Χιροκάζου Κόρε Έντα

Ο Χιροκάζου Κόρε Έντα (αγγλικά: Hirokazu Kore'eda, ιαπωνικά: 是枝 裕和, 6 Ιουνίου 1962) είναι Ιάπωνας σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος. Ξεκίνησε την καριέρα του από την τηλεόραση και από τότε έχει σκηνοθετήσει πάνω από 12 ταινίες, συμπεριλαμβανομένων των Κανείς δεν ξέρει (2004), Still Walking (2008) και After the Storm (2016). Κέρδισε το Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών 2013 για την ταινία Like Father, Like Son και τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών 2018 για την ταινία Κλέφτες καταστημάτων.

Χιροκάζου Κόρε Έντα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	是枝裕和 (Ιαπωνικά)
Γέννηση	6  Ιουνίου 1962[1] Τόκιο[2]
Χώρα πολιτογράφησης	Ιαπωνία[3][4][5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ιαπωνικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ιαπωνικά[6][7][8]
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Ουασέντα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	σκηνοθέτης κινηματογράφου παραγωγός ταινιών σεναριογράφος μοντέρ σεναριογράφος κινηματογραφικών ταινιών[9] σκηνοθέτης[10]
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο Ριτσουμέικαν Πανεπιστήμιο Ουασέντα
Περίοδος ακμής	1991
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Βραβεία Μπλέ Κορδέλας για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη (2004) Golden Osella (1995) Βραβείο Ασιατικού Κινηματογράφου καλύτερου σκηνοθέτη (2009)[11] Χρυσός Φοίνικας βραβείο Ντονόστια[12] Βραβεία Μπλέ Κορδέλας για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη (2009) Βραβεία Μπλέ Κορδέλας για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη (2005) Nikkan Sports Film Award for Best Director (2013) Honorary Cyclo d'or (2012)
Ιστότοπος
www.kore-eda.com
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Στυλ και επιρροές

Σύμφωνα με το Harvard Film Archive, τα έργα του Κορέ Έντα «αντικατοπτρίζουν το στοχαστικό ύφος του Hou Hsiao-hsien και του Tsai Ming-liang».

Ο Κορέ Έντα συγκρίνεται συχνά με τον Yasujiro Ozu, παρόλο που ο σκηνοθέτης έχει δηλώσει ότι έχει επηρεαστεί περισσότερο από τον Ken Loach.

Σε μια συνέντευξή του το 2009, ο Κορέ Έντα ανέφερε ότι η ταινία Still Walking βασίστηκε στην οικογένειά του.

Βραβεύσεις και αφιερώματα

• 1995: Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας - Golden Osella, Καλύτερος Σκηνοθέτης (Maborosi)
• 1999: Διεθνές Φεστιβάλ του Ανεξάρτητου Κινηματογράφου του Μπουένος Άιρες - Καλύτερη Ταινία και Καλύτερο Σενάριο (After Life)
• 2004: Βραβεία Blue Ribbon - Καλύτερη Ταινία και Καλύτερος Σκηνοθέτης (Nobody Knows)
• 2008: Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Mar del Plata - Καλύτερη Ταινία (Still Walking)
• 2009: Ασιατικά Βραβεία Κινηματογράφου - Καλύτερος Σκηνοθέτης (Still Walking)
• 2013: Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών - Jury Prize (Like Father, Like Son)
• 2015: Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γιοκοχάμα - Καλύτερος Σκηνοθέτης (Our Little Sister)
• 2016: Ταινίες του Νότου - Καλύτερη Ταινία (After the Storm)
• 2018: Βραβεία της Ιαπωνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου - Καλύτερη Ταινία και Καλύτερος Σκηνοθέτης (The Third Murder)
• 2018: Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών - Χρυσός Φοίνικας (Κλέφτες καταστημάτων)
• 2023: Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών - Queer Φοίνικας (Monster)

Το 2004, το 45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έκανε αφιέρωμα στον Χιροκάζου Κόρε Έντα με ένα πρόγραμμα που περιελάμβανε τις ταινίες Μαμπορόσι, Μετά θάνατον ζωή, Απόσταση και Κανείς δεν ξέρει. ^[13]

Φιλμογραφία

Κινηματογράφος

Έτος	Τίτλος	Εργάστηκε ως				Σημειώσεις
		Σκηνοθέτης	Σεναριογράφος	Μοντέρ	Παραγωγός
1991	Lessons from a Calf	Ναι				Ντοκιμαντέρ
1991	However...	Ναι				Ντοκιμαντέρ
1994	August without Him	Ναι				Ντοκιμαντέρ
1995	Maborosi	Ναι
1996	Without Memory	Ναι				Ντοκιμαντέρ
1998	After Life	Ναι	Ναι	Ναι
2001	Distance	Ναι	Ναι	Ναι
2004	Nobody Knows	Ναι	Ναι		Ναι
2006	Hana	Ναι	Ναι
2008	Still Walking	Ναι	Ναι	Ναι
2008	Daijōbu Dearu Yō ni: Cocco Owaranai Tabi	Ναι				Ντοκιμαντέρ
2009	Air Doll	Ναι	Ναι	Ναι	Ναι
2011	I Wish	Ναι	Ναι
2013	Like Father, Like Son	Ναι	Ναι	Ναι
2015	Our Little Sister	Ναι	Ναι	Ναι
2016	After the Storm	Ναι	Ναι	Ναι
2017	The Third Murder	Ναι	Ναι	Ναι
2018	Κλέφτες καταστημάτων	Ναι	Ναι	Ναι
2023	Monster	Ναι	Ναι	Ναι

Τηλεόραση

• Lessons from a Calf (1991)
• Going My Home (2012)

Παραπομπές

1. (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000031626. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2014.
3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας.
4. LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 11  Μαρτίου 2013. libris.kb.se/katalogisering/1zcgnxwk491fwhd. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
5. (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 36004. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb16185667z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
7. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0216211. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
8. CONOR.SI. 169353059.
9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0216211. Ανακτήθηκε στις 18  Δεκεμβρίου 2022.
10. www.acmi.net.au/creators/33458.
11. www.asianfilmawards.asia/nominees-and-winners/3rd-afa-nominees-and-winners/.
12. japantoday.com/category/entertainment/japan's-koreeda-gets-lifetime-achievement-award-at-spain-film-festival.
13. Κιτροέφ, Μ. (2004). 45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 136-137.

Περαιτέρω μελέτη

• "After Life" (Review) by Jonathan Ellis. Film Quarterly, Vol. no. 57, Issue no. 1, pp. 32–37. ISSN 0015-1386.
• "This is your life: Tony Rayns interviews After Life's director Koreeda Hirokazu" Sight & Sound, March 1999.
• Martonova, Andronika. Boys dont’t cry: the image of the children as a social problem in Hirokazu Koreeda’s films. - In: Central Asian Journal Of Art Studies. Almaty, T. Zhurgehov Kazakh National Academy of Arts, 2016. pр. 55-64