Το 8½ είναι Ιταλική σουρεαλιστική κωμική-δραματική ταινία του 1963 σε σκηνοθεσία του Φεντερίκο Φελίνι και τo σενάριο είναι των Φελίνι, Ένιο Φλαϊάνο, Τούλιο Πινέλι και Μπρουνέλο Ρόντι. Πρωταγωνιστεί ο Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι ως Γκουίντο Ανσέλμι, ένας διάσημος Ιταλός σκηνοθέτης που υποφέρει από πνιγμένη δημιουργικότητα, καθώς επιχειρεί να σκηνοθετήσει μία ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Γρήγορες Πληροφορίες Σκηνοθεσία, Παραγωγή ...
| 8½ |
|---|
 |
| Σκηνοθεσία | Φεντερίκο Φελίνι[1][2][3] |
|---|
| Παραγωγή | Άντζελο Ριτζόνι |
|---|
| Σενάριο | Ένιο Φλαϊάνο, Τούλιο Πινέλι, Μπρουνέλο Ρόντι και Φεντερίκο Φελίνι |
|---|
| Πρωταγωνιστές | Μαρτσέλο Μαστρογιάνι[4][1][2], Κλαούντια Καρντινάλε[1][2][5], Ανούκ Αιμέ[1][5][6], Σάντρα Μίλο[1][5][6], Ροσέλα Φαλκ[5][6], Μπάρμπαρα Στιλ[5][6], Ναντίν Σάντερς[5], Μίνο Ντόρο[5][6], Γκουίντο Αλμπέρτι[5][6], Μαντλέν ΛεΜπω[5][6], Κατερίνα Μποράτο[5][6], Ανίμπαλε Νίνκι[5][6], Τζιουντίτα Ρισόνε[5][6], Έντρα Γκέιλ[6], Μαρία Αντονέλα Μπελούτσι[6], Μάριο Πίζου[5][6], Αμπνταλκαντίρ ασ-Σούφι, Edy Vessel[6], Άνι Γκορασίνι[5][6], Ροσέλα Κόμο[5][6], Γιουτζίν Γουόλτερ[5][6], Ολίμπια Καβάλι[6], Τζουλιάνα Καλάντρα, Ντίνα Ντε Σάντις[5][6], Μαρία Τεντέσκι[5][6], Polidor[6], Μαρίσα Κολόμπερ[5][6], Τζούλιο Κάλι[5][6], Αντόνιο Άκουα[5][6], Τζον Κάρλσεν[5][6], Τζούλιο Παραντίσι[5][6], Jean Rougeul[5][6], Μαρκ Χέρρον[5][6], Τζον Στέισι[4][5][6], Μάριο Κονόκια[4][5][6], Ρόμπερτ Νικολόζι[4][5][6], Έντουαρντ Φλέμινγκ[4][6] και Τζον Φράνσις Λέιν[4][6] |
|---|
| Μουσική | Νίνο Ρότα |
|---|
| Φωτογραφία | Τζιάνι ντι Βενάντσο |
|---|
| Μοντάζ | Λέο Κατότσο |
|---|
| Ενδυματολόγος | Πιέρο Γκεράρντι |
|---|
| Εταιρεία παραγωγής | Cineriz |
|---|
| Διανομή | Cineriz, Netflix και Fandango at Home |
|---|
| Πρώτη προβολή | 14 Φεβρουαρίου 1963 (Ρώμη)[7][8], 23 Μαΐου 1963 (Γερμανία)[9], 15 Φεβρουαρίου 1963 (Μιλάνο)[10], 16 Φεβρουαρίου 1963 (Ιταλία)[10], 29 Μαΐου 1963 (Γαλλία)[10] και 24 Ιουνίου 1963 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[10] |
|---|
| Διάρκεια | 138 λεπτά |
|---|
| Προέλευση | Ιταλία[11][12][13] και Γαλλία[11][12][13] |
|---|
| Γλώσσα | Ιταλικά |
|---|
| Σχετικά πολυμέσα |
| δεδομένα (π • σ • ε
) |
Κλείσιμο
Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας[14] και το Όσκαρ Καλύτερων Κοστουμιών (για ασπρόμαυρη ταινία). Αναγνωρισμένη ως αβάν γκαρντ ταινία και ως κλασική ταινία με εξαιρετική επιρροή, ήταν μεταξύ των κορυφαίων 10 στη λίστα του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου (BFI) για τις 50 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση σε μια δημοσκόπηση των σκηνοθετών του BFI το 2002. Επίσης, βρίσκεται στη συλλογή των 45 καλύτερων ταινιών του Βατικανού που έγιναν πριν από το 1995, την 100ή επέτειο του κινηματογράφου.[15] Σήμερα θεωρείται μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.[16]
Στην Ελλάδα η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 14 Οκτωβρίου 1963 στους κινηματογράφους Αθηνά, Άνεσις, Μαξίμ και Όπερα της Αθήνας.[17]
