Remove ads
Έλληνας ποδοσφαιριστής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Χρήστος Κωστής (γεννημένος στις 15 Ιανουαρίου 1972, Θεσσαλονίκη) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Αγωνιζόταν κυρίως ως δεύτερος επιθετικός και θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους καλύτερους τεχνίτες ποδοσφαιριστές που παρήγαγε η Ελλάδα.[1] Η καριέρα του δεν έμεινε πολλά χρόνια σε υψηλό επίπεδο λόγω σοβαρών τραυματισμών.
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 15 Ιανουαρίου 1972 | ||
Τόπος γέννησης | Θεσσαλονίκη, Ελλάδα | ||
Ύψος | 1,79 μ. | ||
Θέση | Επιθετικός | ||
Ομάδες νέων | |||
Αετός Διαβατών | |||
1988 | Βέροια | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1989-1994 | Ηρακλής Θεσσαλονίκης | 110 | (24) |
1994-1998 | Α.Ε.Κ. | 105 | (55) |
1998-2000 | ΡΣΚ Άντερλεχτ | 0 | (0) |
2000-2005 | Α.Ε.Κ. | 7 | (1) |
2005-2006 | Αλκή Λάρνακας | 19 | (3) |
2006-2007 | Άγιαξ Κέιπ Τάουν | 2 | (0) |
Σύνολο | 243 | (84) | |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1993-1997 | Ελλάδα | 15 | (4) |
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ως παιδί παρακολουθουσε τους αγωνες του ΠΑΟΚ στη θύρα 4 στo Γήπεδο Τούμπας. Ξεκίνησε την καριέρα του ως «δεκάρι» από τον Αετό Διαβατών (πέντε χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη), στην ΕΠΣ Μακεδονίας, χάρη στην παρότρυνση του θείου του Κώστα Μαντζούκη. Το 1988 στα 16 του πήγε στη Βέροια όπου παρέμεινε 6 μηνες, και σε ένα φιλικό νέων με τον Ηρακλή (5-2) σημειωσε 3 γκολ.[2]
To 1989 στην ηλικία των 17 ετών, πήρε μεταγραφή στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης στην πρώτη ομάδα και σύντομα εντυπωσίασε με τις ικανότητές του. Η καριέρα του στον σύλλογο της Θεσσαλονίκης πήγαινε από το καλό στο καλύτερο και από πολύ νωρίς είχε γίνει απαραίτητο στέλεχος της ομάδας. Στην πενταετία που φόρεσε την κυανόλευκη φανέλα, κατάφερε να εντυπωσιάσει τους πάντες με 24 τέρματα σε 110 εμφανίσεις.[3] Στον Ηρακλη αγωνίστηκε μαζί με παίκτες οπως o Ιβάν Γιοβάνοβιτς, o Βασίλης Χατζηπαναγής, Γιώργος Σκαρτάδος, Φάνης Τουτζιάρης.
Το καλοκαίρι του 1994, ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ, "πάλεψαν" για να αποκτήσουν τον «Έλληνα Κρόιφ» κι ενώ ο ίδιος είχε πληροφορηθεί πως ταξίδευε στον Πειραιά για να υπογράψει με τον Ολυμπιακό, μόλις έφτασε στην Αττική, τον περίμεναν οι άνθρωποι της ΑΕΚ του προέδρου, Δημήτρη Μελισσανίδη, καθώς ήταν αυτοί που τελικά είχαν κάνει καλύτερη πρόταση στον Ηρακλή.
Στην δεύτερή του χρονιά με τους «κιτρινόμαυρους» ο Έλληνας επιθετικός κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο, καθώς στον τελικό του Κυπέλλου απέναντι στον Απόλλων Αθηνών στο εντυπωσιακό 7-1, ήταν εκείνος που διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα στο 89’. Έναν χρόνο αργότερα και πάλι ο Κωστής ξεκίνησε πολύ δυνατά την σεζόν. Η παρουσία του με την φανέλα της ΑΕΚ, έκανε τους φίλους της ομάδας να ονειρεύονται ένα απίστευτο επιθετικό δίδυμο που να αποτελείται από τους Χρήστο Κωστή και Ντέμη Νικολαΐδη.
Mε την φανέλα της ΑΕΚ, είχε σπουδαίες εμφανίσεις στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, συν 2 κατακτήσεις Κυπέλλου Ελλάδας και 1 Σούπερ Καπ.[4] Στις 23 Οκτωβρίου του 1997 τραυματίστηκε σοβαρά (κάταγμα κνήμης και περόνης) σε ευρωπαϊκό αγώνα με τη Στουρμ Γκρατς όταν ο 25χρονος επιθετικός βρέθηκε απέναντι στον Καζίμιερζ Σίντορτσουκ. Tον είχε χειρουργήσει o γιατρός της ΑΕΚ, Λάκης Νικολάου. Το κάταγμα κνήμης και περόνης που υπέστη, τον άφησε αρχικά εκτός για 6 μήνες.[5]
Στο τέλος της περιόδου 1997-98 και παρόλο που δεν αγωνίστηκε ξανά, υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τη βελγική Άντερλεχτ (πρόταση ύψους 500 εκατομμυρίων δραχμών για 4 χρόνια). Τη δεύτερη επέμβαση την έκανε στο Βέλγιο, τον Απρίλιο του 1999 και την τρίτη επέμβαση με τον γιατρό της Μπάγερν. Aλλά παρέμεινε σχεδόν ενάμιση χρόνο ακόμα τραυματίας, με υποτροπές, ενώ όποτε επέστρεφε στις προπονήσεις, δεν κατάφερνε να επανέλθει σε υψηλό επίπεδο φυσικής κατάστασης και να θυμίσει τον ποδοσφαιριστή με την άριστη τεχνική. Αποχώρησε το 2000, χωρίς να αγωνιστεί ούτε μια φορά για τον βελγικό σύλλογο, και ενώ η Χέρτα Βερολίνου ηθελε να τoν υπογραψει τo 1999, αν και τραυματίας.
O Κωστής χρειάστηκε να μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης για τρία ολόκληρα χρόνια (1997-2000) και ποτέ του δεν κατάφερε να επιστρέψει στα υψηλά στάνταρ του παρελθόντος. Η επιστροφή του στους αγωνιστικούς χώρους αλλά και στην ΑΕΚ, έγινε το 2000 αντί 50 εκατομμυρίων δραχμών το χρονο. Στην "Ένωση" παρέμεινε μέχρι το 2005, κατακτώντας ένα ακόμα Κύπελλο το 2002. Τη συγκεκριμένη χρονιά όμως στάθηκε και πάλι άτυχος καθώς στον αγώνα με τον Απόλλων Αθηνών για το Κύπελλο Ελλάδας στις 19 Δεκεμβρίου 2002, έσπασε στο άλλο πόδι από εκείνο που είχε τραυματιστεί πριν από 5 χρόνια, υπέστη κάταγμα του έξω σφυρού και ρήξη του δελτοειδούς συνδέσμου.[6]
Ουσιαστικά, από το 2002 έως το 2005, δεν επανήλθε ποτέ σε υψηλό επίπεδο,[7] καθώς οι συμμετοχές που πήρε ήταν ελάχιστες, κυρίως ως αλλαγή σε αγώνες κυπέλλου και φιλικούς. Την περίοδο 2005/06, στα 33 του πλέον, πραγματοποίησε μια τελευταία γεμάτη χρονιά, στην κυπριακή Αλκή Λάρνακας. Με τους Κύπριους στη μία σεζόν που αγωνίστηκε εκεί, κατάφερε να κάνει 19 συμμετοχές, πετυχαίνοντας τρία τέρματα. Το 2006, μετά απο μεσολάβηση του Γιάννη Αναστασίου αγωνίστηκε δύο φορές για τον Άγιαξ Κέιπ Τάουν, ομάδα της Νοτίου Αφρικής (θυγατρική του ολλανδικού Άγιαξ) πριν αποχωρήσει οριστικά από την ενεργό δράση.
To 2005 oταν o Δημήτρης Μελισσανίδης έκανε παρουσίαση του σχεδίου "Αγιά Σοφιά", είχε προαναγγείλει πως θα υπήρχαν 60 πολυτελείς σουίτες εκ των οποίων οι δέκα θα είχαν το όνομα "ποδοσφαιριστών-σύμβολα" της ομάδας. Τα πρώτα 7 ονόματα που είχε δώσει ήταν: Λουκάς Μπάρλος, Νίκος Γκούμας, Κώστας Νεστορίδης, Μίμης Παπαϊωάννου, Θωμάς Μαύρος, Στέλιος Μανωλάς και Χρήστος Κωστής.
Ο Χρήστος Κωστής υπήρξε διεθνής με την Ελλάδα 15 φορές, έχοντας πετύχει και 4 γκολ. Έκανε το ντεμπούτο του στις 10 Μαρτίου 1993, συμμετέχοντας στην προεπιλογή για το Μουντιαλ του 1994.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.