Φριντέρικ Σκάρμπεκ
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Φριντέρικ Φλόριαν Σκάρμπεκ (πολωνικά: Fryderyk Florian Skarbek) (15 Φεβρουαρίου 1792 – 25 Σεπτεμβρίου 1866), μέλος της πολωνικής αριστοκρατίας, ήταν οικονομολόγος, μυθιστοριογράφος, ιστορικός, κοινωνικός ακτιβιστής, διαχειριστής, πολιτικός και ποινικολόγος που σχεδίασε την κακόφημη Φυλακή Πάβιακ του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[11]
| Φριντέρικ Σκάρμπεκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 15 Φεβρουαρίου 1792[1][2][3] Τόρουν[4] |
| Θάνατος | 25 Νοεμβρίου 1866[2][5][6] ή 25 Οκτωβρίου 1866[7] Βαρσοβία[4] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Ποβόνσκι |
| Ψευδώνυμο | Nieznajomy Autor[8] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Πολωνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά[9] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | οικονομολόγος[7] συγγραφέας ζωγράφος[7] ιστορικός[7] πολιτικός[10] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Joseph Skarbek |
| Οικογένεια | Skarbek family |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Β΄ Τάξη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Είναι επίσης γνωστός για τη φιλία του με τον βαφτισιμιό του, Φρεντερίκ Σοπέν και την οικογένεια του Σοπέν. Ο γιος του, Γιούζεφ, θα παντρευόταν την πρώην αρραβωνιαστικιά του Σοπέν, Μάρια Βοντζίνσκα.
Ο Φριντέρικ Σκάρμπεκ έζησε κατά τη διάρκεια μιας περίπλοκης ιστορικής περιόδου: ξεκινώντας από την ανεξάρτητη Πολωνία, συνεχίζοντας από το 1793 στην Πρωσική Πολωνία,[lower-greek 1] αργότερα στο Δουκάτο της Βαρσοβίας (1807–13) που δημιουργήθηκε από τον Ναπολέοντα και στη συνέχεια από το 1815 στο Βασίλειο της Πολωνίας, βασιλιάς του οποίου ήταν ο Τσάρος της Ρωσίας.
Ο Φριντέρικ Σκάρμπεκ γεννήθηκε στο Τόρουν. Ήταν γιος του Κάτσπερ Σκάρμπεκ, του οποίου η αριστοκρατική οικογένεια είχε ρίζες που χρονολογούνται από τους μεσαιωνικούς χρόνους, και της Λουντβίκα Φένγκερ, κόρης ενός πλούσιου εμπόρου του Τόρουν, γερμανικής καταγωγής. Ήταν το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά. Γύρω στο 1800 η οικογένεια, που είχε ζήσει στην Ιζμπίτσα Κουγιάφσκα, μετακόμισε στη Ζελαζόβα Βόλα. Το 1802, ο Νικολά Σοπέν (ο πατέρας του συνθέτη) προσλήφθηκε ως δάσκαλος των παιδιών.
Το 1808, ο Φριντέρικ αποφοίτησε από το Λύκειο της Βαρσοβίας. Το 1809 έφυγε για το Παρίσι, όπου σπούδασε οικονομικά. Έγινε, ενώ απουσίαζε στο Παρίσι, εμμέσως νονός του συνθέτη Φρεντερίκ Σοπέν (1810–49), ο οποίος είχε γεννηθεί στο Κτήμα Σκάρμπεκ στη Ζελαζόβα Βόλα.[lower-greek 2] Το 1812 επέστρεψε στην Πολωνία και εργάστηκε ως μεταφραστής στη διοίκηση του Δουκάτου. Στη συνέχεια αφιέρωσε μερικά χρόνια στην τοπική διοίκηση της περιοχής Σοχάτσεφ.
Ο Σκάρμπεκ παντρεύτηκε δύο φορές:
Το 1818 έγινε καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας. Έλαβε διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας το 1819.
Το 1820-30 δημοσίευσε πολλά βιβλία για την οικονομία, στα πολωνικά (1821, 1824) και στα γαλλικά (1829).
Υπό την επιρροή του Στανίσουαφ Στάσιτς, άρχισε να ενδιαφέρεται για ζητήματα που αφορούσαν τους φτωχούς, τα φιλανθρωπικά σπίτια και τις φυλακές. Εργάστηκε στο τμήμα φυλακών και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων του Υπουργείου Εσωτερικών. Όταν το 1828 πήγε στο Παρίσι για να εκδώσει ένα βιβλίο, η κυβέρνηση του ανέθεσε να κάνει αναφορά για τις φυλακές στην Ολλανδία και τη Μεγάλη Βρετανία. Επιστρέφοντας στη Βαρσοβία, σχεδίασε τη Φυλακή Πάβιακ (ολοκληρώθηκε το 1835).
Ήταν πρωτοπόρος στην οικονομική θεωρία[12] και το έργο του το 1829, Théorie des richesses sociales (Θεωρία του Κοινωνικού Πλούτου), επηρέασε τη θεωρία της εργασίας του Καρλ Μαρξ.[13] Έγραψε επίσης δράματα και μυθιστορήματα.
Πολιτικά, ο Σκάρμπεκ ευνοούσε τη συνεννόηση με τις ρωσικές αρχές. Τον Νοέμβριο του 1830, στο ξέσπασμα της πολωνικής Νοεμβριανής Εξέγερσης του 1830 κατά της Ρωσίας, βρισκόταν στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, αφού είχε κληθεί από τον Τσάρο Νικόλαο Α΄ για να επιθεωρήσει τις ρωσικές φυλακές.
Παρέμεινε στη Ρωσία κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης. Τον Μάρτιο του 1831 έγινε μέλος του Προσωρινού Συμβουλίου του Βασιλείου[lower-greek 3] και επέστρεψε στην Πολωνία μόνο αφού η Βαρσοβία είχε καταληφθεί τον Σεπτέμβριο του 1831 από τον Ρώσο στρατηγό Ιβάν Πασκέβιτς.
Παρά την επιδείνωση της κατάστασης της Ρωσικής Πολωνίας υπό τον Πασκέβιτς ως Αντιβασιλέα του Βασιλείου της Πολωνίας (1831–55) - με την αλλαγή του Συντάγματος το 1832, το κλείσιμο του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας το 1833, την προώθηση της εκρωσισμού - ο Σκάρμπεκ συνέχισε να υπηρετεί στη διοίκηση, ως πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Φιλανθρωπικών Έργων Πρόνοιας, και αργότερα ως πρόεδρος της Διεύθυνσης Ασφαλίσεων.[12]
Ο Τσάρος Νικόλαος Α΄ του απένειμε το Τάγμα του Αγίου Στανίσλαου Β΄ Τάξεως και το 1846 του έδωσε τον ρωσικό κληρονομικό τίτλο του Κόμη, αφού ο Σκάρμπεκ δεν είχε επιβεβαιώσει έναν προηγούμενο κληρονομικό τίτλο του κόμη.
Το 1854, ο Σκάρμπεκ έγινε διευθυντής της Επιτροπής Δικαιοσύνης (Υπουργός Δικαιοσύνης).
Αποσύρθηκε το 1858 και επέστρεψε στο επιστημονικό και λογοτεχνικό έργο, συμπεριλαμβανομένων των Απομνημονεύσεών του, που εκδόθηκαν το 1876. Πέθανε στη Βαρσοβία το 1866, από σήψη.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
