Remove ads
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Φόνος στο πρεσβυτέριο (The Murder at the Vicarage), είναι αστυνομικό μυθιστόρημα της Αγγλίδας συγγραφέως Αγκάθα Κρίστι.
Το μυθιστόρημα πρωτο - εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 1930 στη σειρά "Collins Crime Club" του αγγλικού εκδοτικού οίκου "William Collins and Sons", σε 256 σελίδες, και η συγγραφέας του, το αφιέρωσε στην μοναχοκόρη της, Ρόζαλιντ.
Στο βιβλίο αυτό, γίνεται η πρώτη παρουσίαση σε μυθιστόρημα της Μις Μαρπλ, της ηλικιωμένης κυρίας που με την ανεξάντλητη περιέργεια και παρατηρητικότητά της, θα λύσει πολλά μυστήρια και δολοφονίες στα χρόνια που θα έρθουν, μέσα από την πένα της Κρίστι.
Σύμφωνα με το περιοδικό "Time" το μυθιστόρημα αυτό συγκαταλέγεται στα 5 καλύτερα της Αγκάθα Κρίστι. [2]
Η πρώτη αμερικανική έκδοση | |
Συγγραφέας | Αγκάθα Κρίστι |
---|---|
Τίτλος | Murder in the Vicarage |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Ημερομηνία δημοσίευσης | Οκτώβριος 1930 |
Μορφή | αστυνομικό μυθιστόρημα |
Σειρά | Μις Μαρπλ |
Χαρακτήρες | Μις Μαρπλ |
LC Class | OL471895W[1] |
LΤ ID | 56615 |
Πρώτη έκδοση | Collins Crime Club |
Προηγούμενο | Giant's Bread |
Επόμενο | The Sittaford Mystery |
δεδομένα ( ) |
Στο Σεντ Μέρι Μιντ, το χωριό στο οποίο κατοικεί η Μις Μαρπλ, ένα μικρό και ασήμαντο κατά τα άλλα χωριό, γίνεται ένας φόνος - και μάλιστα μέσα στην εκκλησία του χωριού, στο χώρο του σπουδαστηρίου του πρεσβυτέριου. Θύμα είναι ο πιο απεχθής ίσως κάτοικος του χωριού, ο λοχαγός Λούκιος Πρόθερο (Lucius Protheroe) ο πιο ισχυρός άντρας του τόπου, και ύποπτοι... σχεδόν όλο το χωριό. Η μις Μαρπλ, θα αφήσει για λίγο την ήσυχη ζωή της, και θα προσπαθήσει - ανάμεσα σε επτά περισσότερο ύποπτους- να ανακαλύψει τον δολοφόνο. Ο επιθεωρητής της αστυνομίας Σλάκ, που έχει αναλάβει τις έρευνες θα αντιμετωπίσει με καχυποψία και δυσφορία την ηλικιωμένη κυρία, αλλά οι ικανότητές της θα τον αφήσουν άφωνο.
Στο αμερικανικό περιοδικό "The New York Times Book Review" της 30ης Νοεμβρίου του 1930 σημειώνεται ότι «..η ταλαντούχος κυρία Κρίστι δεν είναι στις καλύτερες στιγμές της, στο τελευταίο της μυθιστόρημα. Το βιβλίο αυτό, δεν θα προσθέσει τίποτα το σημαντικό στην αστυνομική λογοτεχνία. Η τοπική κοινότητα από γεροντοκόρες, παρουσιάζεται με πολλά κουτσομπολιά και πολύ θόρυβο. Η εκτενής περιγραφή τους κουράζει τον αναγνώστη, ακόμα και από την ίδια την Μις Μαρπλ, που είναι η επικεφαλής αυτής της φασαρίας.»
Η εφημερίδα "The Observer" πάλι, της 30ης Δεκεμβρίου του 1930 γράφει ότι «...εδώ έχουμε μια απλή υπόθεση στην οποία ενσωματώνεται με πολύ ευχάριστο τρόπο, το παραπλανητικό στοιχείο. Υπάρχει πρωτοτυπία στην διάταξη που ακολουθεί για να κρύψει αλλά και για να αποκαλύψει την λύση του μυστηρίου, προκαλώντας έτσι μια ενδιαφέρουσα σύγχυση που αυξάνει το ενδιαφέρον του αναγνώστη.»
Στην αγγλική εφημερίδα "Daily Express" της 16ης Οκτωβρίου 1930, ο γνωστός την εποχή εκείνη Βρετανός διπλωμάτης και συγγραφέας, Χάρολντ Νίκολσον (en:Harold Nicolson) γράφει ότι ...Έχω διαβάσει και καλύτερα μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι και αυτό το έργο δεν είναι τόσο διασκεδαστικό, και τόσο γοητευτικό όσο και ο μέσος όρος των αστυνομικών μυθιστορημάτων.»
Το μυθιστόρημα:
Στην Ελλάδα έχει κυκλοφορήσει:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.