επίσης και επαγγελματικά αυτοκίνητα και αγροτικά μηχανήματα. Ο πρώτος Πρόεδρος της εταιρείας ήταν ο Λόρδος Nuffield (William Morris - Ουίλιαμ Μόρις), αλλά αντικαταστάθηκε τον Αύγουστο του 1952 από τον Leonard Lord (Λέοναρντ Λορντ) της Austin που συνέχισε στη θέση αυτή μέχρι τα 65α του γενέθλια, το 1961. Τότε παρέδωσε τα ηνία της εταιρείας (θεωρητικά τουλάχιστον) στον George Harriman (Τζωρτζ Χάριμαν) το 1956.
Η έδρα και τα γραφεία της BMC βρίσκονταν στο εργοστάσιο της Austin στο Λόνγκμπριτζ του Μπέρμινγκχαμ και προφανώς η Austin είχε θέση ισχύος μέσα στην εταιρεία σε σχέση με τη Morris. Η χρήση κινητήρων Morris εγκαταλείφθηκε μετά από 3 χρόνια και όλα τα πρωτότυπα μοντέλα της εταιρείας λάμβαναν τον κωδικό ADO (ακολουθούμενο από έναν αριθμό) που ήταν συντόμευση του "Austin Drawing Office". Το εργοστάσιο του Λόνγκμπριτζ ήταν ένα από τα πιο εξελιγμένα της εποχής, ύστερα από εκτεταμένες εργασίες ανακαίνισης που έγιναν το 1951. Μετά από αυτό, οι συγκρίσεις με τα 16 διαφορετικά και πολλές φορές παλιάς τεχνολογίας εργοστάσια της Nuffield που ήταν διάσπαρτα στη Βρετανία ήταν αναπόφευκτες.
Παρόλα αυτά, οι διάφορες υπηρεσίες της Austin, και κυρίως το μάρκετινγκ και ο έλεγχος του κόστους και της τιμολόγησης, δεν δούλευαν με τόσο καλό τρόπο όσο της Nuffield και με τόσο σκληρό ανταγωνισμό γινόταν πλέον εμφανές. Το πιο καλοπουλημένο αυτοκίνητο της εταιρείας, το Mini, είχε τότε αναλυθεί όσο τίποτα άλλο από την ανταγωνίστρια Ford, ώστε να δει με ποιον τρόπο η BMC κατάφερε να δημιουργήσει ένα τόσο φθηνό αυτοκίνητο και να βγάλει κέρδη. Μετά από μήνες ανάλυσης, οι ερευνητές της Ford κατέληξαν έκπληκτοι: η BMC όχι μόνο δεν έβγαζε κέρδη από την πώληση κάθε Mini, αλλά αντίθετα είχε ζημιά 30 λιρών για κάθε ένα που παρήγαγε. Το αποτέλεσμα ήταν πως παρότι τα μεγέθη της παραγωγής ήταν αρκετά καλά στη BMC, το μερίδιο αγοράς έπεφτε σταθερά, όπως και η κερδοφορία. Έτσι, η έλλειψη πόρων οδήγησε στην αναστολή εξέλιξης καινούριων μοντέλων και εν τέλει στη συγχώνευση με την επιτυχημένη και κερδοφόρα Leyland Motor Corporation (LMC - Λέιλαντ Μότορς)
Την εποχή της συγχώνευσης, κάθε εταιρεία είχε ένα καλά οργανωμένο δίκτυο αντιπροσώπων για καθεμία από τις μάρκες. Άλλωστε, οι Βρετανοί αγοραστές παρουσίαζαν την τάση να μένουν πιστοί σε μία συγκεκριμένη φίρμα και οι μάρκες απευθύνονταν σε διαφορετικά τμήματα της αγοράς. Πολλές μάρκες ανταγωνίζονταν η μία την άλλη και άλλες είχαν μεγαλύτερες γκάμες οχημάτων από κάποιες άλλες. Οι φίρμες Riley και Wolseley είχαν πολύ χαμηλές πωλήσεις και η σχεδίαση των αυτοκινήτων ήταν ξεπερασμένη. Ήταν μάλιστα τόσο παλαιομοδίτικη, ώστε ο Λέοναρντ Λορντ αποφάσισε να αναθέσει τη σχεδίαση σε ξένο οίκο.
Το 1958, η BMC αποφάσισε να αναθέσει στον Μπαττίστα Πινινφαρίνα τον ανασχεδιασμό ολόκληρης της παλέτας των αυτοκινήτων της. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία τριών διαφορετικών σεντάν αυτοκινήτων, καθένα από τα οποία έλαβε θέση στην παλέτα κάθε φίρμας της BMC.
Το μικρότερο από τα τρία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1958, με το Austin A40, το πρώτο αυτοκίνητο τύπου χάτσμπακ. Το δεύτερο Austin A40 εμφανίστηκε το 1961 και έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1967. Αυτά τα μοντέλα χρησιμοποιούσαν τους κινητήρες Σειράς Α.
Τα μεσαίου μεγέθους εμφανίστηκαν το 1958 με το Wolseley 15/60. Άλλα ίδια μοντέλα περιελάμβαναν τα Riley 4/68, Austin A55 Cambridge Mk. II, MG Magnette Mk. III και Morris Oxford V. Αυτά τα οχήματα χρησιμοποιούσαν τους κινητήρες Σειράς Β.
Τα περισσότερα από αυτά τα αυτοκίνητα έμειναν στην παραγωγή μόνο μέχρι το 1961. Αντικαταστάθηκαν από νέα (σχεδιασμένα από τον ίδιο οίκο) αυτοκίνητα και τα περισσότερα μετονομάστηκαν. Αυτά ήταν τα Austin A60 Cambridge, MG Magnette Mk. IV, Morris Oxford VI, Riley 4/72 και τα Wolseley 16/60. Τελικώς έμειναν στην παραγωγή μέχρι το 1968, χωρίς να παραχθεί αντικαταστάτης τους με κίνηση στους πίσω τροχούς.
Τέλος, ένα επιπλέον αυτοκίνητο της μεγάλης κατηγορίας δημιουργήθηκε. Εμφανίστηκε το 1959 ως Austin A99 Westminster, Vanden Plas Princess 3-Litre και Wolseley 6/99, ενώ χρησιμοποιούσε τους μεγάλους κινητήρες Σειράς C.
Τα περισσότερα πρωτότυπα μοντέλα της BMC ακολουθούσαν την ίδια πατέντα ονομασίας με την Austin, με κωδικό "ADO" (Austin Design Office). Έτσι, αυτοκίνητα που είχαν παραπάνω από ένα εμπορικά ονόματα (π.χ. Austin Se7en και Morris Mini Minor, το γνωστό Mini) είχαν τον ίδιο κωδικό ADO:
Το 1966, η BMC και η εταιρεία Pressed Steel Company συγχωνεύθηκαν με τη Jaguar δημιουργώντας την British Motor Holdings (BMH). Η συγχώνευση των δύο εταιρειών ήταν στρατηγικής σημασίας, αφού η Pressed Steel παρήγαγε τις πλατφόρμες και τα αμαξώματα για τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες, τη Rover, την Triumph, την MG, τη Jaguar, την Alvis, τη Rolls-Royce και άλλες. Αυτό σήμαινε ότι η BMΗ είχε στην κατοχή της όλα τα μυστικά των ανταγωνιστών της. Έτσι, το 1968 ένα νέο κύμα συγχωνεύσεων έφερε τη συγχώνευση με την ανθούσα αυτοκινητοβιομηχανία Leyland Motor Corporation (LMC) που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία της British Leyland Motor Corporation (BLMC). Τότε η MG, η Austin και η Morris ενώθηκαν στην τομέα Austin Morris της νέας εταιρείας. Το 1975, η BLMC κρατικοποιήθηκε και έγινε British Leyland Limited (BL Ltd.).
Η άνοδος και η πτώση της British Leyland - αυτοκινητοβιομηχανίες και μάρκες - +/− | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Φίρμα | 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 | 2006 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jaguar | SS Cars | Jaguar | Jaguar | BMH | British Leyland | Jaguar | Ford | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Daimler | Daimler | BSA | BSA | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lanchester | Lanchester | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mini | BMC | Austin
Rover (ΑRG) |
BAe | BMW | BMW/MINI | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Riley | Riley | Nuffield Organisation |
BMW | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
MG | Morris Garages (MG) | BMW | MGR | Nanjing | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Morris | Morris | Morris | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wolseley | Wolseley | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Austin | Austin | Austin | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Vanden Plas | Vanden Plas | Ford | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rover | Rover | Rover | Rover | BMW/MGR | Ford | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Land Rover | Ford | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Alvis | Alvis | BAE Systems | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Standard | Standard | Standard Triumph | Leyland | BMW/Triumph | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Triumph | Dawson | Triumph | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.