φιλοσοφική θεωρία From Wikipedia, the free encyclopedia
Στη φιλοσοφία, ο φυσικαλισμός (φύση + -ισμός) είναι η οντολογική θέση ότι "τα πάντα είναι φυσικά", ότι δεν υπάρχει "τίποτα πέρα και πάνω από" το φυσικό,[1] ή ότι όλα επέρχονται του φυσικού. Ο φυσικαλισμός είναι μια μορφή οντολογικού μονισμού—μια θεώρηση της πραγματικότητας που βασίζεται στην ύπαρξη "μίας ουσίας", σε αντίθεση με το δυϊσμό ή το πλουραλισμό. Τόσο ο ορισμός του "φυσικού" όσο και η έννοια του φυσικαλισμού έχουν συζητηθεί.
Ο φυσικαλισμός είναι στενά συνδεδεμένος με τον υλισμό. Ο φυσικαλισμός αναπτύχθηκε από τον υλισμό με την επιτυχία των φυσικών επιστημών στην εξήγηση παρατηρηθέντων φαινομένων. Οι όροι συχνά χρησιμοποιούνται ως ταυτόσημοι, αν και μερικές φορές διακρίτοι, για παράδειγμα, δεδομένου ότι η φυσική περιγράφει φαινόμενα επιπλέον της ύλης (συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας και των φυσικών νόμων). Κοινά επιχειρήματα κατά του φυσικαλισμού περιλαμβάνουν τόσο το επιχείρημα του φιλοσοφικού ζόμπι και το επιχείρημα των πολλαπλών παρατηρητών.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.