Χανγκτσόου

Το Χανγκτζόου (κινέζικα: 杭州, πιν-γιν: Hángzhōu, διάλεκτος Χανγκτζόου: ɦaŋ tsei, γανγκ τσέι) είναι πόλη στην ανατολική Κίνα, πρωτεύουσα της επαρχίας Τσετσιάνγκ. Η πόλη σύμφωνα με την απογραφή του 2010 έχει 8.700.400 κατοίκους^[4]. Η αστική περιοχή του Χανγκτζόου έχει 6.241.971 κατοίκους και είναι η 13η μεγαλύτερη στην Κίνα. Η μητροπολιτική περιοχή του Χανγκτζόου περιλαμβάνει επίσης τις πόλεις Σαοσίν, Τζιασίν και Χουτσόου και έχει 21,1 εκατομμύρια κατοίκους^[5]. Είναι μια μεγαλύτερες πόλεις στο δέλτα του Γιανγκτσέ. Βρίσκεται στο κόλπο Χανγκτζόου, περίπου 180 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σαγκάης.

Χανγκτσόου
Χανγκτσόου
Χώρα	Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
Διοικητική υπαγωγή	Τσετσιάνγκ
• Μέλος του/της	Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων[1] Παγκόσμια Ομοσπονδία Τουριστικών Πόλεων[2]
Έκταση	16.853,57 km²
Υψόμετρο	19 μέτρα
Πληθυσμός	11.936.010 (2020)[3]
Ταχ. κωδ.	310000
Τηλ. κωδ.	0571
Ζώνη ώρας	UTC+8
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Άποψη της Δυτικής Λίμνης, κύριου αξιοθέατου του Χανγκτζόου

Το Χανγκτζόου όπως φαίνεται από τη Δυτική Λίμνη

Ιστορία

Πριν 5000 περίπου χρόνια στην περιοχή του Χανγκτζόου βρισκόταν ο πολιτισμός Λιανγκτσού. Η σημερινή πόλη ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια της δυναστείας Τσιν με το όνομα Τσιαντάνγκ. Το σημερινό της όνομα το πήρε το 589 μ.Χ. To Χανγκτσόου αναφέρεται ως μία από τις εφτά αρχαίες πρωτεύουσες της Κίνας. Το 609 έγινε το νότιο άκρο του Μεγάλου Καναλιού, το οποίο συνδέει το Χανγκτζόου με το Πεκίνο. Αποτέλεσε πρωτεύουσα του βασιλείου Γουέιουε από το 907 μέχρι το 978 και ήταν ένα από τα κύρια πολιτιστικά κέντρα της νότιας Κίνας το 10ο αιώνα. Το 1123 έγινε η πρωτεύουσα της δυναστείας Σονγκ ^[6] και παρέμεινε έτσι μέχρι το 1276 και την εισβολή των Μογγόλων, οι οποίοι μετέφεραν την πρωτεύουσα στο Πεκίνο. Αυτή θεωρείται ως η χρυσή περίοδος του Χανγκτζόου. Το Χανγκτζόου αναπτύχθηκε πολύ και υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος του 13ου αιώνα είχε περισσότερους από ένα εκατομμύριο κατοίκους και ήταν η μεγαλύτερη πόλη στο κόσμο.^[7][8] Η πόλη συνέχισε να αναπτύσσεται κατά τη δυναστεία Μινγκ λόγω του εμπορείου μεταξιού και τσαγιού.^[9] Η πόλη υπέστη πολλές καταστροφές κατά την Εξέγερση των Ταϊπίνγκ. Η οικονομία του Χανγκτζόου έχει αναπτυχθεί πολύ γρήγορα από το άνοιγμά της το 1992. Είναι μια βιομηχανική πόλη με πολλές διαφορετικές βιομηχανίες, όπως υφαντουργίες και βιομηχανίες χημικών, χάλυβα και επεξεργασίας τροφίμων^[10]. Διαθέτει τρεις οικονομικές ζώνες, τη ζώνη οικονομικής και τεχνολογικής ανάπτυξης, τη ζώνη εξαγωγών και τη ζώνη υψηλής τεχνολογίας.

Τουριστικός προορισμός

Το Χανγκτζόου είναι σήμερα σημαντικός τουριστικός προορισμός στη Κίνα κυρίως λόγω των ιστορικών τόπων και της φυσικής ομορφιάς του. Στο Χανγκτζόου βρίσκεται η Δυτική Λίμνη, η οποία μαζί με τα περιβάλλοντα αξιοθέατα αποτελεί από το 2011 Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Πέρα από τη γραφική λίμνη που περιβάλλεται από τρεις μεριές με λόφους, περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό ναών, παγόδων, κήπων, υπερυψωμένων δρόμων και τεχνητών νησιών.^[11] Άλλα αξιοθέατα είναι το μεγαλύτερο παλιρροϊκό κύμα στο κόσμο, το οποίο ανεβαίνει τον ποταμό Τσιαντάνγκ και φτάνει σε ύψος μέχρι τα 12 μέτρα και το μεγάλο τζαμί του Χανγκτζόου, το τρίτο παλαιότερο της Κίνας, που χρονολογείται από το 14ο αιώνα^[12].