From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Boeing 787 Dreamliner είναι αεριωθούμενο αεροσκάφος ευρείας ατράκτου που κατασκευάζεται από την Boeing Commercial Airplanes . Αφού εγκατέλειψε το πρόγραμμα Sonic Cruiser, η Boeing ανακοίνωσε το συμβατικό 7E7 στις 29 Ιανουαρίου 2003, με επίκεντρο την αποδοτικότητα. Το πρόγραμμα ξεκίνησε στις 26 Απριλίου 2004, με παραγγελία για 50 αεροσκάφη από την All Nippon Airways (ANA), με στόχο την εισαγωγή του 2008. Στις 8 Ιουλίου 2007, το πρωτότυπο κυκλοφόρησε χωρίς βασικά συστήματα και αντιμετώπισε πολλές καθυστερήσεις μέχρι την παρθενική του πτήση στις 15 Δεκεμβρίου 2009. Η πιστοποίηση ελήφθη τον Αύγουστο του 2011 και το πρώτο 787-8 παραδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2011 πριν τεθεί σε εμπορική υπηρεσία στις 26 Οκτωβρίου 2011, από την ANA.
_(cropped).jpg)
Αρχικά, η Boeing στόχευσε 20% λιγότερη κατανάλωση καυσίμου από ό,τι τα αεροσκάφη που αντικατέστησαν όπως το Boeing 767, μεταφέροντας 200 έως 300 επιβάτες σε διαδρομές από σημείο σε σημείο έως και 16.000 χιλιόμετρα μακριά, μια αλλαγή από τα ταξίδια μέσω κόμβου. Το δικινητήριο αεροσκάφος τροφοδοτείται από τουρμποφάν υψηλής παράκαμψης General Electric GEnx ή Rolls-Royce Trent 1000, και είναι το πρώτο αεροσκάφος με πλαίσιο που κατασκευάζεται κυρίως από συνθετικά υλικά και χρησιμοποιεί εκτεταμένα ηλεκτρικά συστήματα . Εξωτερικά, είναι αναγνωρίσιμο από το πιλοτήριο με τέσσερα παράθυρα, οπισθοκλινή ακροπτερύγια και οδοντωτές προεξοχές μείωσης του θορύβου σιρίτια στις μηχανές τους. Η ανάπτυξη και η παραγωγή βασίζονται όλο και περισσότερο σε υπεργολάβους σε όλο τον κόσμο, με την τελική συναρμολόγηση να λαμβάνει στο εργοστάσιο Boeing Everett στην Ουάσιγκτον ή την Boeing South Carolina στο Βόρειο Τσάρλεστον από το 2020.
Το αρχικό, μήκους 57 μέτρων 787-8 συνήθως έχει χωρητικότητα 242 επιβάτες με βεληνεκές 13.620 χιλιόμετρα και μέγιστο βάρος απογείωσης 228 τόνους σε σύγκριση με τους 254 τόνους σε μετέπειτα παραλλαγές. Το επεκτειμένο 787-9, μήκους 63 μέτρων, μπορεί να πετάξει 14.140 km με 290 επιβάτες. Τέθηκε σε κυκλοφορία στις 7 Αυγούστου 2014, με την ANA. Το επιπλέον μήκους 787-10, με μήκος 68 μέτρα και με 330 θέσεις, μπορεί να διανύσει πάνω από 11.910 χιλιόμετρα και τέθηκε σε υπηρεσία με την Singapore Airlines στις 3 Απριλίου 2018.
Οι πρώτες λειτουργίες αντιμετώπισαν αρκετά προβλήματα που προκλήθηκαν από τις μπαταρίες ιόντων λιθίου, που κορυφώθηκαν με πυρκαγιές στο αεροσκάφος . Τον Ιανουάριο του 2013, η FAA των ΗΠΑ καθήλωσε όλα τα 787 έως ότου ενέκρινε τον αναθεωρημένο σχεδιασμό μπαταριών τον Απρίλιο του 2013. Όσον αφορά το 2020, υπήρχαν παραγγελίες για 1.510 αεροσκάφη 787 από 72 αναγνωρισμένους πελάτες. Λόγω του διογκούμενου κόστους παραγωγής, η Boeing έχει δαπανήσει 32 δισεκατομμύρια δολάρια για το πρόγραμμα. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των πωλήσεων αεροσκαφών που απαιτούνται για την εξισορρόπηση των εξόδων κυμαίνονται μεταξύ 1.300 και 2.000.
.jpg)
Όσον αφορά τους χειριστές του αεροσκάφους, τον Δεκέμβριο του 2020 υπήρχαν 992 αεροσκάφη Boeing 787 εν λειτουργία, που περιλαμβάνει 353 787-8, 476 787-9 και 35 787-10, με εκκρεμείς παραγγελίες για επιπλέον 546 αεροσκάφη. [1] Τον Αύγουστο του 2019, οι μεγαλύτεροι πάροχοι ήταν οι All Nippon Airways (61), Japan Airlines (42), American Airlines (42) και United Airlines (34). [2]
Τον Σεπτέμβριο του 2011, το 787 παραδόθηκε για πρώτη φορά επίσημα στον πρώτο πελάτη All Nippon Airways. [3] Όσον αφορά το 2018, οι τέσσερις κορυφαίοι αγοραστές του 787 ήταν η All Nippon Airways με 83 παραγγελίες (36 -8, 44 -9 και τρία -10), ILFC (εταιρεία χρηματοδοτικής μίσθωσης αεροσκαφών) με 74 παραγγελίες (23 -8 και 51 -9s), η Etihad Airways με 71 παραγγελίες (41-9, 30-10) και American Airlines με 70 παραγγελίες (22-8 και 48-9).
Στις 13 Δεκεμβρίου 2018, το 787ο Boeing 787 παραδόθηκε στην AerCap . Μέχρι τότε, το 787 είχε πετάξει 300 εκατομμύρια επιβάτες σε 1,5 εκατομμύρια πτήσεις και άνοιξε 210 νέες γραμμές χωρίς στάση. Το 1000ο Dreamliner, ένα 787-10 για την Singapore Airlines, έκανε την πρώτη του πτήση στις 3 Απριλίου 2020. [4]
Το Boeing 787 έχει εμπλακεί σε πέντε αεροπορικά ατυχήματα και συμβάντα μέχρι το 2020. [5] [6] Τον Δεκέμβριο του 2012, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Boeing Τζέιμς Μακνέρνι δήλωσε ότι τα ζητήματα του 787 δεν ήταν μεγαλύτερα από αυτά που βίωσαν με την εισαγωγή άλλων μοντέλων όπως το Boeing 777 . [7] [8]
Ένα 787 των Japan Airlines (JAL) παρουσίασε διαρροή καυσίμων στις 8 Ιανουαρίου 2013 και η πτήση του από τη Βοστόνη ακυρώθηκε. [9] Στις 9 Ιανουαρίου, η United Airlines ανέφερε πρόβλημα σε ένα από τα έξι 787 της με την καλωδίωση κοντά στις κύριες μπαταρίες. Μετά από αυτά τα περιστατικά, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας των Μεταφορών των ΗΠΑ άρχισε στη συνέχεια έλεγχο ασφαλείας. [10] Αργότερα, στις 11 Ιανουαρίου 2013, βρέθηκε ότι ένα άλλο αεροσκάφος είχε διαρροή καυσίμου. [11]
Επίσης στις 11 Ιανουαρίου 2013, η FAA ολοκλήρωσε μια αναλυτική ανασκόπηση των κρίσιμων συστημάτων του 787, συμπεριλαμβανομένου του σχεδιασμού, της κατασκευής και της συναρμολόγησης. Ο γραμματέας του Υπουργείου Μεταφορών Ρέι ΛαΧούντ δήλωσε ότι η διοίκηση «ψάχνει τις βασικές αιτίες» πίσω από τα πρόσφατα ζητήματα. Ο επικεφαλής της FAA, Μάικλ Χουέρτα, είπε ότι μέχρι στιγμής τίποτα δεν βρέθηκε "υποδηλώνει ότι [το 787] δεν είναι ασφαλές." [12]
Στις 13 Ιανουαρίου 2013, ένα JAL 787 στο Διεθνές Αεροδρόμιο Ναρίτα έξω από το Τόκιο διαπιστώθηκε ότι είχε επίσης διαρροή καυσίμων κατά τη διάρκεια μιας επιθεώρησης, την τρίτη φορά που είχε αναφερθεί διαρροή καυσίμου μέσα σε μια εβδομάδα. Σύμφωνα με πληροφορίες, το αεροσκάφος ήταν το ίδιο που είχε διαρροή καυσίμων στη Βοστώνη στις 8 Ιανουαρίου. [13] Αυτή η διαρροή προκλήθηκε από διαφορετική βαλβίδα. Οι αιτίες των διαρροών είναι άγνωστες. [14] Το υπουργείο μεταφορών της Ιαπωνίας ξεκίνησε επίσης έρευνα. [15]
Στις 12 Ιουλίου 2013, μια πυρκαγιά ξεκίνησε σε ένα άδειο Ethiopian Airlines 787 που στάθμευε στο αεροδρόμιο Χίθροου πριν σβήσει από την υπηρεσία πυροσβεστικής και διάσωσης του αεροδρομίου. Δεν αναφέρθηκαν τραυματισμοί. [16] [17] Η πυρκαγιά προκάλεσε εκτεταμένη θερμική ζημιά στο αεροσκάφος. [18] Η FAA και η NTSB έστειλαν εκπροσώπους για να βοηθήσουν στην έρευνα. [19] Η αρχική έρευνα δεν βρήκε άμεση σχέση με τις κύριες μπαταρίες του αεροσκάφους. [20] Περαιτέρω έρευνες έδειξαν ότι η πυρκαγιά οφείλεται σε μπαταρίες διοξειδίου του λιθίου-μαγγανίου που τροφοδοτούν έναν πομπό εντοπισμού έκτακτης ανάγκης (ELT). [21] Το Τμήμα Διερεύνησης Αεροπορικών Ατυχημάτων του Ηνωμένου Βασιλείου (AAIB) εξέδωσε ειδικό δελτίο στις 18 Ιουλίου 2013, ζητώντας από την FAA των ΗΠΑ να διασφαλίσει ότι ο εντοπιστής αφαιρείται ή αποσυνδέεται στο Boeing 787s και να επανεξετάζει την ασφάλεια των συστημάτων ELT με μπαταρία λιθίου σε άλλους τύπους αεροσκαφών . [22] Στις 19 Αυγούστου 2015, το Associated Press ανέφερε ότι η πυρκαγιά ξεκίνησε από βραχυκύκλωμα που προκλήθηκε από διασταυρούμενα καλώδια που βρίσκονται κάτω από την μπαταρία. Οι ερευνητές του Τμήματος Διερεύνησης Αεροπορικών Ατυχημάτων συνέστησαν «η Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας των ΗΠΑ, μαζί με παρόμοιους φορείς στην Ευρώπη και τον Καναδά, θα πρέπει να διενεργεί επανεξέταση του εξοπλισμού που τροφοδοτείται από μεταλλικές μπαταρίες λιθίου για να διασφαλίσει ότι έχουν αποδεκτό επίπεδο προστασίας κυκλώματος.» [23]
Στις 16 Ιανουαρίου 2013, η πτήση NH-692 της All Nippon Airways, καθ 'οδόν από το Αεροδρόμιο Γιαμαγκούτσι Ούμπε προς το Τόκιο Χανέντα, είχε μια προειδοποίηση για προβλήματα μπαταρίας, ακολουθούμενη από μια μυρωδιά καύσης, ενώ ανέβαινε από το Ube περίπου 65 χιλιόμετρα δυτικά από Τακαμάτσου, Ιαπωνία . Το αεροσκάφος εκτράπηκε στο Τακαμάτσου και εκκενώθηκε μέσω των τσουληθρών. Τρεις επιβάτες υπέστησαν μικρούς τραυματισμούς κατά την εκκένωση. Η επιθεώρηση αποκάλυψε πυρκαγιά μπαταρίας. Ένα παρόμοιο περιστατικό σε ένα σταθμευμένο Japan Airlines 787 στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λόγκαν της Βοστώνης μέσα στην ίδια εβδομάδα οδήγησε την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας να καθηλώσει όλα τα 787. [24] Στις 16 Ιανουαρίου 2013, και οι δύο μεγάλες ιαπωνικές αεροπορικές εταιρείες ANA και JAL καθήλωσαν εθελοντικά τους στόλους τους 787 μετά από πολλαπλά περιστατικά που αφορούσαν διαφορετικά 787, συμπεριλαμβανομένων των προσγειώσεων έκτακτης ανάγκης. Εκείνη την εποχή, αυτοί οι δύο μεταφορείς λειτουργούσαν 24 από τα 50 787 που παραδόθηκαν. [25] [26] Σύμφωνα με πληροφορίες, η καθήλβση κόστισε στην ANA περίπου 9 δισεκατομμύρια γιεν (93 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) σε χαμένες πωλήσεις. [27]
Στις 16 Ιανουαρίου 2013, η FAA εξέδωσε οδηγία επείγουσας αξιοπλοΐας που διέταζε όλες τις αεροπορικές εταιρείες που εδρεύουν στην Αμερική να καθηλώσουν τα Boeing 787 μέχρι να γίνουν ακόμη καθορισμένες τροποποιήσεις στο ηλεκτρικό σύστημα για να μειωθεί ο κίνδυνος υπερθέρμανσης της μπαταρίας ή πυρκαγιάς . [28] Αυτή ήταν η πρώτη φορά που η FAA είχε καθηλώσει έναν τύπο αεροσκάφους από το 1979. [29] Οι ειδικοί της βιομηχανίας διαφωνούν σχετικά με τις συνέπειες της καθήλωσης: Η Airbus ήταν πεπεισμένη ότι η Boeing θα επιλύσει το ζήτημα [30] και ότι καμία αεροπορική εταιρεία δεν θα αλλάξει τύπο αεροπλάνου, [31] [32] ενώ άλλοι εμπειρογνώμονες είδαν το πρόβλημα ως "δαπανηρό" [33] και "θα μπορούσε να πάρει πάνω από ένα χρόνο". [34]
Στις 7 Φεβρουαρίου 2013, η FAA ενέκρινε την Boeing να πραγματοποιήσει 787 δοκιμαστικές πτήσεις για τη συλλογή πρόσθετων δεδομένων. [35] [36] Τον Φεβρουάριο του 2013, η εποπτεία της FAA για την έγκριση και την πιστοποίηση ασφαλείας του 787 το 2007 ήταν υπό εξέταση. [37] Στις 7 Μαρτίου 2013, το NTSB δημοσίευσε μια ενδιάμεση πραγματική έκθεση σχετικά με την πυρκαγιά της Βοστώνης στις 7 Ιανουαρίου 2013. Η έρευνα [38] ανέφερε ότι «βαρύς καπνός και φωτιά προέρχονται από το μπροστινό μέρος της θήκης μπαταρίας APU.» Οι πυροσβέστες «προσπάθησαν να τη σβήσουν, αλλά ο καπνός και η φλόγα (μέγεθος φλόγας περίπου 3 ίντσες) δεν σταμάτησαν». [39] [40]
Η Boeing ολοκλήρωσε τις τελικές δοκιμές της για αναθεωρημένη σχεδίαση μπαταρίας στις 5 Απριλίου 2013. [41] Η FAA ενέκρινε τον αναθεωρημένο σχεδιασμό μπαταριών της Boeing με τρεις πρόσθετες, επικαλυπτόμενες μεθόδους προστασίας στις 19 Απριλίου 2013. Η FAA δημοσίευσε μια οδηγία στις 25 Απριλίου για να παρέχει οδηγίες για τον εκ των υστέρων εξοπλισμό της μπαταρίας προτού οι 787 μπορούν να επιστρέψουν στην πτήση. [42] Οι επισκευές αναμενόταν να ολοκληρωθούν σε εβδομάδες. [43] Μετά την έγκριση της FAA στις ΗΠΑ από τις 26 Απριλίου [44] Ιαπωνία ενέκρινε την επανέναρξη των πτήσεων Boeing 787 στη χώρα στις 26 Απριλίου 2013. [45] Στις 27 Απριλίου 2013, η Ethiopian Airlines πραγματοποίησε την πρώτη εμπορική πτήση του μοντέλου μετά από τροποποιήσεις του συστήματος μπαταρίας. [46]
| Μοντέλο | 787-8 | 787-9 | 787-10 |
|---|---|---|---|
| Πιλότοι | Δύο | ||
| Καθίσματα, 2-τάξεις | 242: 24J @85" + 218Y @32" | 290: 28J @85" + 262Y @32" | 330: 32J @85" + 298Y @32" |
| Καθίσματα, 1-τάξη | μεγ. 359, όριο 381 | μεγ. 406, όριο 420 | μεγ. 440, όριο 440 |
| Μήκος | 186 ft 1 in (56,72 m) | 206 ft 1 in (62,81 m) | 224 ft (68,28 m) |
| Πτερύγια[48] | 9.59 λόγος διαστάσεων, εμβαδόν 4,058 sq ft (377 m2), κλίση πτερυγίων 32.2°[49] | ||
| Εκπέτασμα[48] | 197 ft 3 in (60,12 m) εκπέτασμα | ||
| Ύψος[47] | 55 ft 6 in (16,92 m) | 55 ft 10 in (17,02 m) | |
| Άτρακτος | Πλάτος καμπίνας: 18 ft 0 in (5,49 m)[50] Εξωτερικό πλάτος: 18 ft 11 in (5,77 m), ύψος: 19 ft 6 in (5,94 m) | ||
| Χωρητικότητα εμπορευμάτων | 4,826 ft³ /136.7 m³ 28 LD3 ή 9 (88×125) παλέτες |
6,090 ft³ / 172.5 m³ 36 LD3 ή 11 (96×125) παλέτες |
6,722 ft³ / 191.4 m³ 40 LD3 ή 13 (96×125) παλέτες |
| Μέγιστο βάρος απογείωσης | 502,500 lb / 227,930 kg | 560,000 lb / 254,011 kg | |
| Μέγιστο φορτίο | 90,500 lb / 43,318 kg | 116,000 lb / 52,587 kg | 126.300 lb / 57.277 kg |
| Λειτουργικό άδειο βάρος | 264,500 lb / 119,950 kg | 284,000 lb / 128,850 kg | 298,700 lb / 135,500 kg |
| Χωρητικότητα καυσίμων | 33,340 US gal / 126,206 L 223,378 lb / 101,323 kg |
33,384 US gal / 126,372 L 223,673 lb / 101,456 kg | |
| Ταχύτητα | Μεγ: Mach 0,90 (516 kn; 956 km/h);[48] Cruise: Mach 0,85 (488 kn; 903 km/h) | ||
| Εμβέλεια[51] | 7,355 nmi (13,620 km) | 7,635 nmi (14,140 km) | 6,430 nmi (11,910 km) |
| Απογείωση με μέγιστο βάρος | 8,500 ft (2,600 m) | 9,300 ft (2,800 m) | 9,100 ft (2,800 m) |
| Mέγιστο ύψος[52] | 43,100 ft (13,100 m) | 41,100 ft (12,500 m) | |
| Κινητήρες (×2) | General Electric GEnx-1B ή Rolls-Royce Trent 1000 | ||
| Ώθηση (×2) | 64,000 lbf (280 kN) | 71,000 lbf (320 kN) | 76,000 lbf (340 kN) |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
