Φερδινάνδος ΣΤ΄ της Ισπανίας

Ο Φερδινάνδος ΣΤ΄ της Ισπανίας (ισπανικά: Fernando VI de España, 23 Σεπτεμβρίου 1713 - 10 Αυγούστου 1759) ήταν βασιλιάς της Ισπανίας από το 1746 έως τον θάνατό του. Ανήκε στη δυναστεία των Βουρβόνων και ήταν γιος του Φιλίππου Ε΄ της Ισπανίας και της πρώτης συζύγου του Μαρίας Λουίζας Γαβριέλας της Σαβοΐας. Παντρεύτηκε το 1729 την Βαρβάρα της Πορτογαλίας, με την οποία δεν απέκτησε απογόνους. Έμεινε γνωστός με τα προσωνύμια πολυμαθής και δίκαιος.

Φερδινάνδος ΣΤ΄ της Ισπανίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	23  Σεπτεμβρίου 1713[1][2][3] Μαδρίτη[4]
Θάνατος	10  Αυγούστου 1759[5][1][4] Villaviciosa de Odón[4]
Τόπος ταφής	Mausoleum of Ferdinand VI of Spain
Χώρα πολιτογράφησης	Ισπανία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ισπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηγεμόνας
Οικογένεια
Σύζυγος	Βαρβάρα της Πορτογαλίας (από 1729)[6]
Γονείς	Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας και Μαρία Λουίζα της Σαβοΐας
Αδέλφια	Λουδοβίκος Α΄ της Ισπανίας Φίλιππος Πέτρος Γαβριήλ της Ισπανίας Philip Louis of Spain Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
Συγγενείς	Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα), Francisco of Spain (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα), Μαριάννα Βικτωρία των Βουρβόνων (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα), Μαρία Θηρεσία Ραφαέλα της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα), Λουδοβίκος Αντώνιος των Βουρβόνων (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα), Μαρία Αντωνία Φερδινάνδη της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα) και Φίλιππος Α΄ της Πάρμας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
Οικογένεια	Οίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βασιλιάς της Ισπανίας (1746–1759) Head of State of Spain (1746–1759)[7]
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος Order of Montesa Τάγμα του Σαντιάγο Τάγμα της Αλκάνταρας Ιπποτικό Τάγμα της Καλατράβα Τάγμα του Αγίου Πνεύματος (Γαλλία)
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Γεννήθηκε στη Μαδρίτη. Ήταν ο δεύτερος γιος του Φιλίππου Ε΄ της Ισπανίας, ιδρυτή του κλάδου των Βουρβόνων-Ισπανίας, πλάγιου κλάδου των Καπετιδών-Βουρβόνων της Γαλλίας, από την πρώτη σύζυγό του Μαρία Λουίζα της Σαβοΐας, κόρη του Βίκτωρα Αμεδαίου Β΄ της Σαρδηνίας.

Η νεανική του ζωή ήταν περιπετειώδης, αφού η δεύτερη σύζυγος του πατέρα του, η Ελισάβετ Φαρνέζε, γυναίκα δεσποτική και φιλόδοξη, προσηλώθηκε αποκλειστικά στα δικά της παιδιά. Τα παιδιά τού συζύγου της από τον πρώτο του γάμο τα θεώρησε σαν εμπόδιο απέναντι στις φιλοδοξίες των δικών της, κάνοντας οτιδήποτε προκειμένου να τους προξενήσει ζημιά. Η μελαγχολία και υποχονδρίαση του πατέρα του τη βοηθούσε μάλιστα στα σχέδια της, αφού -ανίκανος ο ίδιος- της είχε δώσει τις περισσότερες εξουσίες.

Νυμφεύτηκε το 1729 τη Βαρβάρα των Μπραγκάνσα, μεγαλύτερη κόρη του Ιωάννη Ε΄ της Πορτογαλίας. Αναφέρεται ότι την πρώτη φορά που συνάντησε τη σύζυγό του, έπαθε ένα ισχυρότατο σοκ.

Άτολμος βασιλιάς

Ο Φερδινάνδος ΣΤ΄ ήταν -όπως και ο πατέρας του- μελαγχολικός, άτολμος και δύσπιστος για τις ικανότητες του. Την ατολμία του την έδειξε και στην πολιτική του, όπου στον πόλεμο μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας κράτησε ουδετερότητα, αρνούμενος να υποστηρίξει την πατρική του χώρα.

Ήταν πολύ διστακτικός στη λήψη αποφάσεων και αυτό είναι κάτι που επέτρεψε στον ικανότερο υπουργό του, μαρκήσιο Θένον ντε Σομοδεβίγια υ Βενγκοετσέα, να μπλεχτεί σε επικίνδυνες συνωμοσίες, αλλά τελικά απολύθηκε και φυλακίστηκε.

Το κυνήγι και η μουσική ήταν τα κυριότερα ενδιαφέροντά του· έγινε προστάτης τού διάσημου τραγουδιστή Φαρινέλλι, τα τραγούδια τού οποίου έδιωχναν τη μελαγχολία του. Με τον θάνατο της συζύγου του Βαρβάρας, περιέπεσε σε μία κατάσταση οριστικής τρέλας, που τον οδήγησε και στο δικό του τέλος σε έναν χρόνο. Δεν ήθελε κανένα ρούχο και περιφερόταν τις νύχτες στα πάρκα άπλυτος, αξύριστος, με τις πιτζάμες του.

Δεν άφησε παιδιά και τον διαδέχθηκε ο ετεροθαλής αδελφός του, Κάρολος.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1729 τη Βαρβάρα των Μπραγκάνσα, κόρη του Ιωάννη Ε΄ της Πορτογαλίας. Δεν απέκτησαν απογόνους.

Πρόγονοι

8. Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας

4. Λουδοβίκος, Μέγας Δελφίνος

9. Μαρία Θηρεσία της Ισπανίας

2. Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας

10. Φερδινάνδος Μαρία της Βαυαρίας

5. Μαρία Άννα Βικτωρία της Βαυαρίας

11. Ερριέττα Αδελαΐδα της Σαβοΐας

1. Φερδινάνδος ΣΤ΄ της Ισπανίας

12. Ρανούτσο Β΄ Φαρνέζε της Πάρμας

6. Εδουάρδος Β΄ Φαρνέζε

13. Ισαβέλλα των Έστε (1635-1666)

3. Ελισάβετ Φαρνέζε

14. Φίλιππος Γουλιέλμος του Παλατινάτου

7. Δωροθέα Σοφία του Νόιμπουργκ

15. Ελισάβετ Αμαλία της Έσσης-Ντάρμστατ