αεροπλάνο From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Airbus A321 είναι αεροσκάφος μεσαίου μεγέθους το οποίο παρήχθη από την γαλλική εταιρεία Airbus. Τα αεροπλάνα Airbus A320 και Airbus A321 είναι οι κύριοι ανταγωνιστές του Boeing 737 το οποίο ξεκίνησε να παράγεται στη δεκαετία του 1960.
| A321 | |
|---|---|
.jpg) . | |
| Τύπος | Πολιτική αεροπορία |
| Κατασκευαστής | Airbus |
| Σχεδιασμός | EADS (Airbus S.A.S.) |
| Παρθενική πτήση | 11 Μαρτίου 1993 |
| Πρώτη παρουσίαση | 1994 με τη Lufthansa |
| Παραγωγή | 1992-σήμερα |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 2116 μέχρι 31 Ιουλίου 2020< |
| Κόστος μονάδας | $114 εκατομμύρια |
Τον Δεκέμβριο του 2010, η Airbus ανακοίνωσε μια νέα γενιά της οικογένειας των A320, την A320neo (νέα επιλογή μηχανής).[1] Η παραλλαγή A321neo με την πεπλατυσμένη άτρακτο περιλαμβάνει πιο αποτελεσματικές μηχανές με διάφορες βελτιώσεις. Το A321neo μπορεί να μεταφέρει μέχρι και 236 επιβάτες.[2] Η τελική συναρμολόγηση του αεροπλάνου λαμβάνει χώρα στο Αμβούργο ή στο Μόμπαϊλ της Αλαμπάμα.
Μέχρι τις 31 Ιουλίου 2020 είχαν παραδοθεί 2.116 αεροσκάφη Airbus A321, από τα οποία 1.920 είναι σε υπηρεσία. Επίσης, έχουν παραγγελθεί 2.552 ακόμη αεροσκάφη (57 A321ceo και 2.495 A321neo). Τον Ιούλιο του 2019, οι Αμερικανικές Αερογραμμές ήταν ο μεγαλύτερος κάτοχος αεροσκαφών Airbus A321, λειτουργώντας 225 αεροσκάφη.[3] Τον Μάρτιο του 2021 η εταιρεία είχε 248 αεροσκάφη στον στόλο της.[4]
Το Airbus A321 ήταν το πρώτο παράγωγο του A320, επίσης γνωστό ως Stretched A320, A320-500 και A325.[5][6] Η κυκλοφορία του ανακοινώθηκε στις 24 Νοεμβρίου του 1988, περίπου την ίδια ώρα με την πρώτη υπηρεσία του A320, μετά την εξασφάλιση δεσμεύσεων για 183 αεροσκάφη από 10 πελάτες.[5][7]
Η παρθενική πτήση του Airbus A321 ήταν στις 11 Μαρτίου του 1993, όταν το πρωτότυπο, εγγραφής F-WWIA, πέταξε με κινητήρες IAE V2500. Το δεύτερο πρωτότυπο, εξοπλισμένο με τουρμποανεμιστήρες CFM56-5B, πέταξε τον Μάιο του 1993. Η Lufthansa και η Alitalia ήταν οι πρώτοι που παρήγγειλαν τα καινούργια Airbus, με 20 και 40 αεροσκάφη, αντίστοιχα. Το πρώτο από τα αεροσκάφη με κινητήρα V2500-A5 της Lufthansa έφτασε στις 27 Ιανουαρίου του 1994, ενώ η Alitalia έλαβε το πρώτο αεροσκάφος CFM56-5B στις 22 Μαρτίου του 1994.[8] Το A321-100 τέθηκε σε λειτουργία τον Ιανουάριο του 1994 με τη Lufthansa.
Η τελική συναρμολόγηση του A321 πραγματοποιήθηκε στη Γερμανία (τότε Δυτική Γερμανία), πράγμα πρωτόγνωρο για την Airbus.[9] Αυτό ήρθε μετά από μια διαφωνία μεταξύ των Γάλλων, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι η κίνηση αυτή θα κόστιζε 150 εκατομμύρια δολάρια (135 εκατομμύρια ευρώ) σε περιττές δαπάνες που σχετίζονται με το νέο εργοστάσιο,[5] και τους Γερμανούς, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι θα ήταν πιο παραγωγικό για την Airbus μακροπρόθεσμα. Η δεύτερη γραμμή παραγωγής βρισκόταν στο Αμβούργο, το οποίο αργότερα παρήγαγε τα μικρότερα Airbus A319 και A318. Για πρώτη φορά, η Airbus εισήλθε στην αγορά ομολόγων, μέσω της οποίας συγκέντρωσε 480 εκατομμύρια δολάρια (475 εκατομμύρια ευρώ) για τη χρηματοδότηση του κόστους ανάπτυξης.[7] Επιπλέον 180 εκατομμύρια δολάρια (175 εκατομμύρια ευρώ) δανείστηκαν από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και ιδιώτες επενδυτές.[10]
Το A321 είναι η μεγαλύτερη παραλλαγή της οικογένειας A320.[11][12] Το μήκος του A321-200 υπερβαίνει τα 44,5m, αυξάνοντας το μέγιστο βάρος απογείωσης στα 93,000 kg.[5] Το μήκος των φτερών παρέμεινε αμετάβλητο. Δύο προμηθευτές παρείχαν κινητήρες turbofan για τον A321: η CFM International με τους CFM56 και η International Aero Engines με τον κινητήρα V2500, και οι δύο με ώθηση που κυμαίνεται ανάμεσα των 133–147 kN (30.000–33.000 lbf).
Πάνω από 30 χρόνια από την κυκλοφορία, το μέγιστο βάρος απογείωσης A321 (MTOW) αυξήθηκε κατά 20% από το 83t -100 έως το 101t A321XLR, τα καθίσματα είναι 10% πιο πυκνά με 244 θέσεις, έως 24 και το εύρος διπλασιάστηκε από 2.300 nmi σε 4.700 nmi.[13] Έως το 2019, έχουν παραγγελθεί 4.200 - το ένα τέταρτο όλων των διαδρόμων της Airbus - συμπεριλαμβανομένων 2.400 νέων, το ένα τρίτο όλων των παραγγελιών των A320neo.[13]
Το Airbus A321 είναι ένα αεροσκάφος στενού αμαξώματος (μονός διάδρομος) με πτυσσόμενο τρίκυκλο μηχανισμό προσγείωσης και τροφοδοτείται από κινητήρες turbofan στα δύο πτερύγια. Πρόκειται για ένα μονόπλευρο με πρόβολο χαμηλής πτέρυγας με μια συμβατική μονάδα ουράς που έχει έναν κάθετο σταθεροποιητή και πηδάλιο. Οι αλλαγές από το A320 περιλαμβάνουν ένα τέντωμα ατράκτου και μερικές τροποποιήσεις στην πτέρυγα. Η άτρακτος επιμηκύνθηκε με βύσμα 4,27 m (14 ft 0 in) μπροστά από το πτερύγιο και βύσμα 2,67 m (8 ft 9 in) πίσω από αυτό, έτσι ώστε το A321 να είναι 6,94 μέτρα (22 ft 9 in) μεγαλύτερο από το A320 .[12][11][5][14] Η αύξηση του μήκους απαιτούσε να μετατραπούν οι έξοδοι παραθύρου του Α320 σε εξόδους πορτών και να επανατοποθετηθούν μπροστά και πίσω από τα φτερά.[9] Για τη διατήρηση της απόδοσης, συμπεριλήφθηκαν πτερύγια διπλής εγκοπής και μικρές τροποποιήσεις στο πίσω άκρο,[5] αυξάνοντας την επιφάνεια των πτερυγίων από 124 m2 σε 128 m2.[15] Η κεντρική άτρακτος και το σύστημα προσγείωσης ενισχύθηκαν για να καλύψουν την αύξηση του μέγιστου βάρους απογείωσης των 9.600 kg, φτάνοντας τα 83.000 kg.[5]
Το αρχικό παράγωγο του A321, το A321-100, είχε μικρότερο εύρος σε σύγκριση με το A320, καθώς δεν είχε προστεθεί επιπλέον δεξαμενή καυσίμου στον αρχικό σχεδιασμό για να αντισταθμιστεί το επιπλέον βάρος. Το μέγιστο βάρος απογείωσης του A321-100 είναι 83.000 kg (183.000 lb). Το A321-100 εισήλθε σε υπηρεσία με τη Lufthansa το 1994. Μόνο περίπου 90 παρήχθησαν.[16]
Η Airbus ξεκίνησε την ανάπτυξη του βαρύτερου και μεγαλύτερου A321-200 το 1995, η οποία έχει μια πλήρη διηπειρωτική σειρά επιβατικών ΗΠΑ. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω κινητήρων υψηλότερης ώθησης (V2533-A5 ή CFM56-5B3), μικρής δομικής ενίσχυσης και αύξησης της χωρητικότητας καυσίμου με την εγκατάσταση ενός ή δύο προαιρετικών δεξαμενών 2.990 L (790 US gal) στο πίσω συγκρότημα κάτω του δαπέδου.[14] Η πρόσθετη δεξαμενή καυσίμου αυξάνει τη συνολική χωρητικότητα αυτού του μοντέλου σε 30.030 λίτρα. Αυτές οι τροποποιήσεις αύξησαν επίσης το μέγιστο βάρος απογείωσης του A321-200 σε 93.000 kg. Αυτή η παραλλαγή πέταξε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1996 και άρχισε να λειτουργεί με την Monarch Airlines τον Απρίλιο του 1997. Οι άμεσοι ανταγωνιστές της περιλαμβάνουν τα 757-200 και 737-900 / 900ER.
Την 1η Δεκεμβρίου του 2010, η Airbus κυκλοφόρησε την οικογένεια A320neo (neo για New Engine Option) με 500 nmi (930 km) μεγαλύτερο εύρος και 15% καλύτερη απόδοση καυσίμου χάρη στους νέους κινητήρες CFM International LEAP-1A ή Pratt & Whitney PW1000G.[17] Το εκτεταμένο πρωτότυπο A321neo έκανε την πρώτη του πτήση στις 9 Φεβρουαρίου του 2016.[18] Έλαβε την πιστοποίηση τύπου του στις 15 Δεκεμβρίου του 2016.[19] Η πρώτη υπηρεσία του πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2017 με την εταιρεία Virgin America.[20]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
